Μπούμερανγκ στη Γερμανία γυρίζουν οι καταστροφικές πολιτικές που υιοθετεί το Βερολίνο, όπως όλα δείχνουν, αφού το ινστιτούτο Ifo αναθεώρησε χθες πτωτικά την πρόβλεψή του για τον ρυθμό ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας το 2019, και ειδικά για το τρίτο τρίμηνο, για το οποίο εκτιμά πως η «ατμομηχανή» της Ευρώπης μπαίνει για τα καλά πια στο «σπιράλ» της ύφεσης.
Τα δεδομένα για τη μεγαλύτερη οικονομία της Ενωσης δεν προοιωνίζονται τίποτα θετικό, ασκώντας περαιτέρω πίεση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να χαλαρώσει την πολιτική της.
Η πρόβλεψη
Συγκεκριμένα, η πρόβλεψη για τον φετινό ρυθμό ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας ήταν στο 0,6%, και πλέον, με την αναθεώρηση, έχει φτάσει στο 0,5%, με τη συρρίκνωση της τάξης του 0,1% να προστίθεται στην αντίστοιχη συρρίκνωση για την περίοδο Απριλίου - Ιουνίου, σημαίνοντας ύφεση για το τρίτο τρίμηνο του έτους.
«Η προοπτική επηρεάζεται από έντονες αβεβαιότητες» δήλωσε ο Τίμο Βολμεσάουζερ του Ifo, καταδεικνύοντας πιθανούς κινδύνους για την οικονομία από ένα Brexit χωρίς συμφωνία και από μια κλιμάκωση των εμπορικών πολέμων του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Αμφότεροι οι παράγοντες έχουν ήδη αποδυναμώσει τη γερμανική οικονομία, της οποίας ο μεταποιητικός τομέας -που βασίζεται κυρίως στις εξαγωγές- έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ευάλωτος απέναντι στις διεθνείς αναταράξεις.
Ωστόσο, η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ επιμένει να απορρίπτει τις εκκλήσεις στελεχών του κόμματός της -όπως η πρόσφατη του Ολαφ Σολτς- για αύξηση των κρατικών δαπανών που, σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτής της «γραμμής», θα συνέβαλλαν στην αντιμετώπιση της συνεχούς επιβράδυνσης της οικονομίας.
Η Μέρκελ υπερασπίζεται με σθένος την πολιτική των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, αποτίοντας φόρο τιμής στο «τοτέμ», πρώην «τσάρο» της γερμανικής οικονομίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
«Ως ομοσπονδιακή κυβέρνηση, παίρνουμε πολύ σοβαρά την ευθύνη για σωστή δημοσιονομική πολιτική. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως παραμένουμε προσηλωμένοι στον στόχο για ισοσκελισμένο προϋπολογισμό» επαναβεβαίωσε το βράδυ της Τετάρτης, αποδεικνύοντας άλλη μια φορά πως πάνω από τις ανάγκες των ανθρώπων, αυτών δηλαδή που πραγματικά πλήττει η ύφεση της οικονομίας, θέτει τα νούμερα και τις επιταγές για λιτότητα.
