Κύρια θέματα, Ελληνοτουρκικά • 17/04/2021 - 10:26
Το ΕΛΙΑΜΕΠ ενοχλήθηκε από την άριστη παρουσία του Ν.Δένδια στην Τουρκία: «Να ξέρεις πότε να σιωπάς»!
Παράνοια
Αρθρογράφος: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος
Ως φαίνεται ενοχλήθηκε το… ΕΛΙΑΜΕΠ από την άριστη παρουσία του Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια, ο οποίος είναι ο πρώτος ΥΠΕΞ που εντός τουρκικού εδάφους, κατατρόπωσε τις παράνομες τουρκικές διεκδικήσεις κατά της Ελλάδας.
Το μέλος ης συμβουλευτικής επιτροπής του ΕΛΙΑΜΕΠ και ομότιμος καθηγητής Π.Κ. Ιωακειμίδης και πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του ΥΠΕΞ με άρθρο του κατέκρινε (!) τον Έλληνα ΥΠΕΞ για την μεγαλειώδη εμφάνισή του.
Το ΕΛΙΑΜΕΠ ζητάει από τον Δένδια «να σιωπά»
Μάλιστα ο ομότιμος καθηγητής λέει πως ο ΥΠΕΞ «πρέπει να γνωρίζει πότε να σιωπά καθώς η διπλωματία του μεγαφώνου δεν οδηγεί πουθενά»!
Δηλαδή ο Μ.Τσαβούσογλου και ο Ρ.Τ.Ερντογάν μπορούν ελεύθερα να λένε πως η Θράκη είναι… «τουρκική» και ότι η ελληνική υφαλοκρηπίδα ακόμα και νότια της Κρήτης τους ανήκει και άρα και όλα τα ενεργειακά κοιτάσματα που θα αναβαθμίσουν κάθετα οικονομικά και γεωπολιτικά την Ελλάδα και ότι επίσης η Ελλάδα πρέπει να αποστρατικοποιήσει τα νησιά, δηλαδή να αυτοαφοπλιστεί μόνη της και να παραδοθεί στην Τουρκία!
Όλα αυτά μπορούν να τα λένε οι Τούρκοι ελεύθερα και να μην λαμβάνουν δυναμικές απαντήσεις ώστε να φαίνεται και στο διεθνές στερέωμα πως «αφού η Ελλάδα δεν μιλάει άρα αποδέχεται την μοίρα της και τα όσα ζητούν οι Τούρκοι».
Περίεργα τα βλέπουν τα πράγματα στο ΕΛΙΑΜΕΠ και θυμίζουν άλλες εποχές τύπου… Ελσίνκι.
Μάλιστα μας λένε πως «απέδιδε καρπούς η πολιτική του Γ.Παπανδρέου» ο οποίος έκανε ακριβώς αυτό. Δεν μίλαγε ποτέ, δεν αντίκρουε ποτέ και αποδεχόταν με σιωπή και «συγκατάβαση» όλες τις τουρκικές θέσεις.
Εν πάσει περιπτώσει να θυμίσουμε πως και ο νυν ΣΕΑ Αθανάσιος Ντόκος ήταν Γενικός Διευθυνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ.
«Κανένας δεν προσδοκούσε θεαματικά πρακτικά αποτελέσματα πάνω στα επίμαχα θέματα υψηλής πολιτικής από την πρώτη διμερή συνάντηση του έλληνα υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια με τον τούρκο ομόλογό του Μ. Τσαβούσογλου στην Αγκυρα.
Αλλά δεν περίμενε βεβαίως και μια δημόσια ανοιχτή αντιπαράθεση μεταξύ των δύο υπουργών. Αντιπαράθεση η οποία μοιραίως επισκιάζει τις ιδιαίτερα θετικές πτυχές των συναντήσεων τόσο με τον κ. Τσαβούσογλου όσο και με τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Καθώς, ως φαίνεται, σε μια σειρά από ζητήματα κυρίως χαμηλής πολιτικής υπήρξαν προσεγγίσεις και δυνατότητες συνεργασίας.
Η δημόσια αντιπαράθεση πάνω στις γνωστές θέσεις των δύο πλευρών θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, και μάλιστα με αυτόν τον ιδιαίτερα έντονο τρόπο.
Και οι δύο υπουργοί θα έπρεπε να αποφύγουν να αναφερθούν σε λεπτομέρειες πάνω στα επίμαχα θέματα και πρώτος βέβαια ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, ο οποίος παρέσυρε(;) τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών σε λεπτομερή ανταπάντηση. Παρά ταύτα, θα πρέπει να συγκρατήσουμε:
Το γεγονός ότι υπήρξε η συνάντηση ενώ είχαν εκφραστεί σημαντικές αμφιβολίες για τις δυνατότητες πραγματοποίησής της.
Αυτό καθαυτό το γεγονός αποτελεί μια θετική εξέλιξη, παρά τις οποιεσδήποτε διαφωνίες και διαφορές απόψεων. Οι χώρες μπορούν και πρέπει να συνομιλούν όχι μόνο σε στιγμές καλοκαιρίας αλλά και σε ώρες κακοκαιρίας.
Παρά την αντιπαράθεση, αυτό που προκύπτει είναι ότι οι χώρες αποφάσισαν να συνεχίσουν τον διάλογο, τις διερευνητικές επαφές και τις συναντήσεις σε υψηλό επίπεδο, περιλαμβανομένης και συνάντησης του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την κατάλληλη στιγμή.
Όπως προκύπτει, συμφωνήθηκε και μια ελληνοτουρκική θετική ατζέντα πάνω σε θέματα χαμηλής πολιτικής, όπως οικονομίας, εμπορίου, μεταφορών, για την ενίσχυση της συνεργασίας.
Είναι η στρατηγική που ακολούθησε στο παρελθόν ο Γ.Α. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών και έδωσε καρπούς.
Ο πρόεδρος Ερντογάν, με την αναβάθμιση της συνάντησης που πραγματοποίησε με τον υπουργό Εξωτερικών Ν. Δένδια, θέλησε να στείλει και ένα ιδιαίτερα θετικό μήνυμα στην Ευρώπη, προς την οποία στρέφεται τώρα, και στην οποία θέλει μάλιστα να ενταχθεί η Τουρκία ως πλήρες μέλος.
Πάντως, στην πολιτική σφαίρα έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζεις πότε να σιωπάς. Η διπλωματία του μεγαφώνου δεν οδηγεί πουθενά… »