Περί τους 100 αγνοούμενους από μια τραγωδία σε έκταση, το πολύ δύο (2) τετραγωνικών χιλιομέτρων, όπως είναι το Μάτι Ραφήνας και οι όμορες περιοχές και από την οποία τραγωδία έχουν περάσει ήδη 24 ώρες; Είναι δυνατόν; Και όμως, είναι!
Δεν βρισκόμαστε ούτε σε εμπόλεμη περιοχή, ούτε έχει γίνει πολεμική εκκένωση, ούτε είμαστε στον Αμαζόνιο, ούτε μέσα στα «βαθιά» όρη.
Η τραγωδία συνέβη σε ένα προάστιο της πρωτεύουσας, δίπλα στην θάλασσα, μια συνοικία του δεύτερου μεγαλύτερου επιβατικού λιμανιού της Αττικής.
Κι όμως, 24 ώρες μετά μιλάμε για 70-100 αγνοούμενους! Ηδη υπάρχουν επίσημα 74 νεκροί.
Κανείς δεν ξέρει πόσοι ακριβώς και ποιοι ακριβώς είναι οι αγνοούμενοι.
Προέρχονται από μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή. Και όταν λέμε «κανείς δεν ξέρει» εννοούμε φυσικά τις κρατικές/κυβερνητικές αρχές.
Είναι πιθανόν να είναι νεκροί; Δυστυχώς, ναι!
Αλλά εν πάση περιπτώσει κάποιος πρέπει να τους καταγράψει, κάποια κυβερνητική υπηρεσία πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα και να ξέρουμε τουλάχιστον, «πόσοι» και «ποιοι».
Αυτή θα είναι η αρχή για να βρεθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλά τέτοια διάλυση του κρατικού μηχανισμού δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν.
Οι νεκροί προέρχονται από μια μικρή, πολύ μικρή περιοχή. Ας αναλάβει μια υπηρεσία να καταγράψει τους αγνοούμενους και ας δοθεί η λίστα στην δημοσιότητα.
Δεν είμαστε ούτε στην Σμύρνη το 1922, ούτε στην Κύπρο το 1974 για να έχουμε αγνοούμενους από έναν μικρό συνοικισμό των 100 σπιτιών.
Διαλυμένο κράτος, κυβέρνηση «της πλάκας», αλλά όλα έχουν ένα όριο...
Εδώ δείτε τους αγνοούμενους από ιδιωτική σελίδα που έχει δημιουργηθεί ειδικά για τους αγνοούμενους:
