Η συνάντηση Τσίπρα – Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, (η τρίτη μέσα σε διάστημα 10 μηνών (τον Δεκέμβριο στην Αθήνα 2017, στο ΝΑΤΟ τον Ιούλιο 2018, Νέα Υόρκη Σεπτέμβριο 2018), πραγματοποιήθηκε μέσα σε ασφυκτικό στρατιωτικό τουρκικό κλοιό στο Αιγαίο και στην Κύπρο, με μέχρι και τα όρια της ΑΟΖ της Αιγύπτου.
Δι’ αυτού του τρόπου η Άγκυρα δείχνει στην πράξη ότι τον στόχο της να θέσει σε συνολική διαπραγμάτευση τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει επί δεκαετίες στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Η 60λεπτη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών στη Νέα Υόρκη, φυσικά δεν άφησε περιθώρια στους Τσίπρα και Ερντογάν «να εμβαθύνουν» περισσότερο σε συζητήσεις για την συνολική κατάσταση. Το μόνο που έγινε «χειροπιαστά» γνωστό από τη συνάντηση της Νέας Υόρκης, είναι η πρόσκληση επίσκεψης εργασίας του Έλληνα πρωθυπουργού στην Κωνσταντινούπολη το προσεχές διάστημα, ίσως και πριν το τέλος Νοεμβρίου.
Με άλλα λόγια ανακοινώθηκε δια της πλαγίας οδού η έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου χωρίς ατζέντα και εφ όλης της ύλης ύστερα από όσα συμφωνήθηκαν κατ’ αρχήν στην πρόσφατη συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας στην Σμύρνη, λίγες ημέρες πριν την έναρξη της ΔΕΘ.
Η «υποσχετική» για την έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου είχε δοθεί από τον κ Τσίπρα στον κ Ερντογάν κατά την συνάντηση τους τον περασμένο Ιούλιο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Στη συνάντηση του Ιουλίου, όλες οι διπλωματικές πληροφορίες συμφωνούν ότι ο κ. Τσίπρας ζήτησε από τον κ. Ερντογάν μικρή πίστωση χρόνου, για την έναρξη των συνομιλιών, προκειμένου να ξεκαθαρίσει η πολιτική κατάσταση στη Ελλάδα (έξοδος από το Μνημόνιο κλπ.) και συμφώνησε οι δύο πλευρές να δουν το θέμα αργότερα, με βάση τις Συνθήκες και τη διεθνή νομιμότητα.
Επομένως, το «πλήρωμα του χρόνου «έχει έρθει και η πρόσκληση προχθές για επίσημη επίσκεψη εργασίας του Αλέξη Τσίπρα στην Κωνσταντινούπολη το προσεχές διάστημα, στην ουσία προαναγγέλλει την (προσυμφωνημένη) έναρξη διμερών διαπραγματεύσεων Αθήνας - Άγκυρας.
Σημειώνεται ακόμα ότι πάγιο αίτημα της ελληνικής πλευράς στις συναντήσεις κορυφής προς την Άγκυρα είναι η μείωση της έντασης στο Αιγαίο.
Αυτό το πάγιο ελληνικό αίτημα οδηγεί την Άγκυρα να πράττει... το ακριβώς αντίθετο, κάθε φορά μάλιστα με αυξημένο βαθμό παρανομίας και ανοιχτά πλέον κατάληψης ελληνικής εθνικής κυριαρχίας.
