Η Ρωσία επιδιώκει να γίνει κυρίαρχη στη Μαύρη Θάλασσα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν λαμβάνει χώρα μόνο επί του εδάφους, όπου συντελούνται βιβλικές καταστροφές με απώλεια του 45% μέχρι στιγμής του ΑΕΠ της, αλλά και στη θάλασσα. Εκεί η Ρωσία αλλάζει, μέσα από τις δομικές αλλαγές, την ΑΟΖ και τα δικαιώματά της, επιδιώκοντας να γίνει κυρίαρχη, συγκατοικώντας στην περιοχή με την Τουρκία.

Μαύρη Θάλασσα και «Γαλάζια Πατρίδα»

Σύμφωνα με τη, η ρωσική αναθεωρητική πολιτική ξεκινά από την Ευρώπη και μέσω Καυκάσου φτάνει έως τη Μέση Ανατολή. Απαντάται, δε, από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ στη βάση ενός οικονομικού πολέμου και της οικοδόμησης μιας νέας αποτροπής, που τροφοδοτεί τη λογική της ρωσικής κατατριβής στην Ουκρανία, ενώ ταυτοχρόνως απειλείται η δημιουργία νέων μετώπων σε Σουηδία και Φινλανδία, εάν προχωρήσει η ένταξή τους στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.

Μεταξύ των δομικών μεταβολών που προσδοκά να επιφέρει η Ρωσία περιλαμβάνονται:

Πρώτον, η αλλαγή της ρωσικής ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα, επί της οποίας προσδοκά να κυριαρχήσει και να την μοιραστεί στο μεγαλύτερό της μέρος μαζί με την Τουρκία, της οποίας η πολιτική στηρίζεται στη Γαλάζια Πατρίδα. Έχουμε δύο αναθεωρητικές στρατηγικές χωρών, που θα ήταν δυνατό να συμπλεύσουν, αντί να συγκρουστούν. Εξ ου και η πολιτική του εκκρεμούς που υιοθετεί ο Ερντογάν.

Οι αλλαγές επιβάλλονται με τη βία των όπλων και παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο. Με την κατοχή της Κριμαίας έχουν ήδη αλλάξει οι ΑΟΖ στην περιοχή, ενώ θα υπάρξουν περαιτέρω μεταβολές μετά την κατάκτηση της Μαριούπολης. Θα προκύψουν και άλλες, εάν πέσει η Οδησσός και φτάσει η Ρωσία ώς την Υπερδνειστερία. Σε αυτήν την περίπτωση η Μόσχα θα δημιουργήσει ένα στρατηγικό πέταλο από την Υπεδνειστερία έως τη Λευκορωσία, μέσω της Μαριούπολης και των ρωσόφωνων περιοχών της Ουκρανίας, εγκλωβίζοντας τη χώρα και αφήνοντας μόνο μια έξοδο προς τα δυτικά της.

Ένα δεύτερο εξωτερικό τόξο δημιουργείται από την Αγία Πετρούπολη προς το Καλίνινγκραντ, στη Βόρεια Θάλασσα, που έχει δύο όψεις. Η μία είναι αμυντική και η άλλη επιθετική. Είναι, δε, συναφές με την επέκταση του ΝΑΤΟ στη Φινλανδία και τη Σουηδία. Δημιουργείται ένα εσωτερικό γεωστρατηγικό τόξο από την Αγία Πετρούπολη έως τη Λευκορωσία. Τα δύο τόξα, το ένα προς το Καλίνινγκραντ και το άλλο προς τη Λευκορωσία, συνιστούν ένα γεωστρατηγικό πέταλο, που εγκλωβίζει τις Βαλτικές Χώρες.

