Μην γελιόμαστε, η Συρία αποτέλεσε την «ταφόπλακα» της παρουσίας των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή και επί του πρακτέου και επί της πολιτικής ουσίας.
Επί του πρακτέου η στρατιωτική και γεωπολιτική παρουσία των Αμερικανών μειώθηκε σε κρίσιμο βαθμό με αποτέλεσμα πολλοί να αναρωτιούνται εάν πλέον θα πρέπει να υπολογίζονται στις όποιες μελλοντικές εξελίξεις.
Επί της πολιτικής ουσίας, οι ΗΠΑ αποχώρησαν περίπου μόνες τους από την Συρία και την ίδια στιγμή πέρασε το μήνυμα σε όλο τον πλανήτη πως δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να θεωρήσει ότι θα έχει κάποια συμμαχία με τις ΗΠΑ που θα τον κάνει να πιστεύει ότι θα είναι ασφαλής έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου.
Ίσως αν ο αντίπαλος είναι το... Λεσότο ή το Μπουρούντι, γιατί όταν πρόκειται για την Τουρκία και την Σ.Αραβία εκεί όλα αλλάζουν. Αυτές οι δύο χώρες έχουν την μέγιστη σημασία διαχρονικά στην πολιτική των ΗΠΑ και όποιος δεν το καταλαβαίνει κακό του κεφαλιού του και αυτό το λέμε διότι χθες σε τηλεοπτική εκπομπή όπου ήταν καλεσμένοι οι ΥΠΕΞ Ν.Δένδιας και ο πρώην ΥΕΘΑ Ε.Αποστολάκης ακούστηκε η ερώτηση «εάν μπορούμε να ποντάρουμε στις ΗΠΑ ή θα μας εγκαταλείψουν όπως τους Κούρδους»;
Ο Ν. Δένδιας σημείωσε: «Η συμφωνία μας με τις ΗΠΑ δεν στρέφεται εναντίον της Τουρκίας. Έχει ελληνική διάσταση και μια διάσταση για τις ΗΠΑ. Είναι συμφωνία παράγων σταθερότητας στη περιοχή».
Μα άμα δεν χρησιμεύει ενάντια στην Τουρκία τότε σε τι χρησιμεύει; Θα συγκρουστούμε με τους... Λετονούς; Τι πάει να πει έχει ελληνική διάσταση;
Για το πως θα λειτουργήσει σε περίπτωση κρίσης με τη γειτονική χώρα, ο κ. Δένδιας είπε «αυτό θα το δούμε. Υπάρχει μια αντίληψη στο administration των ΗΠΑ». Δεν θα λέγαμε ότι ήταν ιδιαίτερα πειστική η απάντηση...
Από τη πλευρά του ο κ. Αποστολάκης, τόνισε πως αν προκύψει πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία «θα είμαστε μόνοι μας».
Μαντέψτε ποιος από τους δύο απάντησε καλύτερα.
Σε ότι αφορά τους Ρώσους, πολύ πριν τους «ανακαλύψουν» τα ελληνικά ΜΜΕ και εγκαίρως και ενώ βρισκόνταν σε εξέλιξη η τουρκική εισβολή στην Συρία εμείς είχαμε ενημερώσει πως ο μεγάλος κερδισμένος των πρόσφατων εξελίξεων στην Συρία είναι η Ρωσία καθώς πετυχαίνει την επανενσωμάτωση των Κούρδων στον συριακό εθνικό «κορμό» και την «αποβολή» των Αμερικανών από την Συρία και ουσιαστικά από όλη την Μέση Ανατολή, τουλάχιστον σε ότι αφορά το «τόξο» Λίβανος-Συρία-Ιράκ το οποίο και καταλήγει στο Ιράν.
Και λέμε «αποβολή» διότι αυτό δεν θα γίνονταν εάν δεν επέμεναν οι Τούρκοι στις απειλές τους για εισβολή ανατολικά του Ευφράτη την στιγμή που υπήρχε αμερικανική στρατιωτική παρουσία στις περιοχές αυτές.
Ταυτόχρονα η Μόσχα ικανοποιεί με αυτόν τον τρόπο την Άγκυρα για την αποφυγή δημιουργίας κουρδικού κράτους στα σύνορά της και συνεπώς η στρατηγική τους σχέση συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Δεν είναι τυχαία η πρόσκληση Άσαντ στους Κούρδους για επανένταξή τους στο συριακό κράτος και στα συριακά κυβερνητικά στρατεύματα. Ο Μ.Άσαντ δεν κάνει τίποτα χωρίς να ενημερώσει την Μόσχα και χωρίς να ακολουθήσει τις οδηγίες τους.
