Το εντυπωσιακό βέλος, η κορυφή του κωδωνοστασίου της Παναγίας των Παρισίων, που νωρίτερα τυλίχθηκε στις φλόγες, κατέρρευσε.
Εκπρόσωπος του καθεδρικού ναού ανέφερε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι καίγεται όλος ο ξύλινος σκελετός του κτιρίου.
Οι φλόγες έφτασαν μέχρι τη στέγη του καθεδρικού, όπου υπήρχαν σκαλωσιές λόγω των εργασιών συντήρησης που ήταν σε εξέλιξη, και πολύ γρήγορα επεκτάθηκαν στο βέλος της εκκλησίας.
850 χρόνια ιστορίας στις φλόγες
Στέκεται εκεί από τον 13ο αιώνα, πάνω σε μια μικρή νησίδα του Σηκουάνα, την Ιλ Ντε Λα Σαπέ, στα απομεινάρια της παλιάς Ρωμαϊκής πόλης Λουτέτια. Η Παναγία των Παρισίων ή Νοτρ Νταμ όπως την ξέρουν όλοι δεν είναι απλά ένα από τα πολυτιμότερα μνημεία της Γαλλίας, αλλά κάτι πολύ παραπάνω.
Εκεί στέφθηκε αυτοκράτορας ο Ναπολέων Βοναπάρτης στις 2 Δεκεμβρίου του 1804, εκεί διαδραματίζεται και η πλοκή του εκπληκτικού μυθιστορήματος του Βίκτορ Ουγκό «Η Παναγία των Παρισίων».
Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1163 και τον θεμέλιο λίθο γι' αυτόν τον επιβλητικό ναό έβαλε ο Πάπας Αλέξανδρος ο Γ' και ο βασιλιάς Λουδοβίκος Ζ' της Γαλλίας. Αποπερατώθηκε τον 13ο αιώνα και μέχρι πριν από λίγες ώρες στεκόταν αγέρωχη στο πέρασμα των αιώνων και των εκατομμυρίων επισκεπτών που στέκονταν άφωνοι, όταν την αντίκριζαν.
Είναι ένα από τα πιο ένδοξα και αξιοθαύμαστα αρχιτεκτονικά υποδείγματα του περίτεχνου και ερεβώδους γοτθικού ρυθμού, με μήκος 128μ. και δύο κωδωνοστάσια, το καθένα ύψους 68 μέτρων, το οποίο κάθε χρόνο προσελκύει πάνω από 14.000.000 επισκέπτες.
Το 1699 υπέστη ακρωτηριάσεις με το πρόσχημα της επισκευής της, όμως ακόμη και σήμερα όλοι θαυμάζουν την αρχιτεκτονική της με την υπέροχη πύλη και τον πανέμροφο ρόδακα να υπερυψώνεται από πάνω της. Μέσα, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει εκπληκτικά βιτρό-παράθυρα περίτεχνα ζωγραφισμένα, ενώ δέος προκαλούν τα δύο κωδονοστάσια και ο διάκοσμός της.
Μυστήριο και αγαλλίαση συγχρόνως για τον επισκέπτη προκαλεί η όψη του περίτεχνου και γλαφυρού αυτού ναού με τα εκφραστικά Γκαργκόιλς να προστατεύουν αιώνια και ακούραστα μέσα από την πέτρινη σιωπή τους την πόλη του Παρισιού. Με τα γκρίζα μάτια τους «παρακολουθούν» τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, από την δημιουργία τους έως τώρα, και έχουν μείνει έως τώρα ακλόνητα, περιμένοντας υπομονετικά κάποιον να τους... απαλλάξει από το χρέος του φύλακα.
