Κάλλιστα θα μπορούσαμε να συνταχθούμε με τον φιλοκυβερνητικό τύπο και να λιβανίζουμε νυχθημερόν την κυβέρνηση για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον αόρατο - φονικό εχθρό.
Να προσκυνήσουμε δηλαδή κι εμείς το Μαξίμου επειδή έπραξε τα αυτονόητα. Επειδή το κράτος λειτούργησε ως όφειλε για να προστατεύσει τους πολίτες από την ασύμμετρη απειλή.
Δε λέμε, τα μέτρα που έλαβε για την ανάσχεση του κορωναϊού είναι επαρκέστατα. Όπως επαρκέστατη είναι και η επιλογή των «στρατηγών», ιδιαίτερα αυτή του Σωτήρη Τσιόδρα, που ηγούνται της μάχης.
Δεν θα συμμετέχουμε ωστόσο στην επιχείρηση ξεπλύματος των αμαρτιών τόσο της σημερινής κυβέρνησης όσο και των υπόλοιπων της μεταπολιτευτικής περιόδου δια της επικοινωνιακής εκμετάλλευσης του κορωναϊού.
Διότι μπορεί οι ταγοί μας να περηφανεύονται για την διαχείριση της κρίσης με την αμέριστη συμπαράσταση των δημοσιογραφικών παπαγάλων που προπαγανδίζουν ασύστολα λες και βρισκόμαστε σε ολοκληρωτικό καθεστώς, όμως ξέχασαν να μας πουν τι έκαναν τα τελευταία 40 χρόνια για να μην κινδυνεύει ο λαός να πεθάνει σαν το σκυλί στ' αμπέλι επειδή δεν υπάρχουν οι απαραίτητες ΜΕΘ.
Ξέχασαν να μας πουν ότι αν δεν υπήρχαν σκάνδαλα όπως της Novartis κι όχι μόνο, το σύστημα υγείας δεν θα κινδύνευε με κατάρρευση στην περίπτωση που αυξηθούν δραματικά τα κρούσματα.
Ξέχασαν να μας πουν ότι αν δεν συνέτριβαν το κράτος πρόνοιας με τα μνημόνια, δεν θα χρειαζόντουσαν τα παρακάλια σε εθελοντές για να σωθούμε.
Ξέχασαν να μας πουν ότι αν δεν εκτελούσαν τις εντολές των Βρυξελλών φοβούμενοι την επιβολή νέας δυσβάσταχτης λιτότητας, η Ελλάδα δεν θα είχε μετατραπεί σε αποθήκη ανθρώπινων ψυχών με κίνδυνο να εκτοξευθούν τα κρούσματα κορωναϊού.
Κι έχουν το θράσος να περηφανεύονται ότι με το ετεροχρονισμένο κλείσιμο των συνόρων στον Έβρο -λες και υπήρχε άλλη λύση για να αποτραπούν τα βρώμικα σχέδια του Ερντογάν- η Ελλάς πλέον αντιστέκεται και αντιμετωπίζει εν τοις πράγμασι τη μάστιγα του μεταναστευτικού.
Άραγε πως την αντιμετωπίζει;
Με το να απουσιάζει από το εν εξελίξει μεγάλο παζάρι μεταξύ Ευρώπης - Τουρκίας για το εν λόγω ζήτημα;
Με την «αναβάθμισή» της από αποθήκη ψυχών σε πορτιέρη του ανθρώπινου πόνου;
Ή με τη μεταφορά μεταναστών σε άθλιες δομές που κλείνουν το μάτι στον κορωναϊό;
Τουλάχιστον είμαστε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας και την απραξία μας, καθώς με την έλευση του ιού πάνε πίσω τα σχέδια για το ξεπούλημα του Αιγαίου. Κάτι είναι κι αυτό. Ναι, ναι, αυτά που αίφνης ξεχάστηκαν με τον όψιμο πατριωτισμό εκ Έβρου ορμώμενο.
Και κάτι τελευταίο.
Κάποια στιγμή ο κορωναϊός θα αντιμετωπιστεί.
Τα συντρίμμια που θα αφήσει πίσω του όμως, πως θα αντιμετωπιστούν;
Μήπως το ξέπλυμα των αμαρτιών θα ολοκληρωθεί με ένα νέο μνημόνιο;
Διότι αυτό συνάγεται από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας Πέτερ Αλτμάιερ, ο οποίος τάχθηκε κατά των «κορωνα-ομολόγων» επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι η Γερμανία μετά το τέλος της κρίσης, θα επιστρέψει στην πολιτική λιτότητας και, όσο το δυνατόν συντομότερα, σε πολιτική ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Που σημαίνει ότι τα δωράκια της Κομισιόν τα οποία η κυβέρνηση εμφάνισε ως πανάκεια για την οικονομική καταστροφή που προκαλεί ο κορωναϊός δεν είναι τζάμπα και κάποια στιγμή θα πρέπει να αποπληρωθούν.
Εννοείται φυσικά ότι τα ισχυρά κράτη όπως η Γερμανία θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν. Με τα ανίσχυρα εντούτοις όπως η Ελλάδα, τι θα γίνει;
Δυστυχώς πέρα του... σωτήριου «κορωνα-μνημονίου» δεν θα υπάρχει άλλη διέξοδος.
Για μια ακόμη φορά δηλαδή θα βρεθούμε προ τετελεσμένων με το μαχαίρι στο λαιμό.
Και δώστου πάλι... προπαγάνδα περί της αναγκαιότητας να μείνουμε στο ευρώ για να μην βουλιάξει η χώρα κ.ο.κ.
Το τραγικότερο όλων πάντως δεν είναι ότι θα μπούμε σε νέο μνημόνιο.
Αλλά ότι αυτοί που μας οδήγησαν στα προηγούμενα, ξεπλυμένοι πλέον από τις αμαρτίες του παρελθόντος ένεκα εξολόθρευσης του κορωναϊού, θα γένουν πάλι σωτήρες μας κι εμείς μη έχοντας άλλη εναλλακτική θα το δεχθούμε.
Και μετά από καμιά σαρανταριά χρόνια θα ξεσπάσει κάποια νέα κρίση, με τον λαό πάλι να διαμαρτύρεται γιατί δεν υπάρχουν ΜΕΘ για να μην πάει σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.
«Αφού μαζί τα φάγαμε, γιατί παραπονιέστε;» θα του πουν ξανά... «τα κεφάλια μέσα».
Παρ' όλ' αυτά δεν βάζουμε το χέρι στη φωτιά όσον αφορά το νόμισμα που θα χρησιμοποιούμε τότε, κι αν οι διαμαρτυρίες θα μπορούν να γίνουν στη σημερινή επικράτεια της Ελλάδας.
Έρμη πατρίδα, τι έχεις να ζήσεις ακόμα....
