Για συμμαχία Πούτιν-Ερντογάν κατά των ΗΠΑ και κάτω από την “μύτη” του ΝΑΤΟ μιλά κινεζικό ΜΜΕ τονίζοντας πως στόχος και των δύο είναι η διάλυση της Δύσης.

Ταυτόχρονα ρωσικό think tank συνδέει τις εξελίξεις αυτές με την αλλαγή του ονόματος της Τουρκίας. Είναι σημαντικά τα όσα ισχυρίζονται οι Ρώσοι καθώς υπονοούν την επέκταση των σημερινών εδαφικών ορίων της Τουρκίας με υφαρπαγή νέων περιοχών (πχ Κατεχόμενα) και την ίδρυση μιας “Τουρκικής Κοινοπολιτείας”.

“Πούτιν και Ερντογάν παίζουν κρυφό παιχνίδι κατά ΗΠΑ”

“Πούτιν και Ερντογάν παίζουν ένα κρυφό παιχνίδι ενάντια στις ΗΠΑ ακριβώς κάτω από τη μύτη του ΝΑΤΟ” αναφέρει το Κινέζος αναλυτής στο ΜΜΕ 360kuai. Και τονίζει:

“Ο Ερντογάν αρνείται να εγκρίνει την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο λόγω των Κούρδων ακτιβιστών, αλλά και επειδή, μαζί με τον Πούτιν, παίζει ένα κρυφό παιχνίδι εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών.

Και όλα αυτά συμβαίνουν ακριβώς κάτω από τη μύτη της ηγεσίας της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.

H Φινλανδία και η Σουηδία δεν μπορούν πλέον να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ λόγω της θέσης της Τουρκίας. Η Άγκυρα αρνείται να δεχτεί ως συμμάχους χώρες που υποστηρίζουν τους «Κούρδους τρομοκράτες». Επιπλέον, αυτή η υποστήριξη δεν περιορίζεται στα λόγια: το Ελσίνκι και η Στοκχόλμη στην πραγματικότητα στεγάζουν ακτιβιστές από κουρδικές πολιτικές οργανώσεις, τους οποίους οι τουρκικές αρχές θεωρούν εγκληματίες.

Η κατάσταση με τη Φινλανδία, τη Σουηδία και τους Κούρδους δείχνει ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατάλαβε επιτέλους τον λόγο για τον οποίο οι κουρδικές οργανώσεις στη χώρα του αντιστέκονται επιτυχώς στον στρατό του εδώ και χρόνια.

Οι σκανδιναβικές χώρες είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, και αν κοιτάξετε βαθύτερα, γίνεται σαφές ότι το δυτικό κατεστημένο, ιδίως οι Ηνωμένες Πολιτείες, χρησιμοποιεί τους Κούρδους ως εργαλείο για να επηρεάσουν την Τουρκία.

Δείτε ξανά τι είπε σήμερα για το θέμα αυτό

“Καταστρέφουν τα παγκόσμια σχέδια του δυτικού κατεστημένου”

Υπάρχει μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση στην Ευρώπη σήμερα. Ο Ερντογάν, ως πονηρός και ισχυρός πρόεδρος, αποφάσισε να κάνει την κίνησή του ενάντια στη Δύση».

Αλλά ο Τούρκος πρόεδρος δεν είναι μόνος που γνωρίζει την αλήθεια για μια τεράστια συνωμοσία δυτικών κυβερνήσεων που εξαπολύουν υβριδικούς πολέμους σε όλο τον κόσμο για προσωπικό όφελος.

Ένας άλλος αρχηγός κράτους που το γνωρίζει είναι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες προκάλεσαν την ουκρανική κρίση κοντά στη Ρωσία και μετά άρχισαν να παρασύρουν τις Σκανδιναβικές χώρες στο ΝΑΤΟ για να καταστρέψουν ολόκληρη την αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης και να φέρουν την κατάσταση σε κρίσιμο σημείο.

Αλλά σχετικά με το θέμα της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ο Πούτιν και ο Ερντογάν σχημάτισαν επιτυχώς μια συμμαχία. Τώρα οι ηγέτες των δύο χωρών παίζουν μαζί ένα παιχνίδι εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και, ακριβώς κάτω από τη μύτη της ηγεσίας του ΝΑΤΟ, καταστρέφουν τα παγκόσμια σχέδια του δυτικού κατεστημένου.

«Αν όχι για τις ενέργειές τους, τότε αμέσως μετά την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, θα είχε ξεκινήσει ένας πόλεμος μεγάλης κλίμακας μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας στην Ευρώπη», είναι βέβαιοι οι Κινέζοι συντάκτες

Νωρίτερα, το PolitRussia ανέφερε ότι το ξένο έντυπο InsideOver χαρακτήρισε την περιοδεία στον Περσικό Κόλπο διπλωματική νίκη για τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Η Τουρκία δεν είναι πια… «Γαλοπούλα»

“Ο ΟΗΕ αποδέχθηκε το αίτημα της Τουρκίας να αποκαλείται στο εξής σε επίσημα έγγραφα σε όλες τις γλώσσες με το τουρκικό της όνομα, το “Türkiye”, κι όχι “Turkey” όπως ίσχυε μέχρι τώρα.