Άλλωστε το οφείλει στους Ρώσους ότι παρέμεινε στην εξουσία και μάλιστα... ζωντανός.
Όσο για τον Μ.Άσαντ ανακατέλαβε συριακές πόλεις που τις είχε ξεγραμμένες και μάλιστα χωρίς να ρίξει ούτε... τουφεκιά! Μάμπιτζ και Κομπάνι παραδόθηκαν οικιοθελώς από τους Κούρδους για να μην πέσουν στα χέρια της Άγκυρας.
Εξ΄ορισμού λοιπόν επιτυχημένος θεωρείται πάντα αυτός που πετυχαίνει τους αντικειμενικούς του σκοπούς.
Οι Αμερικανοί ήθελαν να ανατρέψουν τον Άσαν, απέτυχαν. Ήθελαν να κρατήσουν ένα κομμάτι της Συρίας για να έχουν παρουσία στην περιοχή, απέτυχαν.
Οι Κούρδοι ήθελαν να φτιάξουν δικό τους κράτος, διαθέτουν μεγάλη μαχητική εμπειρία αλλά δεν διαθέτουν πολιτική σκέψη με αποτέλεσμα να εμπιστεύονται εύκολα μεγάλες υποσχέσεις και εν τέλει απέτυχαν.
Πέτυχαν όμως να επιβιώσουν επιστρέφοντας στην εξουσία του Μ.Άσαντ, εάν τελικά τηρηθεί η συμφωνία.
Οι Ρώσοι ήθελαν να μείνει ζωνταντός στην εξουσία ο Άσαντ, το πέτυχαν. Να ξανακερδίσει τις χαμένες περιοχές της Συρίας, σχεδόν το πέτυχαν. Να φύγουν οι Αμερικανοί από την Συρία, σχεδόν το πέτυχαν και αυτό.
Να είναι ρυθμιστές στην περιοχή και να επιβάλουν τις δικές του λύσεις , αυτό κι αν το πέτυχαν.
Να φαίνονται ως αξιόπιστη παγκόσμια δύηναμη, πλέον το πέτυχαν κι αυτό.
Οι Τούρκοι πέτυχαν τα πάντα κι αυτοί: Πέτυχαν την μη ίδρυση κουρδικού κράτους στα σύνορά τους. Πέτυχαν την προσάρτηση του μεγαλύτερου μέρους της Βόρειας Συρίας και μάλιστα χωρίς να τιμωρηθούν για αυτό.
Πέτυχαν να ονομαστούν οι Κούρδοι «τρομοκράτες» και άρα «παράνομοι».
Πέτυχαν να αποκτήσουν την ζώνη ασφαλείας βάθους 30 χλμ μέσα στο συριακό έδαφος την οποία θα την «εποικίσουν» με 3 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες.
Έτσι λύνουν το προσφυγικό ζήτημα αλλοιώνοντας δια παντώς την εθνολογική σύσταση σε κουρδόφωνα εδάφη. Πετυχαίνουν δηλαδή να μην έχουν Κούρδους «γείτονες» στα σύνορά τους.
Όσο για το αν ήταν πετυχημένη η εισβολή τους στην Συρία ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ εκτίμησε σήμερα πως η συμφωνία που διαπραγματεύθηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με την Τουρκία δεν ήταν μια πραγματική «κατάπαυση του πυρός», αλλά μια «συνθηκολόγηση» που απαιτήθηκε από τους Κούρδους!
«Η κατάσταση είναι αρκετά προφανής. Αυτή η υποτιθέμενη ‘κατάπαυση του πυρός’ δεν είναι αυτή που περιμέναμε. Στην πραγματικότητα, δεν είναι μια κατάπαυση του πυρός, είναι μια απαίτηση από τους Κούρδους να συνθηκολογήσουν», είπε, μετά το τέλος της συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Εδώ στην Ελλάδα θα πρέπει να αναλύσουμε όλα τα «lessons learnt» από τα όσα έγιναν στην Συρία χωρίς παρωπίδες. Γιατί αν έχουμε ακόμα προκαταλήψεις θα τις πληρώσουμε ακριβά.
Την αλήθεια την είπε ο Ε.Αποστολάκης: Ότι κι αν συμβεί «θα είμαστε μόνοι μας».
