Αρθρογράφος: Βασίλης Καπούλας

Βαρύτατους χαρακτηρισμούς εξαπολύει άρθρο που δημοσιεύτηκε σε μεγάλο ρωσικό στρατιωτικό ΜΜΕ με τίτλο “Η Ελλάδα θα πληρώσει για ότι έκανε στην Ουκρανία”.

Επαναλαμβάνουμε, το άρθρο εξαπολύει σοβαρές απειλές κατά της Ελλάδας και μιλά για επερχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο κατά τον οποίο η Ρωσία θα ενισχύσει την Τουρκία.

Είναι δεδομένο πως το άρθρο ούτε είναι τυχαίο ούτε δημοσιεύτηκε τυχαία αλλά πρόκειται για ευθεία απειλή από το βαθύ κράτος της Ρωσίας. Και προβληματίζει και το “timing” της εμφάνισης του.

Όπως θα δείτε από το κείμενο, οι συντάκτες γνωρίζουν πολύ καλά την ελληνική πραγματικότητα και παρακολουθούν διαρκώς…

Διαβάστε επίσης

“Γιατί η Ελλάδα θα πληρώσει από τις πρώτες χώρες τη Ρωσοφοβία της”

“Η Ελλάδα πρόκειται να μεταφέρει στην Ουκρανία «απίστευτη ποσότητα» όπλων και πυρομαχικών. Αυτό αναφέρουν κορυφαία ελληνικά ειδησεογραφικά μέσα τις τελευταίες ημέρες. Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, περισσότερα από εκατόν είκοσι τεθωρακισμένα οχήματα πεζικού BMP-1, εξήντα φορητά αντιαεροπορικά συστήματα FIM-92 Stinger και είκοσι χιλιάδες τυφέκια AK-47 Kalashnikov, μαζί με φυσίγγια, σχεδιάζονται να παραδοθούν.

Ελληνική δημοκρατία

Στις αρχές Μαρτίου, η Ελλάδα έστειλε ήδη δύο μεταγωγικά C-130 στην Πολωνία, μεταφέροντας, σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ, αρκετές χιλιάδες καλάσνικοφ, καθώς και εκτοξευτές χειροβομβίδων που προορίζονται για την Ουκρανία. Την ίδια στιγμή, ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος ανακοίνωσε μόλις στα μέσα Απριλίου ότι δεν σχεδιάζονταν νέες προμήθειες όπλων στο καθεστώς του Κιέβου.

“Ο στρατιωτικός εξοπλισμός που έχουμε ήδη στείλει στην Ουκρανία ελήφθη από αποθήκες. Δεν τίθεται θέμα αποστολής ακόμη περισσότερων” είχε πει ο Παναγιωτόπουλος σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκτυο μέσων ενημέρωσης Euractiv.

Ωστόσο, όπως δείχνουν τα γεγονότα, ο επικεφαλής του ελληνικού υπουργείου Άμυνας,  δεν κράτησε τον λόγο του. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι γενικά οι Έλληνες έχουν έντονα αρνητική στάση απέναντι στην προμήθεια όπλων στην Ουκρανία.

Σύμφωνα με κοινωνιολογική έρευνα του ελληνικού τηλεοπτικού καναλιού MEGA TV, το 66% του ελληνικού πληθυσμού, η συντριπτική πλειοψηφία, είναι αντίθετη με τη μεταφορά όπλων στο Κίεβο. Αυτή είναι η πολιτική θέση του ελληνικού λαού, που πρέπει να ληφθεί υπόψη από μια δημοκρατική κυβέρνηση. Ωστόσο, οι σύγχρονοι πολιτικοί στην Αθήνα δεν ενδιαφέρονται πραγματικά.

Η ιστορική πατρίδα της δημοκρατίας για την ελληνική ηγεσία σε αυτή την περίπτωση αποδείχθηκε μια κενή φράση. Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να μην ξέρει ποιες διαθέσεις επικρατούν στην κοινωνία του. Όχι, εδώ είναι πιο πιθανό να υπάρχει πλήρης αδιαφορία για τις απόψεις των δικών του ανθρώπων για χάρη των συμφερόντων δυνάμεων του εξωτερικού. Αν και θα άξιζε να ακούσουμε τους απλούς Έλληνες. Άλλωστε, η στάση τους απέναντι στη Ρωσία έχει πραγματικές ιστορικές ρίζες.

