Του Μάνου Χατζηγιάννη
Εγκλωβισμένη ανάμεσα σε δύο «γραμμές» φαίνεται να βρίσκεται η Εκκλησία της Ελλάδος όσον αφορά στις σχέσεις της με την κυβέρνηση.
Από τη μια η τακτική των ήπιων τόνων του Αρχιεπισκόπου και του περιβάλλοντός του που δεν θέλουν επ΄ουδενί να διαταράξουν τις σχέσεις με την κυβέρνηση, παραμερίζοντας όμως την πληθώρα προκλήσεων.
Από την άλλη εσχάτως έχει δημιουργηθεί στους κόλπους της Ιεραρχίας ένας πυρήνας Μητροπολιτών που επιζητούν μεγαλύτερη και πιο δυναμική δράση από την διοικούσα Εκκλησία.
Κύριος εκφραστής αυτής της τάσης ο Αντιπρόεδρος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος.
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έχει ζητήσει δις να αναλάβει δράση η ΔΙΣ….
Πριν από έναν μήνα είχε ζητήσει η Ιερά Σύνοδος να κηρύξει πανστρατιά προσευχής και να ενημερώσει τον λαό όπως είχαμε αναφέρει στο άρθρο μας
Χθες στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου του Νέου του εν Βουνένοις στο χωρίο Ανθήλη, ο Μητροπολίτης κ. Νικόλαος κατά τον τελέσθεντα Μέγα Παρακλητικό Κανόνα προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου επανήλθε.
Στο κήρυγμά του ο Πομενάρχης αναφερόμενος στο Υπεράγιο πρόσωπο της Παναγίας, ανέλυσε τον στίχο: «χαῖρε τῶν παρθένων δόξα καὶ μητέρων, ὡράϊσμα καὶ κλέος» και χαρακτηριστικά ανέφερε:
« Η Παναγία, αγαπητοί μου αδελφοί είναι η τέλεια μάνα και το ιδανικό πρότυπο της μάνας. Η κάθε ορθόδοξη μητέρα πρέπει να έχει πνευματικότητα, να πιστεύει σε αξίες και ιδανικά και να τα μεταλαμπαδεύει στα παιδιά της.
Στις μέρες μας δύο τάσεις κυριαρχούν, η αθεΐα και η πίστη. Οι νέοι σήμερα κινδυνεύουν και δυστυχώς μόνο στο σπίτι πλέον τα παιδιά διδάσκονται τις χριστιανικές αξίες.
Μέρα με τη μέρα εξοβελίζεται η χριστιανική αγωγή από τα σχολεία κι’ εμείς ρέγχουμε. Είναι καιρός η Ιερά Σύνοδος να αναλάβει τις ευθύνες της έναντι του λαού».
Την ίδια στιγμή φωνές όπως του Μητροπολίτη Κοζάνης που τα έσουρε στους πολιτικούς επιχειρείται να αποσιωπηθούν.
Είναι σαφές πως το φθινόπωρο αναμένεται θερμό…
Τα πιόνια λοιπόν έχουν στηθεί και η παρτίδα σκάκι αναμένεται δυνατή. Δυνατή όχι μόνο όμως για τις σχέσεις Εκκλησίας-κυβέρνησης, αλλά και για τις σχέσεις με το λαό που δεν βλέπει με καλό μάτι τους συμβιβασμούς των Ιεραρχών στις πολυποίκιλες προκλήσεις που δέχεται η Εκκλησία .
Και στις δύο περιπτώσεις ο χρόνος θα δείξει τη συνέχεια….
