Κάποιος - λέει - πήγε χτες το μεσημέρι στη μέση της Ομόνοιας, άρχισε στα καλά καθούμενα να βρίζει τον Αλλάχ και τον Μωάμεθ (στα αγγλικά).
Μετά από λίγο συνελήφθη από την αστυνομία, στο καπάκι πλάκωσε ο Πέτρος Κωνσταντίνου (το γνωστόν εξ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΕΕΡΦΑ ορμώμενον μαντρόσκυλον της… δημοκρατικής ευαισθησίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) εμφανίστηκε ξαφνικά, καταγγέλλοντας την ισλαμοφοβία και τον ρατσισμό.
Και κάνανε έπειτα και πορεία διαμαρτυρίας οι θιγόμενοι Αφγανοπακιστανοί έξω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής (φωτό).
Η διαμαρτυρία έγινε παρέα με τον Κωνσταντίνου και με βασικό σύνθημα «Ποτέ πια φασισμός».
Και ελπίζω να αντιλαμβάνεστε πόσο ανησυχητικό τυγχάνει όχι μόνο το συμβάν καθ’ αυτό, αλλά επίσης (και ίσως κι ακόμη περισσότερο) το πόσο εξόφθαλμα πρόχειρο και κακοστημένο ήταν.
Είναι τέτοια η διάλυση και ολοκληρωτική κατάρρευση σε τούτο το ξεπουλημένο και ρημαγμένο κρατίδιο, που το λυμαίνονται προδότες, ξένες υπηρεσίες και ΜΚΟ επαγγελματιών δικαιωματάδων και όπου πλέον ούτε νόμοι λειτουργούν ούτε θεσμοί ουσιαστικά υφίστανται, ώστε είναι φανερό πως ακόμη και οι προβοκάτσιες που θα πυκνώνουν από εδώ και πέρα, δεν χρειάζεται να είναι καν καλοσκηνοθετημένες.
Οι προβοκάτσιες Θα στήνονται πλέον στο πόδι, θα εκτελούνται άμεσα και θα «προκαλούν» τις αναμενόμενες (και επιθυμητές για κάποιους) «αντιδράσεις».
Κι από ένα σημείο κι έπειτα βεβαίως, δεν θα χρειάζονται ούτε καν οι προβοκάτσιες.
Η χτεσινή οπερέτα δείχνει να είναι εξαιρετικά χαρακτηριστική κι ανατριχιαστικά εύγλωττη.
Το μόνο βέβαιο είναι πως έρχονται πολύ δύσκολες μέρες…
