Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα λόγω και του μη κλεισίματος της αξιολόγησης, οι τριγμοί στην Ευρωζώνη, η ένταση με την Τουρκία στο Αιγαίο, το γεωπολιτικό παιχνίδι στην ευρύτερη περιοχή και ο απρόβλεπτος Ντόναλντ Τραμπ συνιστούν ένα εκρηκτικό μείγμα για τη χώρα μας και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τί μπορεί να συμβεί το επόμενο διάστημα.
Ξεκινώντας από την κυβέρνηση, οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, των υπουργών του και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν πώς επικρατεί πλήρης σύγχυση όσον αφορά το που πάει το πράγμα με τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
Ο κ. Τσίπρας δηλώνει ότι η κυβέρνηση δεν θα νομοθετήσει νέα μέτρα, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος στέλνει επιστολή στους δανειστές, προσχέδιο επί της ουσίας για νέα μέτρα και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης ζητάει επιστροφή στη δραχμή γιατί «μόνο στη δραχμή η Ελλάδα μεγαλούργησε».
Άντε να βγάλει κανείς άκρη. Η κυβέρνηση έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Αλλά και οι δανειστές δεν φαίνεται να ξέρουν τί ακριβώς θέλουν. Εννοείται πώς είναι πέρα για πέρα παράλογο να ζητείται από ένα κράτος να νομοθετήσει προκαταβολικά μέτρα. Αλλά, από τη στιγμή που έχει υποκύψει ο ΣΥΡΙΖΑ μία φορά οι δανειστές εκτιμούν πώς θα το κάνει και τις επόμενες.
Τα δεδομένα είναι πώς η αξιολόγηση δεν θα κλείσει για τις επόμενες ημέρες και μέχρι το ΔΝΤ αποφασίσει τί θα κάνει στις αρχές Φεβρουαρίου. Αν δε, μέχρι και τις αρχές Μαρτίου δεν συμβεί αυτό, τότε, όπως είχε πει και ο κ. Τσακαλώτος… καήκαμε. Η Ελλάδα δεν θα μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και τον Ιούνιο έρχονται οι πρώτες δόσεις ύψους 7 δισ. ευρώ. Εν ολίγοις θα έχουμε επανάληψη του 2015.
Η Ελλάδα βυθίζεται ακόμη περισσότερο και αν η αβεβαιότητα συνεχιστεί για λίγο ακόμη τότε και το 2017 είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει ανάπτυξη όπως προβλέπει τόσο η κυβέρνηση όσο και η Κομισιόν.
Στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατούν δεύτερες σκέψεις για εκλογές ή ακόμη και δημοψήφισμα σε περίπτωση που τα μέτρα είναι σκληρά και δεν μπορέσει η κυβέρνηση να τα περάσει από τη Βουλή. Ωστόσο, στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν πολύ καλά από τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις που έχουν στη διάθεση τους πώς η ΝΔ αγγίζει ακόμη και την αυτοδυναμία.
Υπάρχουν ως φαίνεται και σενάρια εξόδου από το ευρώ. Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το ποσοστό των Ελλήνων που θέλουν την επιστροφή στη δραχμή; Μήπως υπάρχουν κάποια κέντρα που θέλουν το Grexit; Αξίζει να σημειωθεί πώς δεν είναι μόνο ο κ. Ξυδάκης που αναφέρθηκε στη δραχμή. Πριν περίπου ένα μήνα ο πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή Γιώργος Αλογοσκούφης είχε αναφέρει σε άρθρο του πώς η Ελλάδα μπορεί να γνωρίσει ανάπτυξη μόνο με εθνικό νόμισμα. Τυχαίο; Μάλλον όχι.
Ένα άλλο δεδομένο είναι πώς ολοένα και περισσότεροι εκτιμούν πώς εξαιτίας της πολιτικής λιτότητας που επιβάλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση το Βερολίνο οδηγεί στη διάλυση της Ευρωζώνης. Το είπε ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Ε.Ε., το λένε οικονομολόγοι, το υποστηρίζουν πολιτικοί από την Ε.Ε.
Στην Ιταλία υπάρχει κίνημα για έξοδο από την Ευρωζώνη, στη Γαλλία η Λεπέν που βλέπει τα ποσοστά της να ανεβαίνουν έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ, στην Ισπανία, την Πορτογαλία και άλλες χώρες του Νότου υπάρχει πολύ μεγάλη δυσαρέσκεια για την πολιτική των χαρτογιακάδων των Βρυξελλών που παίρνουν γραμμή από το Βερολίνο.
Κι εδώ έρχεται ο απρόβλεπτος παράγοντας Τραμπ. Είναι πιθανό ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος να χρησιμοποιήσει το ΔΝΤ και την Ελλάδα προκειμένου να πλήξει οικονομικά την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Γερμανία. Ήδη, οι αμερικανικές αρχές επέβαλαν το πρώτο πρόστιμο επί Τραμπ στην Deutsche Bank και όπως όλα δείχνουν έπεται και συνέχεια.
Όπως φαίνεται η κόντρα μεταξύ της Γερμανίας και των ΗΠΑ γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη και στο πλαίσιο αυτό ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου χρησιμοποιεί την Βρετανία. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι από τις πρώτες συναντήσεις με του Ντόναλντ Τράμπ ήταν αυτή με την Τερέζα Μέι και ήδη «τρέχει» η διαδικασία του Brexit.
Όλα λοιπόν τα μέτωπα είναι ανοιχτά και η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ έχει οδηγήσει διεθνώς σε μία αναταραχή που κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί, από το εσωτερικό των ΗΠΑ έως και την πολιτική που ασκείται στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια. Μόσχα και Ουάσιγκτον όπως φαίνεται σχεδιάζουν εξ αρχής την σφαίρα επιρροής τους.
Κι εδώ λοιπόν επηρεάζεται και πάλι η Ελλάδα, που έχει ανοιχτό το μέτωπο με την Τουρκία, η οποία προκαλεί στρατιωτικά στο Αιγαίο και απειλεί με το μεταναστευτικό, αλλά και το Κυπριακό. Η Άγκυρα τορπίλισε τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού και σηκώνει μπαϊράκι στο Αιγαίο γιατί γνωρίζει πολύ κατά πώς τα μαντάτα από τα νοτιοανατολικά της χώρα θα είναι δυσάρεστα. Στήνεται πλέον οργανωμένα ένα Κουρδικό κράτος με τη σύμφωνη γνώμη ΗΠΑ και Ρωσίας.
Κοινώς… μύλος. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και το κουβάρι τόσο περίπλοκο που κανείς δεν ξέρει που και πώς θα βρει την άκρη. Τους επόμενους μήνες αναμένονται εκλογικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία και ίσως από το Σεπτέμβριο και μετά να μην είναι τίποτα το ίδιο με σήμερα. Αυτό το λαμβάνουν επίσης υπόψη τους στο Μέγαρο Μαξίμου.
