Κάθισα να αποθησαυρίσω τις διάφορες εντολές, συμβουλές και μοντέλα για το μέλλον που μας ανακοίνωσαν (ή επέβαλαν) στη διάρκεια της πανδημίας είτε οι εκπρόσωποι της παγκοσμιοποιητικής ΕΕ και του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος, είτε οι “λεσχηάρχες” της παγκοσμιοποιητικής highsociety, όπως ο κύριος Κλάους Σβαμπ που μας μαθαίνει πόσο πολύ χρειαζόμαστε την “Μεγάλη Επανεκκίνηση”, είτε μεγιστάνες του πλούτου, όπως οι Μπιλ Γκέιτς και Τζορτζ Σόρος, που χρηματοδοτούν από μέσα ενημέρωσης και πολιτικά κόμματα, μέχρι τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Κατέληξα λοιπόν σε μια λίστα 10 παρεμβάσεων που σηματοδοτούν την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση (ή αλλιώς “Μεγάλη Επανεκκίνηση”, η αλλιώς “Γενναίο Νέο Κόσμο”) που ξεκίνησε να υλοποιείται για το “καλό μας”: Πρώτη παρέμβαση, η καθιέρωση των γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων ή ακόμη και των συνθετικών, μέχρι και συνθετικά μπιφτέκια θα δούμε, δήθεν για να αντιμετωπιστεί η πείνα που θα φέρει η παγκόσμια οικονομική κρίση που προκάλεσε η επιδημία. Στην πράξη όμως για να εξαρτιέται διατροφικά ο πλανήτης από πέντε-έξι μεγάλους πολυεθνικούς γίγαντες που δραστηριοποιούνται στη βιοτεχνολογία.

Δεύτερη παρέμβαση, η καθιέρωση των γενετικών φαρμάκων και των γενετικών fast track εμβολίων, μαζί με την κάρτα υγείας και το μητρώο ετήσιων εμβολιασμών για κάθε πολίτη. Τρίτη, η καθιέρωση του ψηφιακού χρήματος, με κατάργηση των μετρητών. Mας το ξεφούρνισε από τις 9 Μαρτίου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, συνιστώντας στροφή στις ψηφιακές συναλλαγές προκειμένου να αποφευχθεί η μετάδοση του Covid19 μέσω του φυσικού χρήματος. «Αντικαταστήστε τα κέρματά σας με κάρτες» μας συμβούλευσε μέσω του twitter και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις, γιατί ως γνωστόν οι υποδοχές των ATM δεν έχουν μικρόβια και ιούς!

Τέταρτη παρέμβαση τα ρομπότ, που αναλαμβάνουν κρίσιμο ρόλο στην παραγωγή και αντικαθιστούν σταδιακά το 40% με 50% των εργαζομένων στα πλαίσια της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις δεν επιτρέπονται, καθώς η κοινωνική αποστασιοποίηση είναι το νέο “τοτέμ” στις κοινωνίες που θα εφαρμοστεί η “Μεγάλη Επανεκκίνηση”.

Λογοκρισία κατά του “λαϊκισμού”

Πέμπτη παρέμβαση, ο έλεγχος των μέσων μαζικής ενημέρωσης και η επιβολή λογοκρισίας στα σόσιαλ μίντια και το ίντερνετ. Ενδιαφέρον έχει ότι η λογοκρισία στα σόσιαλ μίντια ξεκίνησε το 2017 για να αντιμετωπιστεί ο “λαϊκισμός” που οδήγησε το 2016 στην νίκη του Brexit και στην εκλογή του Τραμπ. Ακριβώς μια μέρα μετά την εκλογή του Τραμπ ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με άρθρο του στην γερμανική εφημερίδα Bild, έστρεψε την οργή του στο διαδίκτυο, το οποίο θεώρησε υπεύθυνο για την άνοδο του λαϊκισμού σε Αμερική και Ευρώπη.

Δυο χρόνια μετά ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, θεώρησε το διαδίκτυο φορέα ιδεών που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις ευρωεκλογές και ζήτησε να εφαρμοστούν μέτρα λογοκρισίας σε αυτό. Αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για πρακτικές που υποσκάπτουν τη δημοκρατία, αφού μας προστατεύουν από τον “λαϊκισμό”. Πάλι καλά να λέμε! Εξάλλου οι λογοκριτές δεν είναι πια κάποιοι πρόθυμοι ρουφιάνοι με μαύρα γυαλιά που αξιοποίησε ένα δικτατορικό καθεστώς, αλλά οι αλγόριθμοι, καθώς έχουμε εξελιχθεί τεχνολογικά στο “Γενναίο Νέο Κόσμο” μας!

Έκτη παρέμβαση, το “τσεκούρι” στις συνταγματικές ελευθερίες και επιβάλλονται περιοδικά συλλογικά lockdowns, σε κάθε νέα επιδημία. Aναλαμβάνουν να μας παρακολουθούν για την “ασφάλεια και το καλό μας” με drones, με κάμερες, αλλά και με τα ίδια τα κινητά μας. Ας δούμε πόσο ωραία μας προετοιμάζει ο Κλάους Σβαμπ, ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και εισηγητής της “Μεγάλης Επανεκκίνησης”.

