Το σχέδιο της κυβέρνησης για κατοίκηση των 28 μικρών νησιών του Αιγαίου που ήρθε στην επιφάνεια με την δήλωση Σαντορινιού είναι παλιό, αλλά πάντα επίκαιρο και ενδιαφέρον γιατί εξυπηρετεί εθνικούς σκοπούς. Δύο φορές στο παρελθόν επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί και σε ένα βαθμό υλοποιήθηκε, αλλά πάντα προκαλούσε τις αντιδράσεις των Τούρκων και σε δύο περιπτώσεις «πάγωσε».
Το «pentapostagma.gr» αποκαλύπτει το σχέδιο αυτό, όπως και τα νησιά στα οποία η Ελλάδα θέλει να γίνουν κατοικήσιμα προκειμένου να κοπεί ο βήχας των Τούρκων και να διασφαλιστεί η ελληνική κυριαρχία και βεβαίως η ΑΟΖ.
Τελευταία φορά που το σχέδιο αυτό τέθηκε σε εφαρμογή ήταν επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή. Με υπουργό Εξωτερικών τον Πέτρο Μολυβιάτη και υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο άρχισαν να γίνονται κινήσεις από πλευράς Ένοπλών Δυνάμεων προκειμένου να δημιουργηθούν σε νησιά όπως η Κίναρος, οι Ανθρωποφάγοι, το Φαρμακονήσι, η Στρογγύλη, η Ρως στρατιωτικά φυλάκια ή να ενισχυθούν αυτά που ήδη υπήρχαν με επιπλέον δυνάμεις και να ανοίξει ο δρόμος για την τοποθέτηση κατοίκων με παραχώρηση οικοπέδου και οικίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Ρώς που ενώ εκεί βρίσκονταν η «Κυρά της Ρώ» Δέσποινα Αχλαδιώτη, όταν πέθανε, το 1982 το σπίτι της ανακαινίσθηκε (σήμερα μένει ο αξιωματικός υπηρεσίας του φυλακίου) και εν συνεχεία δημιουργήθηκαν και νέα κτίσματα ως στρατιωτικά φυλάκια, όπως και ένα λιμανάκι να δένουν τα σκάφη που μεταφέρουν την τροφοδοσία, αλλά κυρίως τοποθετήθηκε δίπλα στον τάφο της «Κυράς της Ρω» ένας μεγάλος ιστός με τσιμεντένια βάση στην οποία υψώνεται καθημερινά η ελληνική σημαία.
Άλλη περίπτωση είναι αυτή στην Κίναρο. Από το 2000 διαμένει στο νησί η Ειρήνη Κατσοτούρχη, αφότου πέθανε ο σύζυγος της το 2013. Είναι η γυναίκα που πρώτη εντόπισε τα συντρίμμια του μοιραίου ελικοπτέρου που κατέπεσε πριν ένα χρόνο με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρία στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού.
Στη Στρογγύλη υπάρχει στρατιωτικό φυλάκιο όπως και φάρος με στελέχη του Στρατού και του Ναυτικού. Άλλα νησιά που ήταν στο πρόγραμμα κατοίκησης ήταν τα Τακμάκια ή Τομάρια ανοικτά της Λέσβου, ο Πασάς και η Βάτη δίπλα στη Χίο, η Καλόλιμνος που είναι δίπλα στην Κάλυμνο, η Νήμος (Δωδεκάνησα), η Σάρια στην Κάρπαθο, η Γαυδοπούλα και βεβαίως η νήσος Παναγιά δίπλα στις Οινούσσες.
Στο νησί Παναγιά που έχει μπει στο στόχαστρο των Τούρκων με συνεχείς υπερπτήσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου αλλά και των χωρικών υδάτων με εντολή του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου τοποθετήθηκε στρατιωτικό φυλάκιο. Η απόφαση αυτή ελήφθη πέρυσι το Πάσχα, όταν οι υπηρεσίες του Πενταγώνου αντιλήφθηκαν πώς οι Τούρκοι ετοιμάζουν απόβαση. Οι Τούρκοι επίσης αμφισβητούν το καθεστώς πολλών ακόμη νησιών με στρατιωτικές ενέργειες.
Το σχέδιο ωστόσο για την κατοίκηση των 28 νησιών του Αιγαίου που υλοποιούσε η κυβέρνηση Καραμανλή «πάγωσε» στη συνέχεια ο Γιώργος Παπανδρέου (είχε στο νου του να ανοίξει τον δρόμο στο ΔΝΤ και να βάλει τη χώρα στο καταστροφικό μνημόνιο), όπως έπραξε και ο Κώστας Σημίτης, δίδοντας το δικαίωμα στην Τουρκία να μιλάει για «γκρίζες ζώνες».
Και λέμε πως ματαιώθηκε από τον Κώστα Σημίτη, καθώς η αρχική σύλληψη του σχεδίου ήταν περίπου το 1994, όταν υφυπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν ο Μανώλης Μπεντενιώτης και υπουργός Εξωτερικών ο Κάρολος Παπούλιας. Τότε το σχέδιο προέβλεπε την κατοίκηση σε πρώτη φάση 18 μικρών νησιών του ανατολικού Αιγαίου.
Η κρίση στα Ίμια ωστόσο και η εθνική ταπείνωση τον Ιανουάριο του 1996 με τους χειρισμούς Σημίτη και Πάγκαλου έβαλαν στο συρτάρι το σχέδιο αυτό, όπως και πολλά άλλα. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποχώρησαν από την περιοχή των Ιμίων, αφού χάθηκαν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου τρεις Έλληνες αξιωματικοί με τη συμφωνία «no ships, no troops, no flags» και το ευχαριστώ του Σημίτη στους Αμερικάνους από το βήμα της Βουλής.
Το αρχικό σχέδιο λοιπόν προέβλεπε την τακτική επίσκεψη εθελοντών, μελών του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολών Υπαξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού με υλικά και γεννήτριες σε βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, προκειμένου να στήσουν σιδερένιο υψηλό κοντάρι όπου θα υψωνόταν μεγάλου μεγέθους ελληνική σημαία, να κτίσουν από ένα παρεκκλήσι σε κάθε νησί και να φυτέψουν δέντρα και φυτά που θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν σ’ αυτές τις περιοχές.
Παράλληλα, στις βραχονησίδες θα εγκαθιστούσαν και ζώα ή πουλιά από αυτά που θα μπορούσαν να αναπαραχθούν και να επιβιώσουν, δημιουργώντας μια έντονη παρουσία μοναδικών οικοσυστημάτων. Το σχέδιο ήταν πολύ καλό και προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον από Έλληνες του εξωτερικού που ήθελαν να επιστρέψουν στην πατρίδα και να χτίσουν ένα σπίτι σε ελληνικό έδαφος.
Και η Ειρήνη Κατσοτούρχη με τον σύζυγο της όταν εγκαταστάθηκαν στην Κίναρο είχαν φύγει από την μακρινή Αυστραλία, όπως επίσης πολλοί Έλληνες που επέστρεψαν στα νησιά του Αιγαίου. Ακόμη και στο Καστελόριζο τα περισσότερα σπίτια τα έχουν Έλληνες του εξωτερικού που ζουν είτε στις ΗΠΑ, είτε στην Αυστραλία, είτε στην Ευρώπη.