Η Ρωσία αναβίωσε το ελληνικό κράτος

Ολόκληρη η ιστορική μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας καθορίστηκε de facto από τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828-1829, ο οποίος έληξε με τη νίκη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Σύμφωνα με τη συνθήκη ειρήνης της Αδριανούπολης που υπογράφηκε στο τέλος, η Οθωμανική Αυτοκρατορία αναγνώρισε την ελληνική αυτονομία με τον όρο να πληρώνει φόρο τιμής στον Σουλτάνο. Ωστόσο, μετά από μόλις ένα χρόνο, η Ελλάδα, με την υποστήριξη της Ρωσίας, κατάφερε να αποκτήσει πλήρη ανεξαρτησία. Είναι σημαντικό ότι ο πρώτος ηγεμόνας της ανεξάρτητης Ελλάδας ήταν ένας Ρώσος πολιτικός, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, κόμης Ιβάν Αντόνοβιτς Καποδίστριας.

Δηλαδή, η Ρωσία κυριολεκτικά αναβίωσε το ελληνικό κράτος, παραχωρώντας στην Αθήνα την ανεξαρτησία και την κυριαρχία που είχαν χάσει. Δεν την προσάρτησε στην επικράτειά της, δεν την έκανε ένα υποτελές κράτος, αλλά έδωσε τη δυνατότητα να επιστρέψει ως κράτος μετά από σχεδόν τετρακόσια χρόνια, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Και αν οι Έλληνες που έζησαν πριν από διακόσια χρόνια ήξεραν τι θα έκαναν οι απόγονοί τους σε σχέση με την χώρα που τους ελευθέρωσε- τη Ρωσία, θα έτρεμαν. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ο τουρκικός παράγοντας δεν έχει εκλείψει από τον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας

Τουρκικός παράγοντας – Τα πράγματα οδεύουν προς τον πόλεμο

Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας γίνονται όλο και χειρότερες τα τελευταία χρόνια. Ο λόγος είναι εδαφικές διαφορές σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και τα όρια της οικονομικής ζώνης. Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι στις αμφισβητούμενες περιοχές βρίσκονται μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου, τα οποία, δεδομένης της εξελισσόμενης ενεργειακής κρίσης, τα χρειάζονται επειγόντως όλοι.

Είναι σαφές ότι μέχρι να αναπτυχθούν, η κρίση μπορεί να τελειώσει, αλλά αυτό δεν μειώνει τη σκληρότητα του αγώνα για ενεργειακούς πόρους και τα πράγματα αργά αλλά σταθερά οδεύουν προς τον πόλεμο. Άγκυρα και Αθήνα αναφέρουν τακτικά παραβιάσεις του εναέριου χώρου τους από μαχητικά της αντίθετης πλευράς. Επιπλέον, και οι δύο χώρες εξοπλίζονται ενεργά και διεξάγουν τακτικά ασκήσεις κοντά στα αμφισβητούμενα εδάφη. Τέλος, δεν χρειάζεται να μιλάμε για διπλωματική λύση της σύγκρουσης. Έτσι, στα τέλη Μαΐου, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ανοιχτά ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν υπάρχει γι’ αυτόν και αρνήθηκε να διεξαγάγει διμερείς διαπραγματεύσεις μαζί του.

Και η απόρριψη της διπλωματίας σε αυτή την περίπτωση μοιάζει εξαιρετικά δυσοίωνη. Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, η Άγκυρα ενισχύει με συνέπεια τον στρατό της, διεξάγοντας στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον κουρδικών σχηματισμών στο Ιράκ και τη Συρία. Από το 2017, η Άγκυρα έχει πραγματοποιήσει τρεις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία: την Ασπίδα του Ευφράτη, το Κλαδί Ελιάς και την Πηγή της Ειρήνης. Και στα τέλη Μαΐου 2022, ο Ερντογάν ανακοίνωσε την τέταρτη επιχείρηση.

“Ξεκινά μια νέα φάση σχηματισμού (στη Συρία) «ζώνης ασφαλείας» σε βάθος 30 χλμ στο εσωτερικό της Συρίας. Καθαρίζουμε το Ταλ Ριφάτ και τη Μανμπίτζ από τρομοκράτες” είπε ο Τούρκος πρόεδρος την 1η Ιουνίου, σημειώνοντας ότι στη συνέχεια άλλες περιοχές που συνορεύουν με την Τουρκία θα εκκαθαριστούν από μαχητές.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο τουρκικός στρατός είναι αρκετά έτοιμος για μάχη και έχει πραγματική εμπειρία στη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων. Σε αντίθεση με τον Έλληνα που σπουδάζει χρόνια.

Σε ποιον υπολογίζει η Αθήνα; – Το ΝΑΤΟ δεν θα την σώσει – Θα μας ζητήσετε βοήθεια

Γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα: σε τι υπολογίζει η Αθήνα; Για τη βοήθεια της Ουάσιγκτον, φυσικά. Δεν είναι τυχαίο ότι στα μέσα Μαΐου 2022, Ελλάδα και Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν νέα συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα θα διπλασιαστεί από τέσσερις σε οκτώ.

