Tελειώνουν οι καλές σχέσεις Ρωσίας και Συρίας με την Τουρκία καθώς πριν λίγο το Υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας έστειλε διάβημα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ,με το οποίο απαίτησε από την διεθνή κοινότητα να πιέσει την Τουρκία να αποχωρήσει από την Συρία και να θέσει τέλος στην επιθετικότητα της στη χώρα. Ταυτόχρονα, η Ρωσία επανήλθε αιφνιδιαστικά στο θέμα κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου South Stream, δημιουργώντας αμφιβολίες για τον «Turkish Stream»… Σα να μη έφθανε αυτό, τουρκικά ΜΜΕ βάλλουν κατά της Ρωσίας με απειλές και όχι μόνο. Τα όσα αποκαλύπτουν δείχνουν ότι η «περίοδος του μέλιτος» Ρωσίας και Τουρκίας φτάνει στο τέλος της…
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, στη Μόσχα ξεκίνησε συνέδριο στο οποίο συμμετέχουν Κούρδοι προερχόμενοι και από τις τέσσερις χώρες την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν!
Τα κουρδικά αλλά και τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης αποκαλούν τη διοργάνωση ως «Κουρδικό Εθνικό Συνέδριο» ενώ η παρουσία των Κούρδων της Συρίας και του PYD, αποτελεί άδειασμα στην Τουρκία που είχε μπλοκάρει τη συμμετοχή τους στις συνομιλίες της Άστανα στις 23-24 Ιανουαρίου.
«Η Μόσχα θέλει να συμπεριλάβει και το PYD στις συζητήσεις για την εκεχειρία στη Συρία, που γίνονται στην Αστάνα και η Τουρκία αντιτίθεται σε αυτό» Τούρκος από το περιβάλλον του Ρ.Τ.Ερντογάν.
Τι λένε οι Τούρκοι
Η Ρωσία είναι έτοιμη να επαναλάβει το λάθος που κάνει καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας: προσπαθεί να κρατήσει την Τουρκία δίπλα της, με απειλές.
Ο Β.Πούτιν μπορεί να επαναλάβει το λάθος του Στάλιν. Μπορεί να απομακρύνει από κοντά της την Τουρκία χωρίς λόγο. Και θα χρειαστούν τουλάχιστον 50 χρόνια για να της δοθεί μια τέτοια ευκαιρία.
Αλλά τι κάνει η Ρωσία; Το εντελώς αντίθετο. Αντί να ενθαρρύνει, απειλεί. Διαδίδει φήμες ότι τα βρήκαν με το PYD. Βομβαρδίζει «κατά λάθος» τη βάση των Τούρκων στρατιωτών. Προσπαθεί να εντάξει το PYD στις συνομιλίες στην Αστάνα.
Με τον τρόπο αυτό ροκανίζει τις βάσεις στις οποίες στηρίζεται η διαδικασία και οι συνομιλίες της Αστάνα.
Δεν βλέπει ότι όσο χρησιμοποιεί αυτή τη γλώσσα, η Τουρκία δεν μπορεί να συμβαδίσει μαζί της. Εν συντομία, κάνει ό,τι χρειάζεται για να χάσει την Τουρκία.
Η «Ασπίδα του Ευφράτη» και η Επιχείρηση Κατάληψης της Αλ Μπαμπ
Απ’ όσο έγινε κατανοητό, η Τουρκία ξεκίνησε την επιχείρηση ασπίδα του Ευφράτη μετά τη συμφιλίωση με τη Ρωσία. Βάσει αυτής της συμφωνίας, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός που είχε τη στήριξη της Τουρκίας θα προχωρούσε μέχρι το αλ Μπαμπ. Ο αυτοκινητόδρομος Μ-4 θα ήταν το σύνορο ανάμεσα στο καθεστώς Άσαντ και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Με τον τρόπο αυτό, το PYD δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τον Κουρδικό Διάδρομο.
Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός που θα έμπαινε ανάμεσα στο Αφρίν και τον Ευφράτη, θα δημιουργούσε μια ασπίδα. Θα έφευγε ο ISIS από τα σύνορα με την Τουρκία.
