Αρθρογράφος: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα αποτελούσε είδηση η κλήση του Ρώσου πρέσβη στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών για να του επιδοθεί νότα διαμαρτυρίας για τις ρωσικές σφοδρές αεροπορικές επιθέσεις κατά ισλαμιστών στην Ιντλίμπ της Συρίας.

Ομως τα όσα αποκαλύπτει Τούρκος αναλυτής ρίχνουν φως στην υπόθεση και μόνο σύγκρουση Ρωσίας-Τουρκίας δεν προκύπτει.

Στο τουρκικό ΥΠΕΞ ο Ρώσος πρέσβης

τις πρόσφατες αυξανόμενες επιθέσεις στη βόρεια Συρία σε κατοικημένες περιοχές.

Εγιναν δύο συναντήσεις για το συγκεκριμένο θέμα, μία στο τουρκικό ΥΠΕΞ με τον Ρώσο πρεσβευτή στην Άγκυρα Aleksey Yerhov και μία στο γραφείο του Αρχηγού του τουρκικού Γενικού Επιτελείου με τους επιτελείς του.

Αυτές οι επιθέσεις αποτελούν απειλή στην σταθερότητα και ασφάλεια σε περιοχές που ταυτοποιούνται ως «ζώνη αποκλιμάκωσης» με βάση την συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, είπε η Άγκυρα στους Ρώσους αξιωματούχους.

Στην ουσία οι Τούρκοι εκλιπαρούν τους Ρώσους να σταματήσουν να τους κτυπούν στην Βόρεια Συρία.

Για ποιους λόγους η Ρωσία κτυπάει την Ιντλίμπ στην Συρία

Στην Τουρκία ασχολούνται πάρα πολύ με τους λόγους για τους οποίους οι Ρώσοι έχουν στοχοποιήσει την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση «Aσπίδα του Ευφράτη»

«Μιλάμε για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας- οι θέσεις που επλήγησαν από την Ρωσία βρίσκονται εντός μιας περιοχή υπό τον έλεγχο του Συριακού Εθνικού Στρατού (πρώην Ελεύθερος Συριακός Στρατός, ο οποίος αποτελείται σχεδόν εξολοκλήρου από τζιχαντιστές τουρκμενικής εθνικότητας), τον οποίο η Τουρκία υποστηρίζει σθεναρά.

Πολλοί παρατηρητές το βρίσκουν δύσκολο να κατανοήσουν το γιατί η Ρωσία πραγματοποίησε αεροπορική επίθεση η οποία βρίσκεται σε περιοχή εντός της προστασίας της Τουρκίας, σε μια περίοδο όπου οι σχέσεις Άγκυρας και Μόσχας ακολουθούν μια θετική τροπή με σημαντικά σχέδια όπως το πυρηνικό εργοστάσιο και τα ρωσικά συστήματα S-400.

Το κτύπημα της Ρωσία έλαβε χώρα στις 5 Μαρτίου όταν επιτέθηκε σε διυλιστήρια πετρελαίου στο al-Hamran κοντά στην Jarablus στο χωριό Tarhin κοντά στην al-Bab στο ανατολικό Χαλέπι στις περιοχές της επιχείρησης Euphrates Shield.

Επίθεση ξανά από τους Ρώσους!

Την περασμένη Δευτέρα η Ρωσία κτύπησε τοποθεσίες των ίδιων διυλιστηρίων ξανά.

Στην πρώτη επίθεση στις αρχές Μαρτίου οι πύραυλοι εξαπολύθηκαν από την βάση της Khmeimim στην Λατάκια και από το αεροδρόμιο Κuweires 30 χλμ ανατολικά από το Χαλέπι.

Η Άγκυρα δεν έμεινε σιωπηλή σε αυτή την επίθεση. Το τουρκικό ΥΠΑΜ εξέδωσε δήλωση την περασμένη Δευτέρα λέγοντας:

«Ρουκέτες και βαλλιστικοί πύραυλοι από το αεροδρόμιο του Kuweires στο Χαλέπι, το οποίο ελέγχεται από τον στρατό του καθεστώτος έπληξε κατοικημένες περιοχές και ντεπόζιτα καυσίμων στην Jarablus και στην al-Bab και προκάλεσαν απώλειες πολιτών”.