Οι δύο χάρτες, που δημοσιεύει η Σημερινή, αποτυπώνουν πώς άλλαξαν οι ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα μετά την κτήση της Κριμαίας από τη Ρωσία και πώς θα μεταβληθούν, εάν υλοποιηθούν οι στρατηγικοί σχεδιασμοί της Μόσχας στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Η Ρωσία θα κυριαρχήσει στη Μαύρη Θάλασσα και θα συγκατοικήσει στην ουσία με την Τουρκία και τη Γαλάζια Πατρίδα. Και η Ουκρανία μετατρέπεται σε περίκλειστο κράτος…

Ενεργειακός πονοκέφαλος και συμφέροντα

Δεύτερον, η Μέση Ανατολή μέσω Καυκάσου. Ο έλεγχος της Μαύρης Θάλασσας δεν βάζει τέλος μόνο στην επέκταση του ΝΑΤΟ προς τη Γεωργία, αλλά δημιουργεί, ταυτοχρόνως, ερείσματα για την εδραίωση των γεωπολιτικών συμφερόντων στον Καύκασο και από εκεί στη Μέση Ανατολή και στην Ασία, που είναι πλέον ενεργειακός και ζωτικός χώρος της Ρωσίας. Γιατί; Διότι εκεί είναι που στρέφεται η Μόσχα για την πώληση του φυσικού αερίου, λόγω της ενεργειακής απεξάρτησης που έθεσε ως πολιτική της η Ε.Ε.

Είναι μια πολιτική μετ’ εμποδίων, καθότι, αφενός, είναι μεγάλες οι εξαρτήσεις, και, αφετέρου, δεν υπάρχει χρόνος για ταχύτατη αντίδραση. Τα συμφέροντα των κρατών μελών διαφέρουν. Συνεπώς, θα πρέπει να βρεθεί κοινή συνισταμένη. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο την περασμένη εβδομάδα δεν λήφθηκε απόφαση για το έκτο πακέτο κυρώσεων και γινόταν λόγος για μεταβατική περίοδο σε θέματα ενεργειακής απεξάρτησης. Ήδη, η Ινδία και η Κίνα γεμίζουν τις αποθήκες τους με πετρέλαιο από τη Ρωσία, πληρώνοντας σε χαμηλές τιμές.

Τα κέρδη της Μόσχας είναι ήδη αυξημένα, παρά τις κυρώσεις της Δύσης, λόγω της εκτόξευσης των τιμών, χωρίς να υπάρχουν στον ορίζοντα ενδείξεις για τη χαλιναγώγησή τους. Τα ρωσικά έσοδα έχουν αυξηθεί κατά 45% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Τίθεται μεν η Ρωσία σε οικονομική απομόνωση από τη Δύση, αλλά το ρούβλι έχει ανακάμψει, την ίδια στιγμή κατά την οποία στις χώρες της ΕΕ και στις ΗΠΑ οι δείκτες του πληθωρισμού ανεβαίνουν επικίνδυνα, λόγω της αύξησης στην τιμή των καυσίμων, του προβλήματος στην τροφική αλυσίδα, του ηλεκτρικού ρεύματος και ακόμη τριών άλλων παραγόντων: Α) Δεν μπορεί να λειτουργήσει ομαλά η ελεύθερη αγορά επί τη βάσει των κανόνων της προσφοράς και της ζήτησης. Β) Υπάρχει αισχροκέρδεια. Γ) Οι αποτρεπτικές πυρηνικές απειλές της Ρωσίας επιδεινώνουν την κατάσταση, αφού πρόκειται για ψυχολογικό πόλεμο και ένδειξη αποφασιστικότητας.

Πυρηνική απειλή

Η χρήση των πυρηνικών: 1) Δεν συστήνεται στην παρούσα φάση ως σοβαρή επιλογή, αφού η Μόσχα ελέγχει την κατάσταση ακόμη και αν έχει απώλειες. 2) Σημαίνει αμοιβαίο κόστος και ολοκαύτωμα, που μπορεί να αποφασιστεί από τον Πούτιν, εάν χάνει τον πόλεμο και αισθάνεται την ατίμωση. Και επί τούτου είναι που η Δύση θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική.

Να γνωρίζει, δηλαδή, στο πλαίσιο ενός ορθολογιστικού παιχνιδιού, μέχρι ποιου σημείου τραβά το σχοινί χωρίς αυτό να αποδυναμώνει την όποια αποτρεπτική της ικανότητα. Επί τούτου είναι που θα πρέπει να μελετηθεί σε βάθος το θέμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Εάν ποτέ, αλλά και πώς θα γίνει. Και ποιες επιπτώσεις θα προκύψουν. Το όφελος θα είναι μεγαλύτερο του κόστους; Τι είδους κόστος ή όφελος θα προκύψει;