Η επιχείρηση αυτή ήταν μια επίθεση κατά του ISIS και μια κίνηση άμυνας για το PYD και ο τελευταίος κρίκος ήταν το αλ Μπαμπ, όπως και έγινε. Αν συνέχιζε η κυβέρνηση Ομπάμα, η Τουρκία μετά το αλ Μπαμπ, θα περνούσε σε άμυνα με τον ISIS και στην επίθεση εναντίον του PYD. Αυτό το διάστημα όμως άλλαξε η κυβέρνηση στις ΗΠΑ.
Η Τουρκία δεν έχει πλέον ανάγκη τη Ρωσία
Τελείωσε η πολιτική της μη λύσης. Ήρθε ο Τραμπ που έκανε εχθρούς τον ISIS, το Ιράν και την Κίνα. Βέβαια δεν στέλνει άσχημα μηνύματα στη Ρωσία, αλλά ο Τραμπ, ο οποίος θα έχει μια συμπλοκή με το Ιράν και την Κίνα, δεν είναι και πολύ πιθανό να τα πάει καλά με τη Ρωσία. Αυτό το γνωρίζει και η Μόσχα. Επίσης ξέρει και τα εξής: όταν η αλ Μπαμπ τεθεί υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, η Τουρκία δεν θα έχει πια ανάγκη τη Ρωσία. Ο Τραμπ είχε μια πολύ καλή συζήτηση στο τηλέφωνο με τον Ερντογάν. Υπονοεί ότι θα εμφανιστεί στο πεδίο κατά του Ιράν και του ISIS. Η Τουρκία έδωσε παρόμοια απάντηση σε αυτά τα σήματα: παρουσίασε ένα πλάνο για την εκκαθάριση της Ράκα με τη συμμετοχή του τουρκικού στρατού.
Η Ρωσία αντιμετωπίζει έλλειψη εμπιστοσύνης
Σε απάντηση όλων αυτών ο αρχηγός της CIA ήρθε αμέσως στην Άγκυρα. Ανακοίνωσε πως από το Λευκό Οίκο θα δοθεί μαζί με την Τουρκία κοινή μάχη προς όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Όταν όλα αυτά συνέβησαν το ένα μετά το άλλο, η Ρωσία βρέθηκε αντιμέτωπη με έλλειψη εμπιστοσύνης. Ανησυχεί από την πιθανότητα η Τουρκία να πλησιάσει τις ΗΠΑ. Αλλά όταν ανησυχείτε, δεν πρέπει να στήνετε καβγά. Αντιθέτως, αν η Ρωσία δεν θέλει να χάσει την Τουρκία, πρέπει να την ενθαρρύνει να μείνει μαζί της. Αυτή είναι μια λογική συμπεριφορά.
Οι προσδοκίες της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες
Να τα πούμε όλα: αν η Ρωσία δεν προσφέρει κάτι καλύτερο από τις ΗΠΑ, η Τουρκία θα είναι κοντά στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Δηλαδή η Ρωσία θα έχει την ανάγκη να είναι ένα βήμα πιο μπροστά. Αν χάσει την Τουρκία, θα βρεθεί μόνη και μόνο μαζί με το Ιράν απέναντι στη συμμαχία της δύσης. Αλλά αν καταφέρει να κρατήσει την Τουρκία δίπλα της, θα δημιουργήσει μια ρωγμή στη συμμαχία της Δύσης, θα χαλάσει την ομοφωνία στο ΝΑΤΟ, με τον τρόπο αυτό δεν θα απομονωθεί τη Συρία. Η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία, είναι η Τουρκία που είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
Οι επενδύσεις της Ρωσίας στη Συρία μπορεί να αποβούν άκαρπες
Αν οι ΗΠΑ παρουσιάσουν ένα ολοκληρωτικό σχέδιο και ο ΟΗΕ στραφεί κατά της Ρωσίας, μπορεί να δημιουργηθεί ένας διεθνής συνασπισμός που θα απομονώσει τη Ρωσία. Αν συμβεί αυτό, πόσο καιρό θα μπορέσει να αντισταθεί η Ρωσία σε αυτή την αντιμαχία; Μπορεί να αποβούν άκαρπες οι επενδύσεις που έκανε όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία. Επίσης, μια πόλωση που θα δημιουργηθεί στη Συρία, θα δυσκολέψει τη Ρωσία και στο θέμα της Ουκρανίας. Η Συρία, δεν είναι μόνο η Συρία.
Τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν επί Ομπάμα
Όπως η κατάσταση στην Ουκρανία ενεργοποίησε την κατάσταση στη Συρία, έτσι και η Συρία μπορεί να ενεργοποιήσει την Ουκρανία. Αυτό που έδωσε τη δυνατότητα στη Ρωσία να κάνει τα βήματα που έκανε στη Συρία και την Ουκρανία, ήταν η αδυναμία και η ευθραυστότητα στη γραμμή Ατλαντικού. Αλλά στην εποχή του Τραμπ, τα πράγματα δεν θα είναι όπως ήταν επί Ομπάμα. Απεναντίας, θα σφίξουν. Κατά βάθος το ξέρει και η Ρωσία, για τον λόγο αυτόν ανησυχεί, και όσο φοβάται, τόσο χάνει τον έλεγχο.
Αλλά αν η Ρωσία πέσει σε αυτή τη λούμπα των απειλών, θα απομακρύνει την Τουρκία από κοντά της.
Η Ρωσία είχε δοκιμάσει και στο παρελθόν να απειλήσει την Τουρκία
Αυτή η στάση να μην ξαφνιάζει κανέναν. Σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, η ρωσική διπλωματία στηρίζεται στο φόβο. Παραδείγματα τούτου υπάρχουν σε όλη τη Ρωσική ιστορία. Λόγω των φόβων της κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου συμπεριφέρθηκε στους συνεταίρους της όχι ως συμμάχους αλλά ως δορυφόρους. Αύξησε την πίεση σε κομουνιστικές χώρες που φοβήθηκε ότι θα τις χάσει. όσο αύξανε την πίεση, τόσο αυξανόταν και ο φόβος της. Η Επανάσταση της Ουγγαρίας το 1956 και η Άνοιξη της Πράγας το 1968, είναι αποτελέσματα του ίδιου λάθους. Η Ρωσία είχε δοκιμάσει και στο παρελθόν παρόμοια απειλή και είχε πάρει και τότε άσχημα αποτελέσματα. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήθελε να στριμώξει την Τουρκία με τα Στενά και με εδαφικές διεκδικήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να πλησιάσει η Τουρκία τις ΗΠΑ. Μάλιστα με αυτό τον τρόπο πυροδότησε την πρόωρη διαίρεση του Ψυχρού Πολέμου.
Τώρα η Τουρκία ανησυχεί λιγότερο
Αν η Ρωσία δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει το ζήτημα PYD για την Τουρκία, αρκεί να ρίξει μια πρόχειρη ματιά στο χρονικό της περιόδου απομάκρυνσης της Τουρκίας από τις ΗΠΑ. Η απειλές και οι εκβιασμοί των ΗΠΑ δεν έπεισαν την Τουρκία. Απεναντίας, την ώθησαν στη Ρωσία. Το PYD είναι τόσο σημαντική απειλή για την Τουρκία, που μπορεί να λάβει υπόψη τα πάντα, και θα είναι αποφασιστική στο να χρησιμοποιήσει τα προνόμια που της παρέχει το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Το PYD είναι ήδη φυλακισμένο σε συγκεκριμένη γραμμή. Η Τουρκία ανησυχεί λιγότερο τώρα. Θα περιμένει να προχωρήσει με αυτόν που την ενθαρρύνει και όχι με αυτόν που την απειλεί. Θα δούμε πως θα το ερμηνεύσει αυτό η Ρωσία και τι θα επιλέξει. Αν κινηθεί με το μυαλό της και όχι με τους φόβους της, θα αφήσει σε μια άκρη τις απειλές και τους εκβιασμούς και θα συνεχίσει με το πάρε-δώσε με την Τουρκία. Αλλά για την ώρα είναι δύσκολο να πούμε ότι έχει αυτή την οξυδέρκεια. Φαίνεται ότι θα της συμβεί αυτό που φοβάται.
Ταυτόχρονα, ο Andrey Listov, επικεφαλής του ταμείου ενεργειακής ανάπτυξης, δήλωσε:
«Η Μόσχα έχει αναστείλει σχεδόν τελείως την διαμετακόμιση φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας στην κεντρική και νότια Ευρώπη και επιθυμεί ιδιαίτερα να ανανεώσει το έργο του αγωγού φυσικού αερίου South Stream, μέσω Βουλγαρίας».
