Το άρθρο της Die Welt που διαρρέει την άρνηση των Τούρκων στρατηγών να εφαρμόσουν τις εντολές Ερντογάν εις βάρος της Ελλάδας ήταν το κερασάκι στην τούρτα της... συζύγου του Θείου Σαμ, ιδιαιτέρως του nation building task group που δημιουργήθηκε για την Τουρκία της επόμενης (μετά την καταστροφή) μέρας.
Οι στρατηγικοί εταίροι της Τουρκίας και στρατηγικοί εχθροί της Ελλάδας, δηλαδή το βαθύ κράτος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, δήλωσαν παγκοσμίως ότι οι εκλεκτοί τους, το στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας, είναι αντίθετοι στην αντι-Ελληνική, αντι-ΝΑΤΟϊκή, αντι-Δυτική στρατηγική του Ερντογάν.
Γιατί άραγε;
Τα ποντίκια πηδάνε από το πλοίο που βουλιάζει. Ο Ερντογάν είναι ένας πολιτικός μπροστινός του προαναφερθέντος κατεστημένου της Τουρκίας, της Τουρκικής «Δημοκρατίας», για την οποία οι περισσότεροι δημοσιολογούντες είτε δεν γνωρίζουν είτε επιλέγουν να ξεχνούν πως δημιουργήθηκε από την Deutsche Bank από τον κλεμμένο χρυσό των Ελλήνων που οι ίδιοι οι Γερμανοί φρόντισαν να εκδιωχθούν ώστε να επιδοθούν στην αγαπημένη τους επιχειρηματική δραστηριότητα, το πλιάτσικο.
Τώρα που το χρηματοοικονομικό status quo της Τουρκικής λίρας κρασπεδοποιείται, η ante portas πανωλεθρία δεν μπορεί να αφήσουν να χρεωθεί στους τοπικούς κομματάρχες του Βερολίνου («ως Μόσχα επί ΕΣΣΔ»), δηλαδή στο στρατιωτικό κατεστημένο, και προσπαθούν να το διαχωρίσουν από τον... φταίχτη, τον εφαρμοστή των εντολών τους και υλοποιητή της γεωπολιτικής Rimland, τον Ερντογάν.
Μόλις διαπίστωσαν ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες πήραν χαμπάρι τον πραγματικό ρόλο της Τουρκίας ως δούρειο ίππο στο ΝΑΤΟ και έδωσαν εντολή στα think tanks του ποταμού Potomac να σχεδιάσουν την τριχοτομημένη Τουρκία της επόμενης μέρας, έσπευσαν να δώσουν στεγνά για κρέμασμα ένα σχεδόν ασήμαντο πιόνι τους για να μην πειραχτεί ο πυρήνας της ύπαρξής τους: μετά τον κορωναϊό, η Γερμανία έπαψε να υπάρχει μέσω Κίνας και πλέον στηρίζει την ύπαρξή της αποκλειστικά και μόνο στο Ελντοράντο μέσω Τουρκίας: μία εταιρία, 50% των μετοχών στην Ελλάδα (δηλαδή κατευθείαν για την αποπληρωμή του χρέους, δηλαδή κατευθείαν για να ζήσουν μια νέα γενιά... ΠΑΣΟΚ οι πτωχευμένες γερμανικές τράπεζες στη Γερμανία και στις ΗΠΑ) και 50% των μετοχών στην Τουρκία, το μισό για την ανοικοδόμησή της από γερμανικές (= Τούρκοι για μεροκάματο, με γερμανική σφραγίδα και γερμανική προστιθέμενη αξία) εταιρίες.
Τα προφανή έμοιαζαν απίστευτα σε ανθρώπους με επίπεδο και εμπειρία, μέχρι που άρχισαν να γελάνε και οι σκίουροι στο Turkey Run Park. Κάπου εκεί χάθηκε το παιχνίδι για τους ευρωπατριώτες. Καλή η πράσινη ανάπτυξη και τα ηλεκτρικά Μερσεντέ, αλλά η ύβρις των σημερινών Γερμανών να θέλουν τους υδρογονάνθρακες της Ελλάδας μέσω Τουρκίας είναι σα να θεωρούσε ο F. Pieck πως έπρεπε εκείνος, και όχι ο F. Roosevelt, να συμφωνήσει με τον Ibn Saud για τα πετρέλαια της Αραβίας.
Η αλλαγή των στρατηγικών κανόνων εμπλοκής των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας (χτύπημα εντός Τουρκίας ως απάντηση της αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας από το όποιο τουρκικό ερευνητικό και όχι επιτόπια χαμστεροποίηση της απάντησης, που ήταν μέχρι πριν λίγο καιρό) έχει προκαλέσει... τρόμο στον πολιτικό εκφραστή του Βερολίνου στη Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο, γιαυτό και αντιδρά τόσο αφηνιασμένα. Βλέπει το τέλος του και προσπαθεί να τους αγκαλιάσει όλους γύρω του.
Όπως και σε κάθε άλλο σοσιαλιστικό μόρφωμα, οι σύντροφοι ρουφιανεύουν για να επιζήσουν: οι πραγματικοί υπεύθυνοι της στοχοποίησης της Τουρκίας από το βαθύ αμερικανικό κράτος ρουφιανεύουν τον μπροστινό τους για να γλιτώσουν προσωπικά αυτοί και μήπως διασώσουν κάτι αξιοπρεπές σε όγκο (δηλαδή κάτι πάνω από 1/3) ως μαγιά για το χτίσιμο της Νέας Τουρκίας.
Των φρονίμων τα ποντίκια πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, γι αυτό και πηδάνε από το πλοίο αυτή τη χρονική στιγμή.
Έχουμε πάρει ποπ-κορν και γρανίτα, αναμένοντας κάτι αντίστοιχο από τους εγχώριους πραξικοπηματίες του ΝΑΙ και των συνεργατών τους που συνεργάζονταν και συνεχίζουν να συνεργάζονται με την Τουρκία.
Δεν θα αλλάξει το... Καντάφιο αποτέλεσμα, αλλά θα έχει πλάκα το ρουφιανιλίκι μεταξύ των... συντρόφων, λίγο πριν το «μισό λεπτό ρε παιδιά, να το συζητήσουμε»...