«Διάβημα απεστάλη στην Ρωσική Ομοσπονδία για να σταματήσουν οι επιθέσεις αφού τέθηκαν στο στόχαστρο οι συγκεκριμένοι στόχοι».

Με αυτό το διάβημα εμμέσως η Ρωσία θεωρείται υπόλογη. Τις ίδιες περιοχές έπληξε η Ρωσία και τον Οκτώβριο. Πάλι τα ίδια διυλιστήρια.

Σημασία έχει και ο χρόνος του πλήγματος. Έγινες στις 20 Οκτωβρίου κατά την διάρκεια της 10η επετείου του εμφύλιου πολέμου στην Συρία.

Το ότι επιλέχθηκε να κτυπηθεί μια περιοχή ελεγχόμενη από την Τουρκία δημιουργεί ανησυχίες».

Και συνεχίζει:

«Αυτά τα διυλιστήρια αποτελούν ένα από τα μεγάλα παράδοξα της Συρίας. Τα πετρελαϊκά αποθέματα στην Συρία βρίσκονται στο έδαφος ανατολικά του ποταμού Ευφράτη.

Με λίγα λόγια τα «πετρελαϊκά πηγάδια» βρίσκονται εντός των περιοχών που ελέγχονται από τον κουρδικό SDF, οι δομές του οποίου έχουν δημιουργηθεί από τις ΗΠΑ. Δηλαδή είναι σα να τις φυλάνε οι Κούρδοι του YPG.

Το πετρέλαιο που βγαίνει από την περιοχή υπό τον αμερικανο-κουρδικό έλεγχο, έρχεται στην περιοχή της «Ασπίδας του Ευφράτη» όπου υπό τον έλεγχο του Syrian National Army μεταφέρεται στα διυλιστήρια αυτής της περιοχής και το πετρέλαιο μετά από επεξεργασία απελευθερώνεται στις αγορές.

Από το εισόδημα που προκύπτει γεννάται ηλεκτρική ενέργεια για τα εργοστάσια και συντηρείται η θέρμανση ενώ κινούνται και τα οχήματα.

Το ίδιο γίνεται και στη Νότια Συρία

Το ίδιο γίνεται και στη νότια Συρία, όπου υπάρχει κίνηση καυσίμων από περιοχή του YPG/SDF και περιοχή του καθεστώτος, όπου οι Αμερικανοί συχνά επιχειρούν εναντίον αυτού του είδους εμπορίου για να εμποδίσουν την κυβέρνηση Άσαντ να παράξει κάποια κέρδη.

Οπότε τίθεται το ερώτημα γιατί οι Ρώσοι κτυπούν τα διυλιστήρια πετρελαίου.

Πρώτα απ’ολα η Ρωσία εμποδίζει ένοπλες οργανώσεις που αντιτίθενται στην κυβέρνηση Άσαντ, να πάρουν μερίδιο στο εμπόριο του πετρελαίου.

Είναι ο νούμερο ένα σύμμαχος του Άσαντ και εμποδίζει τις οργανώσεις αυτές να στέκονται στα πόδια τους.

Το ότι ο Syrian National Army (τουρκμενικός άρα τουρκικός) έχει κερδίσει έδαφος  είναι ένας σοβαρός λόγος για τις επιθέσεις.

Στον άξονα Jarablus, Azez και al-Bab υπάρχει σχετική σταθερότητα λόγω της παρουσίας της Τουρκίας. Ομως η Ρωσία θέλει να δείξει ότι είναι ο κυρίαρχος παράγοντας στην Συρία.

Για πολύ καιρό η Ρωσία είχε ανησυχίες ότι οι ΗΠΑ επιχειρούν να δημιουργήσουν «κρατικές δομές» ανατολικά του Ευφράτη και χρησιμοποιούν το «κουρδικό χαρτί» για αυτό τον σκοπό που θα απειλήσει την εδαφική ακεραιότητα στην Συρία.

Τα έσοδα από το εμπόριο πετρελαίου για λογαριασμό του YPG/SDF θεωρούνται ως παράγοντας ενίσχυσης αυτής της τάσης.

Η Ρωσία στέλνει ένα μήνυμα στην συμμαχία ΗΠΑ-YPG/SDF κτυπώντας τα διυλιστήρια.»

Αρα εδώ υπάρχουν κοινά συμφέροντα Ρωσίας-Τουρκίας και γι αυτό η Άγκυρα ανέχεται τους βομβαρδισμούς.