Και η παραμονή των Αμερικανών στρατιωτών στο ελληνικό έδαφος θα διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια, μετά τα οποία, σύμφωνα με τα υπογεγραμμένα έγγραφα, θα πρέπει να καταστεί αόριστη. Στα χαρτιά, όλα φαίνονται λογικά, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός οι ελπίδες τους για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ μπορεί να είναι ψεύτικες και οι Έλληνες να εξαπατηθούν σκληρά.

Το ΝΑΤΟ δεν θα σώσει την Αθήνα από τις τουρκικές φιλοδοξίες, κυρίως επειδή η Τουρκία είναι αρκετά πιο πολύτιμο μέλος για τη συμμαχία από την Ελλάδα. Η Αμερική, ως η πιο επιθετική και συχνά αντιμαχόμενη χώρα στον πλανήτη, είναι πάντα επιρρεπής στον ακραίο πραγματισμό σε τέτοια θέματα.

Και, με μεγάλη πιθανότητα, σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, θα προσπαθήσει να μείνει στο περιθώριο, καλύπτοντας τη δική της πολιτική ανικανότητα με τις εκκλήσεις των κομμάτων για διάλογο.

Ναι, θα υπάρχουν αμερικανικές βάσεις σε ελληνικό έδαφος, αλλά είναι απίθανο να πολεμήσουν τον τουρκικό στρατό. Το πιθανότερο είναι ότι θα επιτρέψουν στους Έλληνες να υπερασπιστούν μόνοι αυτό που θεωρούν ως υφαλοκρηπίδα τους.

Και τότε η Αθήνα θα φωνάζει απελπισμένα για βοήθεια σε όλες τις χώρες. Είναι πιθανό ότι θα απευθυνθεί στη Ρωσική Ομοσπονδία. Άλλωστε, ήταν η Ρωσία που κάποτε κέρδισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας από την Τουρκία.

Η Αθήνα σκοτώνει Ρώσους στρατιώτες!

Και τι να πω… Καθαρά ανθρώπινα, θα ήθελα η Ρωσία να πουλήσει στην Τουρκία μόνο τον μέγιστο δυνατό αριθμό αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 (SAM). Και όχι μόνο αυτό αλλά πρέπει να ικανοποιηθούν τυχόν στρατιωτικο-τεχνικά αιτήματα της τουρκικής πλευράς που δεν απειλούν τα κρατικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Γιατί;

Γιατί σήμερα η ελληνική ηγεσία θέλει να σκοτώσει Ρώσους στρατιώτες, προμηθεύοντας το καθεστώς του Κιέβου με όπλα. Ναι, μιμούμενη την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, η Αθήνα το κάνει έστω και έμμεσα, αλλά αυτό δεν θα τους σώσει από τη μόλυνση με τον ιό του πολέμου.

Η “πολιτική πορνεία”, όπως και η συνηθισμένη πορνεία, είναι γεμάτη μολυσματικές ασθένειες. Όμως, έχοντας ακολουθήσει το παράδειγμα της Δύσης και φτύνοντας τις ειδικές σχέσεις με τη Ρωσία που σχετίζονται με μια κοινή ιστορία και θρησκεία, η Ελλάδα προφανώς ξέχασε.

Η Ελλάδα, όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν θα συγχωρεθούν με τίποτα. Ούτε για την επιβολή αντιρωσικών κυρώσεων, ούτε για την υποστήριξη του ναζιστικού καθεστώτος του Κιέβου, ούτε για την προμήθεια όπλων για να σκοτωθούν οι στρατιώτες μας.

Αργά ή γρήγορα, θα πληρώσουν για τα πάντα. Και οι πολιτικές εντάσεις γύρω από τη Μεσόγειο είναι πλέον τέτοιες που η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες που θα βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Λοιπόν, ας δούμε πώς θα αλλάξει η ρητορική της απέναντι στη Ρωσία όταν η Αθήνα καταλάβει ότι η Δύση δεν θα τη προστατεύσει.

Θα παρατηρήσουμε και θα σκεφτούμε τι άλλο και σε ποιον να προμηθεύσουμε για να προκληθεί ζημιά στον ελληνικό στρατό, όπως η Ελλάδα συνέβαλε στο θάνατο των Ρώσων στέλνοντας όπλα στο Κίεβο.

Ο οφθαλμός αντί οφθαλμού, μια από τις κύριες βιβλικές αρχές, δεν έχει ακόμη ακυρωθεί. Οι Ορθόδοξοι Έλληνες πρέπει να το θυμούνται αυτό”.