Πολλοί από εμάς αναρωτιόμαστε πότε τα πράγματα θα επιστρέψουν στο φυσιολογικό. Η απάντηση με λίγα λόγια είναι: ποτέ! Τίποτα δεν θα επιστρέψει ποτέ στην θρυμματισμένη αίσθηση της ομαλότητας που επικρατούσε πριν από την κρίση. Οδεύουμε λοιπόν σε μια κατάσταση όπου η δημοκρατία γίνεται περιττή, αφού οι ειδικοί, οι τεχνοκράτες και αργότερα η τεχνητή νοημοσύνη θα καθορίζουν τα πάντα. Η κανονικότητα που δεν θα επιστρέψει ποτέ περιλαμβάνει και την λειτουργία της δημοκρατίας.

Επιστροφή στην φεουδαρχία

Έβδομη παρέμβαση, η καθιέρωση του Καθολικού Βασικού Εισοδήματος. Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης, ο εισηγητής της έκθεσης για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, είχε υποστηρίξει ένα καθολικό ενιαίο εισόδημα, ήδη από το 2016, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Το ΔΝΤ μας περιέγραψε το Καθολικό Βασικό Εισόδημα, σαν μηχανισμό στήριξης του εισοδήματος, στον οποίο οι χρηματικές ροές κατευθύνονται από το κράτος στο μεγαλύτερο και πιο αδύναμο μέρος του πληθυσμού.

Με λίγα λόγια οι μισοί σχεδόν εργαζόμενοι του πλανήτη που θα χάσουν τις δουλειές τους στην επερχόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και ευάλωτες ομάδες, όπως
οι μετανάστες, θα παίρνουν ένα μόνιμο “ψίχουλο” για να μην επαναστατήσουν. Το ζήτημα είναι και τι ανταλλάγματα θα ζητήσουν υπερεθνικοί οργανισμοί, διεθνή ταμεία και κράτη από τους πολίτες, για να τους χορηγήσουν αυτό το επίδομα.

Όγδοη παρέμβαση, η σταδιακή κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Το νέο μοντέλο του καπιταλισμού θα είναι μία μείξη με τον παλιό φεουδαρχισμό. Σταδιακά οι πολίτες, εκτός από τη μείωση του εισοδήματος τους, θα χάνουν και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Θα υποχρεώνονται να ενταχθούν σε πτωχευτικούς κώδικες που διαρκώς θα ανανεώνονται. Εκατομμύρια μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα κλείσουν στη Δύση, εξαιτίας των συλλογικών lockdowns. Αντίθετα στην περίοδο αυτή απογειώθηκαν τα κέρδη των πέντε ψηφιακών πολυεθνικών γιγάντων: Amazon, Google, Facebook, Αpple και Microsoft.

Ένατη παρέμβαση, η επιβολή σκληρών νέων νομοθεσιών υπέρ του (ψευτό) δικαιωματισμού και η κατοχύρωση της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων. Η εκλογική νίκη των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ θα επιταχύνει την συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα που προετοιμάζουν και τα κέντρα εξουσίας στην ΕΕ. Με τη νέα νομοθεσία θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα και κόμματα, όπως η Λέγκα στην Ιταλία, το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία και το Φιντές του Όρμπαν στην Ουγγαρία. Τελικός στόχος  είναι να επιβιώσουν μόνο κόμματα και μέσα ενημέρωσης που θα προπαγανδίζουν την πολιτική ορθότητα.

Στόχος η παγκόσμια κυβέρνηση

Τέλος, δέκατη παρέμβαση, η επιτάχυνση των διαδικασιών για την παγκόσμια διακυβέρνηση. Ουσιαστικά το μοντέλο της παγκόσμιας διακυβέρνησης που ζήτησαν με κοινή επιστολή τους 92 παγκοσμιοποιητές πολιτικοί ηγέτες και μέλη διεθνών οργανισμών, ήταν η συνεργασία των χωρών της G7 με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τον ΟΗΕ, προκειμένου να αντιμετωπισθεί η πανδημία και η παγκόσμια οικονομική κρίση.

Δυστυχώς η οικονομική κρίση θα μειώσει τις δυνατότητες ανεξάρτητης πολιτικής από πολλές χώρες, που θα χρειαστούν χρήματα από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, για να μην χρεοκοπήσουν. Από την άλλη, δύσκολα θα συνεννοηθούν ΗΠΑ και ΕΕ με την Ρωσία και την Κίνα τα επόμενα χρόνια. Αντίθετα όλα δείχνουν πως θα υπάρξει έντονη όξυνση στις σχέσεις τους.

Συνεπώς η παγκόσμια διακυβέρνηση θα παραμείνει προς το παρόν όνειρο απατηλό για τους παγκοσμιοποιητές. Σε αντιστάθμισμα θα προσπαθήσουν να κυβερνήσουν τη Δύση με σιδερένια πυγμή, για να αποφύγουν δυσάρεστες εκλογικές εκπλήξεις και νέα ευρωπαϊκά “exit”. Καμιά φορά όμως η έντονη αυταρχικότητα φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. O Τραμπ μπορεί να έχασε, ο τραμπισμός όμως είναι πολύ ισχυρότερος από το 2016.

 ΑΠΟ

Ο ζωγραφικός πίνακας που πλαισιώνει τη σελίδα (“Η πτώση”, 1953) είναι έργο του, βέλγου, Ρενέ Μαγκρήτ.