Πως το ‘χε πει εκείνο το ωραίο ο Σημίτης; Χρειάζονται και μερικές υποχωρήσεις για να αποφεύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις; Σοφόν το σαφές, φοβάμαι όμως ότι ως δόγμα δεν πολυταιριάζει σε κυβέρνηση που πρεσβεύει -υποτίθεται- πατριωτικές αρχές και προτάσσει την εθνική αξιοπρέπεια.
Ταιριάζει ασφαλώς σε κυβέρνηση των Ιμίων. Τέτοια όμως θέλει να λέγεται η σημερινή της Νέας Δημοκρατίας;
Λοιπόν, δεν το μελέτησε καλά το μάθημα ο Κυριάκος και κινδυνεύει να μείνει μετεξεταστέος. Προετοιμάστηκε για τα μισά και τώρα που στην ύλη προστέθηκαν νέα κεφάλαια, χρειάζεται επειγόντως φροντιστήριο.
Σαφώς και είχε σχέδιο η κυβέρνηση του. Για την γρήγορη κατάληψη του κομματικού κράτους, για κάποιες μεταρρυθμίσεις, κυριότερη εκ των οποίων μέχρι τώρα αποδεικνύεται η…απαγόρευση του τσιγάρου, για την επιβολή μιας στοιχειώδους αντίληψης τάξης στα αντι-εξουσιαστικά άβατα και για μια σχετική σταθεροποίηση στην οικονομία, που όμως ήταν προεξοφλημένη από τις επικύψεις των προηγούμενων. Α, και για την ταχτοποίηση ημετέρων, τύπου Διαματάρη…
Δυστυχώς όμως, κυβερνητική θητεία δεν βγαίνει απρόσκοπτα με έναν καλό υπουργό εθνικής οικονομίας και έναν καλό υπουργό δημόσιας τάξης. Γιατί τα προβλήματα είναι πολλά και διαφορετικά.
Η Τουρκία άφησε για λίγο την Κύπρο και άρχισε να ασχολείται σοβαρά μαζί μας. Κατάφερε να σιγουρέψει την σφήνα με την Λιβύη, ακριβώς επειδή διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να φτάσουν στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Αίγυπτο, αλλά και επειδή η Ελλάδα απέτυχε να πιέσει την Αλβανία του Ράμα στην οριοθέτηση της ΑΟΖ, με βάση τους κανόνες διεθνούς δικαίου, γεγονός που θα μας έδινε τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα στην αποδόμηση του τουρκο-λιβυκού νομικού πυροτεχνήματος.
Σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρωτοστατεί στο lobbying για την κάμψη των γαλλικών αντιρρήσεων προκειμένου να πλασαριστεί και η Αλβανία μαζί με τα Σκόπια στον προθάλαμο της Ευρωπαικής Ενωσης. Χωρίς να απαιτήσει από τον Ράμα, όχι τον σεβασμό των δικαιωμάτων της μειονότητας, αλλά ούτε την δέσμευση στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και μάλιστα με όρους δυσμενέστερους για την Ελλάδα σε σχέση με την αρχική συμφωνία που ακυρώθηκε χάρις στην πίεση του Ερντογάν.
Ακατανόητα πράγματα. Ακατανόητο και το γεγονός ότι δεν σπεύδει η κυβέρνηση να θωρακίσει την χώρα απέναντι στην τουρκική απειλή με εξοπλιστικά προγράμματα εξπρές που θα πάρουν τον χαρακτήρα επείγουσας πρωτοβουλίας εθνικής σωτηρίας.
Που θα βρει τα λεφτά; Ας τσακιστεί να σκεφτεί τρόπους. Εξελέγη για να βρίσκει λύσεις και όχι ασφαλώς για να…διαπιστώνει προβλήματα. Ας υποχρεώσει τις τράπεζες να δίνουν τις προμήθειες που επιχείρησαν να αρπάξουν από τον κοσμάκη σε ειδικό ταμείο υπέρ του εθνικού σκοπού. Το ίδιο και τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Ας αντικαταστήσει το τέλος διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία με τέλος υπέρ της εθνικής άμυνας. Ας υποχρεώσει τις μεγάλες κερδοφόρες επιχειρήσεις να συνεισφέρουν στις αμυντικές δαπάνες. Ας βάλει και μια ελάχιστη κράτηση στα (σχεδόν ανύπαρκτα) επιτόκια των μεγάλων καταθέσεων, όπως έκανε η Κύπρος. Κανένας Ελληνας δεν θα διαμαρτυρηθεί μπροστά στον κίνδυνο εθνικού ακρωτηριασμού.
