Μετά το σοβαρό επεισόδιο που σημειώθηκε όταν τουρκικό εμπορικό πλοίο «ακούμπησε» την κανονιοφόρο Αρματωλός, η Τουρκία εμφανίζει χάρτες χωρίς το Καστελλόριζο. Συνεχίζει το «βρώμικο» παιχνίδι των προκλήσεων η Τουρκία, ανεβάζοντας επικίνδυνα το θερμόμετρο της έντασης στις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.
Συγκεκριμένα, η Τουρκία προχωράει σε κλιμάκωση των προκλητικών διεκδικήσεών της σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, καταθέτοντας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης χάρτες στους οποίους ορίζει την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της αγνοώντας την ύπαρξη του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελλόριζου (που αριθμεί 14 νησιά και νησίδες) αλλά και διεκδικώντας ολόκληρες θαλάσσιες περιοχές που ανήκουν στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ φέρνει στο φως της δημοσιότητας τους χάρτες – πρόκληση από τη μελέτη των οποίων προκύπτει ότι η Τουρκία αμφισβητεί τα οικόπεδα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 12 και 13 της κυπριακής ΑΟΖ αλλά και τη θαλάσσια περιοχή στη γραμμή Κρήτη – Καστελλόριζο – Κύπρος.
Η τουρκική ενέργεια είναι πολλαπλώς έκνομη, αφενός διότι η οριοθέτηση είναι αυθαίρετος και δεν λαμβάνει υπόψη το διεθνές νομικό πλαίσιο, αφετέρου είτε γιατί μιλάμε για ΑΟΖ, είτε για υφαλοκρηπίδα η οριοθέτηση ουδέποτε γίνεται μονομερώς, αλλά καθορίζεται με διμερή συμφωνία των εμπλεκόμενων μερών.
Στην αποκάλυψη της τουρκικής ενέργειας προέβη ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και Πρόεδρος της Μεικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, Μανώλης Κεφαλογιάννης, ο οποίος έδωσε ηχηρή απάντηση στους τουρκικούς ισχυρισμούς όσο και στους απαράδεκτους χάρτες που τους συνοδεύουν, επικαλούμενος το Διεθνές Δίκαιο.
Οι τουρκικές διεκδικήσεις ανατρέπονται βάσει τόσο των συνθηκών παραχώρησης των Δωδεκανήσων του 1932 και του 1947 όσο και της συμβάσεως του Μοντέγκο Μπαίη του 1982 για το δίκαιο της θαλάσσης, η οποία μπορεί να μην έχει υπογραφεί από την Τουρκία, αλλά οι βασικές αρχές του έχουν αποκτήσει ισχύ γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων διεθνούς δικαίου.
