Ο Τούρκος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μπογάζιτσι της Κωνσταντινούπολης δρ Γκουρκάν Κουμπάρογλου αποκαλύπτει επιστημονικά γιατί η Άγκυρα έχει λυσσάξει με το Καστελλόριζο.
«Το σύμπλεγμα του Καστελόριζου (Μεγίστη, Στρογγύλη, Ρω) βρίσκεται πολύ κοντά σε μια περιοχή που εκτείνεται από τον Κόλπο της Αττάλειας ως τον Κόλπο της Φοινίκης και νοτιοανατολικά του νησιού βρίσκονται στον πυθμένα της θάλασσας υποθαλάσσια όρη λάσπης με υδρίτες εγκλωβισμένου μεθανίου», δηλαδή το 70% και 90% του φυσικού αερίου, λέει ο Τούρκος καθηγητής και πρόεδρος του Συνδέσμου Ενεργειακής Οικονομίας Ενέργειας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Yeni Safak». Ο Κουμπάρογλου συμβουλεύει μάλιστα τους πολιτικούς στη γείτονα να πάψουν να αποκαλούν το ελληνικό νησί Μεγίστη (Μeis), αλλά να το λένε στα τουρκικά: Kızılhisar! «Το όνομα Μεγίστη δόθηκε από την Ελλάδα και ως εκ τούτου θα ήταν καταλληλότερο η τουρκική κοινή γνώμη να χρησιμοποιεί το όνομα Kızılhisar» λέει στη «Yeni Safak» o Τούρκος καθηγητής, δείχνοντας και τους μύχιους πόθους της Αγκυρας!
Ο Τούρκος καθηγητής λέει ότι στο πλαίσιο διάφορων ερευνών που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκπονηθεί ένας χάρτης υποθαλάσσιων ηφαιστείων που εκπέμπουν αέριο μεθάνιο στη Μεσόγειο. Όπως αναφέρει ο Κουμπάρογλου, «τα ηφαίστεια αυτά στη Μεσόγειο βρίσκονται: Στη λεκάνη του Δέλτα του Νείλου που εκτείνεται ως τη θαλάσσια περιοχή Ζορ, όπου έχει ανακαλυφθεί το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου. Στη λεκάνη Λεβάντ, η οποία περιλαμβάνει το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου, και στη μεσογειακή επέκταση της λεκάνης της Σύρτης, στη Λιβύη.
Ηφαίστεια μεθανίου βρίσκονται επίσης ανατολικά της τουρκικής υφαλοκρηπίδας κατά μήκος της μέσης γραμμής μεταξύ της ηπειρωτικής χώρας και της Μεγίστης. Για τον λόγο αυτό η περιοχή ανατολικά της Μεγίστης έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών γεωλογικών ερευνών και έχει επιβεβαιωθεί η παρουσία υδριτών αερίου στον πυθμένα της θάλασσας». Διά ταύτα ο Τούρκος καθηγητής καλεί την τουρκική κυβέρνηση να μην υποχωρήσει με τίποτα στην υπόθεση του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου, γιατί «αυτές οι πηγές είναι ακριβώς που ωθούν την Αθήνα να καταφεύγει σχεδόν σε πόλεμο για ένα μέρος που απέχει περισσότερο από 500 χιλιόμετρα από την Ελλάδα».
Αυτά λένε οι Τούρκοι και ορέγονται το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Η Τουρκία προσπαθεί πολύ καιρό τώρα να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι η περιοχή ανάμεσα στο Καστελόριζο, στην Κρήτη και την Κύπρο είναι μέρος της τουρκικής ΑΟΖ. Αλλά αυτό αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση όλων των κανόνων του Δίκαιου της Θάλασσας.
Η Μεγίστη και τα άλλα δύο νησιά του συμπλέγματος δεν αποτελούν λοιπόν μόνο το κλειδί για την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Κρύβουν και τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου, κοντά στις ακτές τους. Και γι’ αυτό οι Τούρκοι θέλουν να σβήσουν το Καστελόριζο από τον ελληνικό χάρτη. Πρέπει να το καταλάβουν όσοι λένε ανερυθρίαστα «να θυσιάσουμε το Καστελόριζο για να ηρεμήσει ο Ερντογάν»!