Ας βάλει επιπλέον την κυρία Γιάννα που ταξιδεύει ανά την υφήλιο ως πρέσβειρα του εθνομηδενιστικού …rebranding να δώσει κάποια εκατομμύρια από την προσωπική της περιουσία, αν θέλει να έχει εθνικό ρόλο (που δεν θα έπρεπε να έχει). Το ίδιο ας κάνει και με τους άλλους «επώνυμους», ολιγάρχες, νταβατζήδες και μεγαλόσχημους της επιχειρηματικής σκηνής που μοναδικό μέλημα φαίνεται να έχουν πώς θα πετύχουν το καλό ενσταντανέ σε γάμους και δεξιώσεις φρικαλέας αισθητικής και ξιπασιάς.
Δεν τα κάνει αυτά η κυβέρνηση. Γιατί έχει ανάγει σε τρόπο επιβίωσης τις δημόσιες σχέσεις και την μοιρασιά ρόλων στα μεγάλα αφεντικά του τόπου. Και κυρίως γιατί φοβάται τους δανειστές μην την προγγίξουν επειδή θα επιχειρήσει να ασκήσει εθνική πολιτική.
Αυτό το τελευταίο φαίνεται και στην διαχείριση του λαθρομεταναστευτικού, του δεύτερου μεγάλου πονοκέφαλου της χώρας. Εδώ και καιρό θα έπρεπε η κυβέρνηση να έχει κηρύξει το θέμα ως κορυφαία απειλή για την εθνική ασφάλεια, επιβάλλοντας μονομερείς δράσεις, έξω από το πλαίσιο των όποιων ευρωπαικών οδηγιών. Αυτό θα έκανε κάθε εθνική οντότητα που αντιμετωπίζει κίνδυνο αφανισμού και κάθε κυβέρνηση που σέβεται την ψήφο αυτών που την εξέλεξαν.
Ο Κυριάκος κιοτεύει. Ακούει μόνο τον κάθε ευρωπαικό «απεσταλμένο», τύπου Σχοινά και φοβάται μην τον μαλώσει η κυρία Ούρσουλα ή η φράου της Καγκελαρίας. Περιμένει να του δώσουν την λύση οι Γερμανοί «φιλέλληνες» όπως ο Ζεχόφερ, λες και χολοσκάνε αν θα γίνει η Ελλάδα χαβούζα απρόσκλητων μουσαφιραίων από την Ανατολή. Στην πόρτα τους να μην φτάσουν τους νοιάζει μόνο…
Κι όμως κι εδώ υπάρχει λύση. Και την έχουμε πει πολλές φορές. Κλειστές δομές στρατιωτικού τύπου για ΟΛΟΥΣ τους παράνομα εισερχόμενους, σε ακατοίκητες βραχονησίδες ή κορφοβούνια της ενδοχώρας, απομακρυσμένα από τον αστικό ιστό και τον πολιτισμό. Εκεί που δεν θα πιάνει το κινητό…Χωρίς δικαίωμα μετακίνησης, επιδόματα, ΑΦΜ και ΑΜΚΑ. Όχι κλειστά κέντρα-εστίες έκρηξης για τους υποψήφιους προς απέλαση και παραδίπλα…ελεύθερα κάμπιγκ για τους «αιτούντες», όπου θα μπορούν να περιφέρονται σε όλη την επικράτεια.
Δεν παίρνει τα μέτρα της η κυβέρνηση. Κι αφήνει την πατρίδα εκτεθειμένη. Φοβάται τους απέναντι, τρέμει και τους δανειστές. Μόνο που έτσι δεν πάει μακριά η βαλίτσα…
