Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αναθεωρητική, προκλητική και αλαζονική πολιτική του Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, οδήγησε πολλούς "παίκτες" στα έσχατα όρια της αντοχής τους.
Και αν οι ΗΠΑ δεν είχαν έναν Πρόεδρο, ο οποίος στις αποφάσεις του συνυπολογίζει και τα επιχειρηματικά του συμφέροντα, ίσως οι εξελίξεις να είχαν δρομολογηθεί με ταχύτερους ρυθμούς.
Η στήριξη του Τράμπ, η "αγάπη" της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ (καθ΄ότι ο Ερντογάν είναι καλός... πελάτης), η αναποφασιστικότητα και οι φοβίες της ΕΕ και τα ήξεις-αφίξεις του Πούτιν, δημιουργούσαν στον Ερντογάν μια αίσθηση ότι μπορεί να συμπεριφέρεται με τον γνωστό του τρόπο, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και χωρίς συνέπειες.
Έγινε, έτσι, το κακομαθημένο παιδί που ζητάει πάντα και δεν ικανοποιείται με τίποτα.
Όμως, στις διεθνείς σχέσεις σ' όλα τα πράγματα υπάρχει κάποιο όριο.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν οτι ο Ερντογάν έχει εξαντλήσει πλέον τις αντοχές όλων.
- Στις ΗΠΑ, το Κογκρέσο και το κατεστημένο στα Υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών δεν είδαν με καλό μάτι την προμήθεια των S400 από τη Ρωσία. Για την ακρίβεια, ενοχλήθηκαν πολύ.
Έτσι, άρχισαν τα... μηνύματα! Αναγνώρισαν την Γενοκτονία των Αρμενίων, σταμάτησαν την συμμετοχή της Τουρκίας στα F-35, ήραν το εμπάργκο πώλησης όλων στην Κύπρο, στήριξαν τον EastMed, ενώ διατηρούν ανοιχτό το ενδεχόμενο επιβολής περαιτέρω κυρώσεων.
- Η ΕΕ, μπορεί να τρέμει μπροστά στην απειλή του Ερντογάν ότι θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με μετανάστες και δεν θέλει να διακόψει τις σχέσεις μαζί του, όμως όλο και περισσότερο ενισχύονται οι φωνές ότι αυτό το γαϊτανάκι των εκβιασμών δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον. Αν η ΕΕ θέλει να διατηρήσει κάποια ψήγματα αξιοπιστίας! Η δε Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας πιό πολύ μοιάζει με μακρινό, αν όχι απατηλό όνειρο.
-Η υπογραφή του ΜΟU με την Λιβύη για τον καθορισμό ΑΟΖ, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου ίσως και να ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Αίφνης όλοι αντιλήφθηκαν ότι ο Ερντογάν δεν ενοχλεί μόνον την Ελλάδα. Μετατρέπεται σε ταραξία της περιοχής. Θίγει πλέον πολλά συμφέροντα!
Επιπλέον, η επαναλαμβανόμενη απειλή του ότι θα στείλει και στρατό στη Λιβύη, άρχισε να ξυπνά παλιά αντανακλαστικά και να θυμίζει το Οθωμανικό παρελθόν της Τουρκίας.
Από την άλλη, συσπείρωσε χώρες με κοινά συμφέροντα, οι οποίες όλο αυτό τον καιρό διαφωνούσαν για ήσσονος σημασίας θέματα.
Ώσπου ήρθε ο Ερντογάν για να τους κάνει όλους να ...σοβαρευτούν!
- ΕASTMED: Μέσα σε λίγες μόνον μέρες, Ισραήλ-Κύπρος και Ελλάδα με τη στήριξη των ΗΠΑ και τη συνεργασία της Ιταλίας, συμφώνησαν για τον αγωγό που ουσιαστικά απομονώνει την Τουρκία από το ενεργειακό παιχνίδι στη Μεσόγειο!
-Οι συνεχείς εκβιασμοί του Ερντογάν με το μεταναστευτικό έχουν υπονομεύσει τόσο πολύ την αξιοπιστία του, ώστε το τελευταίο που θα ήθελαν στην Ευρώπη θα ήταν να τους...απειλεί και με την ενέργεια.
Ο EastMed θωρακίζει ενεργειακά την Ευρώπη για αυτό και ο Ερντογάν είναι στα κάγκελα!
- Όμως και στο εσωτερικό του ο σουλτάνος δεν είναι στα καλύτερά του! Μπορεί αυτή τη στιγμή να ηγεμονεύει στην τουρκική εθνοσυνέλευση, όμως σιγά-σιγά αποδυναμώνεται.
- Στις δημοτικές εκλογές έχασε τις μεγάλες πόλεις και το προπύργιό του την Κωνσταντινούπολη.
- Νταβούτογλου, Γκιούλ και Μπαμπατζάν, παραδοσιακοί φίλοι και σύμμαχοί του, προετοιμάζουν κόμμα ή κόμματα που θα διεμβολίσουν την εκλογική πελατεία του Ερντογάν.
- Ο νέος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, εναντιώνεται ήδη στο φαραωνικό σχέδιο για την "διώρυγα της Κωνσταντινούπολης", ενώ αναδύεται και ως βασικός αντίπαλός του στις επόμενες προεδρικές εκλογές.
- Τέλος, η οικονομία της Τουρκίας είναι σε μια παρατεταμένη αστάθεια και δεν υπεραποδίδει όπως τον παλιό καλό καιρό!
Μήπως, λοιπόν, ο Ερντογάν με τους μεγαλοϊδεατισμούς του δημιουργεί περισσότερους εχθρούς και χάνει φίλους και συμμάχους;
Μήπως, ξεπέρασε τα όρια και έσκαψε τον λάκκο του;