Φυσικά, οι Ελληνες επιστήμονες δεν περίμεναν από τους Τούρκους συναδέλφους τους να ανακαλύψουν την… Αμερική! Το Ίδρυμα Γεωλογικών Ερευνών έχει κάνει έρευνες στην ίδια περιοχή εδώ και 15 χρόνια. Στα υποθαλάσσια όρη Αναξίμανδρος βρίσκεται σύμφωνα με το ΙΓΜΕ μία από τις μεγαλύτερες γνωστές συγκεντρώσεις παγωμένου φυσικού αερίου παγκοσμίως, λέει στη «δημοκρατία» ο Γιάννης Χατζηχρήστος, τέως στέλεχος της Δημόσιας Επιχείρησης Δικτύων Διανομής. «Μιλάμε για μια ποσότητα περίπου 100 φορές περισσότερη αυτής των γνωστών κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Αιγύπτου, του Ισραήλ και της Κύπρου μαζί! Φυσικό αέριο σε σχετικά μικρό βάθος που μπορεί να καλύψει όλες τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης για καμιά εκατοστή χρόνια». Όλα αυτά περιγράφονται στην Περιοδική έκδοση ΙΓΜΕ, Απρίλιος 2008 (Μεσόγειος Όρη Αναξίμανδρος, Ελληνική Γεώσφαιρα (ISSN: 1791-2210Τόμος 2, Τεύχος 3) χωρίς οι κυβερνήσεις που πέρασαν έκτοτε να θέσουν ζήτημα ιδιοκτησίας της περιοχής… Τι κάνει λοιπόν ο Ερντογάν; Προσπαθεί να «γκριζάρει» τη θαλάσσια περιοχή νοτιοανατολικά του Καστελόριζου, διεκδικώντας παράλληλα μερικές δεκάδες νησιά και νησίδες στο Αιγαίο αλλά και όλη την Κύπρο, θέλοντας να καταργήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και -γιατί όχι;- του Παρισιού το 1947! Ο θερμοκέφαλος υπουργός Αμυνας Χουλούσι Ακάρ το είπε χωρίς περιστροφές: Η Άγκυρα δεν θα διστάσει να κάνει ξανά ό,τι έκανε το 1974 στην Κύπρο!
Υπάρχουν λοιπόν «εγκέφαλοι» που μπορούν να σκέφτονται να παζαρέψουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα για να ηρεμήσουν τον Ερντογάν; Με μια εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση; Διακινδυνεύοντας τα Δωδεκάνησα και την υπόλοιπη Κύπρο με αυτούς που διατηρούν ακόμα στρατό κατοχής στη Μεγαλόνησο; Όπως λέει ο ειδικός για τις ΑΟΖ Θόδωρος Καρυώτης, «η Ελλάδα ασχολήθηκε πρώτη φορά με το Καστελόριζο, όταν πληροφορήθηκε το περίφημο Σχέδιο Ατσεσον, το 1964. Στο αρχικό σχέδιο η Κύπρος θα παραχωρείτο ολόκληρη στην Ελλάδα εκτός της Καρπασίας, όπου θα εγκαθίστατο μια στρατιωτική βάση της Τουρκίας παρόμοια με τις βρετανικές βάσεις στο νησί, χωρίς χρονικά περιθώρια. Επιπλέον το Καστελόριζο θα παραχωρείτο στην Τουρκία. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος απέρριψε αμέσως αυτό το σχέδιο.
Ο Άτσεσον πρότεινε μια αλλαγή που προέβλεπε ότι η Τουρκία θα διατηρούσε την Καρπασία μόνο για 50 χρόνια και η Τουρκία το απέρριψε. Έχουν περάσει από τότε 53 χρόνια, αλλά φαίνεται ότι οι Τούρκοι εξακολουθούν να εποφθαλμιούν το σύμπλεγμα του Καστελόριζου …
Μιχάλης Ψύλος
