Μετά την θύελλα που προκάλεσε το θέμα έγινε χθες αντικείμενο σύσκεψης στο Μέγαρο Μαξίμου πριν την έναρξη της Προ Ημερησίας Διάταξης Συζήτηση στη Βουλή.
Σύμφωνα με ασφαλείς δημοσιογραφικές πληροφορίες, κατά την σύσκεψη ,παρουσία συναρμοδίων υπουργών και συμβούλων του πρωθυπουργού, εξετάστηκε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί το στοιχείο της απώλειας του εγγράφου του 1958 και κυρίως το στοιχείο της αδράνειας και αδιαφορίας όλων των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων για την ανάκτηση του - από το 1993 που πιστοποιήθηκε η απώλεια του μέχρι και σήμερα - ως ένα βασικό σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ του πρωθυπουργού και των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που είχαν τις κυβερνήσεις την περίοδο 1993-2014.
Επικράτησε όμως ψυχραιμότερη σκέψη και αποφασίστηκε η μη αναφορά στο χαμένο έγγραφο κατά την συνεδρίαση της Βουλής χθες διότι:
-την απώλεια του εγγράφου του 1958 δεν την είχε υπόψη της ούτε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- άρα δεν διαφοροποιείται από τις προηγούμενες στο χειρισμό του θέματος.
-η επίσημη αποδοχή της απώλειας του εγγράφου και η μη ανάκτηση του θα εστρέφετο εναντίον των εθνικών συμφερόντων αυτή την περίοδο της έντασης με την Τουρκία.
Παραλλήλως όμως, σύμφωνα με τις ίδιες δημοσιογραφικές πληροφορίες, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να κινηθεί γρήγορα με στόχο την ανάκτηση του εγγράφου αυτού από κυβερνήσεις άλλων χωρών, αν αυτό καταστεί εφικτό. Κάτι που δεν έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Για το θέμα ο ανεξάρτητος βουλευτής και πρόεδρος της Δύναμης Ελληνισμού, Δημήτρης Καμμένος.
Σημειώνεται πάντως ότι από το 1993, όταν το ελληνικό κράτος διαπίστωσε την απώλεια του εγγράφου του 1958, έχει προσπαθήσει να «αποκαταστήσει» μόνο του τη σοβαρή βλάβη στα εθνικά συμφέροντα, με επικίνδυνο όμως τρόπο που εγκυμονεί πιθανές σοβαρές νομικές επιπτώσεις.
Ετσι από το 2007 η ΥΠΑ εφαρμόζει ένα επικίνδυνο «μοντέλο» απαντητικών ΝΟΤΑΜ στη Τουρκία, το οποίο ακολουθείται μέχρι και σήμερα που μπορεί να έχει σοβαρές νομικές επιπτώσεις για τα εθνικά συμφέροντα.
Συγκεκριμένα, η ΥΠΑ στις σχετικές ΝΟΤΑΜ «συγχωνεύει» αυθαιρέτως τις αποφάσεις του ICAΟ του 1950 και αυτές του 1958,(που περιλαμβάνονται στο χαμένο έγγραφο), παρουσιάζοντας διεθνώς έναν ακαταλαβίστικο και επικίνδυνο αχταρμά.
Δηλαδή, η ελληνική απάντηση που αναγράφεται στις ΝΟΤΑΜ της ΥΠΑ προς σύμπασα τη διεθνή κοινότητα αναφέρεται στην απόφαση του ICAO του 1950 (που είχε συνταταγμένες 3555Ν-3000 Ε), άλλα διαγράφει αυθαιρέτως τις συντεταγμένες αυτές και προσθέτει τις συντεταγμένες 3605Ν- 3000 Ε , οι οποίες περιλαμβάνονται στην «χαμένη» απόφαση του 1958.
Αναμφισβήτητη απόδειξη αποτελεί η ελληνική ΝΟΤΑΜ Α1709/2007 την οποία παρουσιάζει το pronews.gr:
Το επικίνδυνο αυτό μοντέλο ελληνικής απάντησης στις ΝΟΤΑΜ της ΥΠΑ αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι και το 2007 και πριν και μετά, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και υπουργεία γνώριζαν πολύ καλά την απώλεια του εγγράφου του 1958, αλλά δεν έκαναν καμιά ενέργεια για την ανάκτηση του
