Προσπάθησαν να κόψουν το Αιγαίο σε τρία μέρη, να αποκόψουν τις ελληνικές ναυτικές δυνάμεις, αλλά και πάλι, οι γείτονές μας βρέθηκαν βαθιά εκτεθειμένοι.
Το βράδυ της Δευτέρας και πάλι οι Τούρκοι συνειδητοποίησαν για τα καλά ότι δεν είναι μόνο η αεροπορική υπεροχή της Ελλάδας: Τον πρώτο λόγο στο Αρχιπέλαγος τον έχει το Πολεμικό Ναυτικό.
Στον στόλο, σύμφωνα με πληροφορίες, είδαν ότι οι Τούρκοι προσπάθησαν να διασπάσουν σε τρία κομμάτια το Αιγαίο.
Η «σκακιέρα» του Αιγαίου
Μετρήθηκαν όμως στη «σκακιέρα» του Αιγαίου και βρέθηκαν ξανά πολύ λίγοι απέναντι στην παραδοσιακή ελληνική ναυτοσύνη.
Η διαταγή ήταν μια: Πως σε καμία των περιπτώσεων δεν θα έπρεπε οι κυβερνήτες να επιτρέψουν κάτι τέτοιο.
Τα τουρκικά πλοία, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, συγκεντρώθηκαν στο βόρειο, στο κεντρικό ενώ στο νοτιοανατολικό Αιγαίο το επίκεντρο ήταν έως τώρα οι ναυτικές δυνάμεις που περιστοιχίζουν το Oruc Reis.
Δεν ήταν λίγες οι προσπάθειες να δημιουργήσουν πλωτά τείχη με τα πλοία τους ώστε να φράξουν τις θαλάσσιες οδούς στα ελληνικά πολεμικά πλοία.
Στάθηκαν άτυχοι στις εκτιμήσεις και τους σχεδιασμούς τους, φάνηκαν πως δεν διάβαζαν σωστά τις ελληνικές προθέσεις καθώς το Πολεμικό Ναυτικό που εκπαιδεύεται αδιαλείπτως σε όλες τις μορφές ναυτικής τακτικής και πολέμου, βρίσκονταν από την αντίθετη πλευρά από την οποία επιχειρούσαν να κλείσουν οι γείτονές μας.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το Πολεμικό Ναυτικό έπαιξε σχεδόν «man to man», εκμεταλλευόμενο ταυτόχρονα τη μορφολογία των νησιών και νησίδων.
Τα ελληνικά πολεμικά πλοία βγήκαν από τις «φωλιές» τους, τους βράχους τους, ερχόμενα απέναντι από τα Τουρκικά πολεμικά.
Τι κι αν σε κάποιον από τους τομείς αυτούς οι Τούρκοι είχαν επτά ή δέκα μονάδες επιφανείας και απέναντι τους οι «ναύτες του Αιγαίου» ήταν με πέντε ή έξι πλοία.
Ο τρόπος δράσης και το στήσιμο στο μπλε του Αρχιπελάγους, διαβεβαιώνουν ανώτατες πηγές ότι ήταν τέτοιο που δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης της επιχειρησιακής τακτικής των κυβερνητών από τον Ελληνικό πολεμικό στόλο.
Άμα τυχόν άνοιγε το «μάτι» του πυραύλου…
Πολεμοχαρής δεν είναι κανείς στο Ελληνικό Επιτελείο, ειδικά οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα το τι σημαίνει η λέξη πόλεμος.
Κατά συνέπεια οι πρώτες ώρες της νέας Ελληνοτουρκικής κρίσης βρίσκει την Αθήνα ναι μεν να κάνει ένα νέο διπλωματικό μαραθώνιο στον οποίο αναδεικνύονται ισχυρότατες συμμαχίες αλλά ταυτόχρονα να είναι ιδιαίτερα προετοιμασμένη σε στρατιωτικό επίπεδο, με την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων να μην πέφτει κάτω από το 100%.
Η Τουρκία το έχει ζήσει για τα καλά και έχει καταλάβει την γιγαντιαία προετοιμασία που υπάρχει αλλά από την άλλη πλευρά μόνο και μόνο η διάταξη των πλοίων της που συνοδεύουν το ερευνητικό σκάφος, σε τακτικό επίπεδο σύμφωνα με Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού ήταν ιδιαίτερα λανθασμένος εκθέτοντας σε θανατηφόρο κίνδυνο το σεισμογραφικό αλλά και σχεδόν το σύνολο των εννέα πολεμικών πλοίων.
Στην περίπτωση που η γείτονα είχε να κάνει με μια χώρα που ασπάζεται την πολιτική των κανονιοφόρων και φέρονταν το ίδιο νευρικά, το πάτημα ενός κουμπιού κι ένας πύραυλος ίσως και να αρκούσε για να προκαλέσει σημαντικές απώλειες στον στολίσκο ή στο ίδιο το ερευνητικό σκάφος.
Το «μάτι» του βλήματος εφόσον ανοίξει σε μια τόσο συγκεντρωμένη ναυτική δύναμη, το βέβαιο είναι ότι θα πέσει σε κάποιο από τα πλοία.
Παράλληλα με αυτή τη διάταξη των πλοίων δείχνει ότι αναζητά το Ελληνικό λάθος, το οποίο όσο δεν έρχεται για να βρει πάτημα, τόσο εκείνη εκτίθεται και εκνευρίζεται.
Η Τουρκία επιθυμεί την κλιμάκωση στις σχέσεις των δυο κρατών, Ιδιαιτέρως την έμπρακτη αμφισβήτηση της κυριαρχίας όπου εκεί το Πολεμικό Ναυτικό γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα του πως στήνεται το σωστό πλωτό τείχος.
Η Αθήνα δεν έχει άλλη επιλογή από την προετοιμασία σε όλα τα επίπεδα, διπλωματικά και στρατιωτικά, ακόμη κι αν το Oruc Reis κατευθύνεται στην αρχική του θέση με την μικρή ταχύτητα των fake ερευνών…