Το ταμείο ενεργειακής ανάπτυξης είναι ένας ρωσικός μη-κυβερνητικός οργανισμός που εμπλέκεται στην σχεδίαση και την ανάπτυξης του τομέα ρωσικής ενέργειας.
Σε σχόλιά του σε πρακτορείο ειδήσεων, ο ίδιος υπενθύμισε τα λόγια του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν το Φεβρουάριο, με τα οποία είχε δηλώσει ότι ο αγωγός φυσικού αερίου South Stream θα μπορούσε να ανανεωθεί αν η Βουλγαρία έδινε στέρεες εγγυήσεις ότι το έργο θα υλοποιηθεί.
«Όλοι θεωρητικά είναι έτοιμοι να ανανεώσουν τις δραστηριότητες για τον αγωγό φυσικού αερίου South Stream. Όμως η Ρωσία αναζητά…σαφείς εγγυήσεις ότι τα χρήματα δεν θα πάνε χαμένα», δηλώνει ο ίδιος.
«Η θέση αυτή είναι πολύ λογική, οικονομικά σκόπιμη και βάσιμη από πολιτική άποψη», δήλωσε ο Listov.
Τα σχόλιά του ακολουθούν την δήλωση του Ρώσου εμπορικού ακόλουθου στη Βουλγαρία, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα ότι είναι πολύ πιθανό το έργο αυτό να αναβιώσει.
Η Ρωσία διέκοψε την κατασκευή του αγωγού South Stream τον Δεκέμβριο του 2014 επικαλούμενη την αντίθεσή της ΕΕ, ενώ κατηγόρησε την τότε βουλγαρική κυβέρνηση , διότι η τελευταία δεν εξέδιδε οικοδομικές άδειες για την αποκλειστική οικονομική της ζώνη.
Ο Ρώσος πρόεδρος και γενικά το Κρεμλίνο είναι εξοργισμένο με την στάση του Ερντογάν, ο οποίος ευρίσκεται σήμερα στην Σ.Αραβία συμμετέχοντας σε θρησκευτικές τελετές με τους «φίλους» Σαουδάραβες Σεΐχηδες .
Τα παιχνίδια που παίζει με τους Αμερικανούς έχουν βάλει στο «ράφι της ιστορίας» την προσέγγιση με την Μόσχα και την αντιαμερικανική ρητορική του.
Είναι σίγουρο δεδομένων των ραγδαίων εξελίξεων να έχουμε οριστική και «βίαιη» ρήξη των σχέσεων Άγκυρας και Μόσχας και την πρόκληση ακόμη και σύγκρουσης στο συριακό έδαφος στο οποίο διακυβεύονται πολλά και «δύσκολα» ζητήματα που άπτονται της κυριαρχίας του Άσαντ .
Όλα αυτά θα επηρεάσουν τα μέγιστα και την κατασκευή του αγωγού Turk Stream, τον οποίο πολεμούν οι Αμερικανοί πάση θυσία.
Το όλο σκηνικό με την κατάσταση στα Βαλκάνια , την παρουσία ενός φιλορώσου Βούλγαρου προέδρου όπως είναι ο Ράντεφ, σε συνδυασμό με την οικονομική υποβάθμιση της χερσονήσου από την ΕΕ, θα γείρουν την πλάστιγγα υπέρ της Ρωσίας.
Όλες οι χώρες των οποίων οι λαοί διάκεινται φιλικά στην Μόσχα για ιστορικούς, θρησκευτικούς και πολιτικούς λόγους θα αποχωρήσουν από ΕΕ και ΝΑΤΟ μετά από μαζικές εξεγέρσεις και τότε η δύση θα χάσει τα πάντα στην περιοχή , ενώ οι Γερμανοί θα «οχυρωθούν» σε μια ένωση με λίγες χώρες της βόρειας Ευρώπης .
Το έργο του αγωγού είναι τρομερά σημαντικό και για την Ελλάδα και την οικονομία της διότι εφόσον δεήσουμε και συμμετέχουμε μόνο να κερδίσουμε έχουμε και τίποτα να χάσουμε.
Η στάση του ΔΝΤ , της ΕΕ , του Βερολίνου, το πρόβλημα των τραπεζών στην Ιταλία , θα ωθήσουν σε τρομερές και κοσμογονικού χαρακτήρα αλλαγές στην περιοχή μας , βάζοντας τους Ρώσους στο παιχνίδι για τα καλά και μόνιμα πλέον .