Νωρίτερα το διάταγμα του Ρετζέπ Ερντογάν, ανέφερε ότι η κίνηση αυτή «αντανακλά καλύτερα τις αξίες του τουρκικού λαού, τον πλούσιο πολιτισμό και την κληρονομιά του».

Με τη σειρά του, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ωμά ότι η νέα ονομασία δεν θα προκαλέσει «περιττούς συνειρμούς» με την αγγλική λέξη «turkey» – γαλοπούλα.

Είναι όμως μόνο αυτή η «ίντριγκα» πίσω από τη μετονομασία;

Η Δημοκρατία της Τουρκίας (Republic of Turkey) που ανακηρύχθηκε το 1923, δημιουργήθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ως αντίθεση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία κατέρρευσε μετά την ήττα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με το σχέδιο του Κεμάλ, θα δημιουργούνταν ένα ριζικά διαφορετικό είδος κράτους – εθνοτικά ομοιογενές, με νέο πολιτικό σύστημα και νομοθετικό πλαίσιο, κοινωνικοπολιτικούς και κρατικούς θεσμούς.

Τότε η πρώην Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να ονομάζεται Τουρκία (Turkey).

Ο Ερντογάν εγκατέλειψε την κληρονομιά του Ατατούρκ

Ωστόσο, ορισμένοι δυτικοί τουρκολόγοι αποκρυπτογραφούσαν αυτή τη λέξη ως το όνομα μόνο εκείνου του τμήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπου ζούσαν κατά κύριο λόγο οι Τούρκοι, δηλαδή τη γη της Ανατολίας, αφού σε άλλα μέρη ήταν πολυπολιτισμική. Διαδίδοντας αυτό το όραμα, οι Κούρδοι που παρέμειναν στη χώρα μετά τη μαζική εθνοκάθαρση στην Τουρκία αποκαλούνταν, για παράδειγμα, «Τούρκοι του βουνού».

Το θέμα της μετονομασίας της χώρας συζητήθηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Κούρδου Τουργκούτ Οζάλ (1989-1993). Στα βιβλία που έγραψε, αναφερόταν ότι η Τουρκία ανήκει στον πολιτισμό της «Ανατολίας», ο οποίος όχι μόνο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού πολιτισμού, αλλά καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη της Ευρώπης.

Ως προς αυτό, προτάθηκε η μετονομασία της Τουρκίας σε «Δημοκρατία της Ανατολίας» ή ακόμη και σε «Οθωμανική Δημοκρατία».

Αλλά δεν προέκυψε τίποτα από αυτό το έργο. Όπως λένε, λόγω της πολιτικής του Οζάλ απέναντι στο κουρδικό ζήτημα και της ασυμφωνίας μεταξύ του δόγματος του και του ιδεολογικού κεμαλισμού.

Όμως σήμερα ο Ερντογάν αποχωρίζεται την κληρονομιά του κεμαλισμού!

“Νέος οθωμανισμός” – Συμβούλιο της “Τουρκικής Κοινοπολιτείας”

Στην Ευρώπη, η πολιτική του αναφέρεται συχνά ως ο όρος «νέος οθωμανισμός» που εισήχθη το 1985 από τον Άγγλο ιστορικό David Barchard. Υπονοεί μια μετατόπιση προς μια κοινή «ιστορία των Τούρκων» – μαζί με την ιστορία των Ούννων, των αρχαίων Τούρκων, των Μογγόλων, των Σελτζούκων κ.λπ.

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας ιστορίας, υποτίθεται ότι άλλα κράτη περιλαμβάνονται στο Συμβούλιο της “Τουρκικής Κοινοπολιτείας” όπως θα ονομαζόταν και όχι μόνο θα θεωρούνταν τουρκική.

Αυτό δεν συμβαίνει ακόμα. Ωστόσο, στους πολιτικούς κύκλους της Τουρκίας συζητήθηκε το θέμα της μετονομασίας της χώρας για να θολώσει η έννοια του «εθνικού κράτους» προς όφελος των «μεγάλων χώρων», να μετατραπεί η εθνικιστική Τουρκία σε πολυεθνική και πολυπολιτισμική δύναμη στο επίπεδο ονόματος με αξιώσεις για βασικό ρόλο στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Ευρώπης.

Η Τουρκία, αναμφίβολα, θα προσφέρει το πλουσιότερο υλικό για τη μελέτη αυτού του θέματος τα επόμενα χρόνια” καταλήγει η επικεφαλής ρωσικού think tank.

“Πλουσιότερο υλικό” ίσον εξελίξεις…