Το τελευταίο ολίσθημα της Ρωσίας, διά χειρός Πούτιν, με την επίσημη ανάρτηση του ρωσικού γενικού προξενείου στην Κωνσταντινούπολη, είναι ένα μεγάλο ατόπημα συνολικά της ρωσικής διπλωματίας, όπου, με τον επίσημο χαιρετισμό της στρατιωτικής επιτυχίας των Τούρκων κατά του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία, σηματοδοτεί μια νέα εποχή στις σχέσεις Ελλάδος-Ρωσίας και στην επιδείνωση των διμερών σχέσεών τους και μάλιστα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, όπου η Μέση Ανατολή αντιμετωπίζει συνολικά μείζον πρόβλημα και στον τομέα της ασφαλείας και σ’ εκείνον της σταθερότητας. Από την άλλη, δείχνει πλέον ανάγλυφα πως το πάλαι πότε σύνθημα "Ελλάς-Ρωσία-Ορθοδοξία” με τον καιρό αποσυντίθεται με οδυνηρό τρόπο και τα γεωπολιτικά συμφέροντα σέρνουν πλέον τον χορό, μακριά από συναισθηματισμούς, θρησκείες και λυκοφιλίες!
Είναι πρωτόγνωρη και άκρως περίεργη αυτή η φιλοτουρκική έξαρση της Ρωσίας και μάλιστα σε επίσημο διπλωματικό επίπεδο, κάτι που εισπράττεται ιδιαίτερα θετικά από τα γειτονικά ΜΜΕ.
Η 30ή Αυγούστου είναι η μεγαλύτερη εθνική εορτή στη γείτονα εξ Ανατολών, με εκδηλώσεις σε όλη την επικράτειά της, καθώς και στην τουρκική διπλωματία ανά την υφήλιο. Είναι η ημερομηνία της τελικής αναμέτρησης των δυνάμεων του Ατατούρκ εναντίον του έως τότε νικηφόρου ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία, που έληξε με αιματηρό θρίαμβο των Τούρκων, την υποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων και στη συνέχεια την πλήρη καταστροφή του μικρασιατικού ελληνισμού στα παράλια της Ιωνίας.
Συγκεκριμένα, η ρωσική αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη ανήρτησε ένα τιμητικό για την Τουρκία, αλλά άκρως προσβλητικό για τη χώρα μας, κείμενο, το οποίο ανέφερε:
Τίποτα βέβαια δεν είναι τυχαίο: Η ανθελληνική-φιλοτουρκική αυτή έξαρση της επίσημης ρωσικής διπλωματίας έρχεται να υπερθεματίσει τη βαθμιαία επιδείνωση των ελληνορωσικών σχέσεων τα τελευταία χρόνια, με την αρνητική αυτή πορεία να ξεκινάει πολύ νωρίτερα, για να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις μετά την απέλαση των Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα, οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί για κατασκοπεία και παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας, την περίοδο του έπους Τσίπρα-Κοτζιά, με την κατάπτυστη και προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών.
30 Αυγούστου του Αγίου Αλεξάνδρου, οι εθνικοί εορτασμοί των Τούρκων... 30 Αυγούστου του Αγίου Αλεξάνδρου η ρωσική επίθεση φιλίας και ο επίσημος χαιρετισμός της Μικρασιατικής Καταστροφής των Ελλήνων... και 30 Αυγούστου του Αγίου Αλεξάνδρου η απόβαση των 13 λεμβών με 500 λαθρομετανάστες στη Λήμνο, που όπως φαίνεται μάλλον είναι μόνο η αρχή των τουρκικών προθέσεων που συνεπικουρούνται από τη Μόσχα, εναντίον ενός κοινού εχθρού, της Ευρώπης, με πρώτο θύμα ως συνήθως την Ελλάδα.
Εύλογα θα ρωτήσει κανείς πώς έγινε αυτό, με την απάντηση να είναι εξαιρετικά απλή: Οι δυνάμεις της Frontex που επιχειρούσαν στην περιοχή, μη μπορώντας να προχωρήσουν στη διαδικασία συγκέντρωσης τόσων ανθρώπων ταυτόχρονα από τη θάλασσα και δεδομένων των καλών καιρικών συνθηκών, απλά παρακολουθούσαν την εξέλιξη της όλης υπόθεσης...
Η Ελλάδα, πέραν από Ευρώπες και Αμερικές, θα έπρεπε ίσως να δράσει από μόνη της αποτρεπτικά, ακόμα και αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί στρατιωτική βία για να τερματιστούν οριστικά οι ροές! Αν δεν τους σταματήσουμε εμείς... καμία Frontex δεν πρόκειται να το κάνει... και κανένας δεν θα ενδιαφερθεί να μας βοηθήσει!
Ούτως ή άλλως κανείς δεν θέλει να τους φιλοξενήσει, με αποτέλεσμα να μένουν εδώ να λιάζονται, προς μεγάλη ευχαρίστηση των προηγούμενων και της κυρα-Τασίας!
