Πεντακάθαρο casus belli (αιτία πολέμου), αποτελούν οι προκλήσεις της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα. Πόσο μάλλον, όταν σαφέστατα, μετά το μνημόνιο συμφωνίας Τουρκίας - "κυβέρνησης" Τρίπολης στη Λιβύη, και την ψήφισή του κατ' αρχήν από το τουρκικό κοινοβούλιο, η Άγκυρα ευθέως απείλησε ότι, αργά ή γρήγορα, θα προχωρήσει σε έρευνες και γεωτρήσεις - και - στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Είναι πλέον ολοφάνερο ότι στόχος της δήθεν συμφωνίας Τουρκίας - Τρίπολης (Λιβύη) είναι τόσο η Κύπρος, όσο και η Ελλάδα και η υφαλοκρηπίδα της, για την οριοθέτηση της οποίας, η Αθήνα ανέκαθεν δήλωνε ότι δεν αποκλείει ακόμα και την προσφυγή στα διεθνή Δικαστήρια. Τώρα, η Τουρκία, με τον ίδιο επιθετικό και πειρατικό τρόπο που εισέβαλε στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), απειλεί ότι θα κινηθεί και εναντίον της Ελλάδας. Κάτι που, εάν συμβεί, πρακτικά θα αποτελέσει casus belli.
Άκρως ενδιαφέρον είναι, ωστόσο, ότι την ίδια ημέρα που πραγματοποιούταν η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, , στο Λονδίνο, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, υπό το κλίμα έντασης που είχε προκαλέσει η τουρκική ανακοίνωση για συμφωνία με την "κυβέρνηση" της Λιβύης, Φατίχ Ντονμέζ, η Άγκυρα, προφανώς εσκεμμένα, δια στόματος του υπουργού Ενέργειας της γείτονος, έριχνε κι άλλο λάδι στη φωτιά.
Το τουρκικό σχέδιο
Ο Ντονμέζ, ουσιαστικά, ξεδίπλωσε το σχέδιο και τις επόμενες κινήσεις της Άγκυρας. Ειδικότερα, είπε ότι:
1. Η Τουρκία σχεδιάζει νέες γεωτρήσεις και έρευνες σε "περιοχές της θαλάσσιας δικαιοδοσίας της" σε εναρμόνιση με το μνημόνιο συνεννόησης που υπέγραψε προσφάτως η Άγκυρα με τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης. Κάτι που πρακτικά "φωτογραφίζει", τόσο την Κύπρο όσο και την Ελλάδα.
Ως γνωστόν, με τον αυθαίρετο τρόπο που κατασκεύασε η Άγκυρα τον χάρτη των απαράδεκτων και εξωπραγματικών απαιτήσεών της, βάσει του σχεδίου της "Γαλάζια πατρίδα", το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών υποστήριξε ότι στα ελληνικά νησιά και στο δυτικό μέτωπο της Κύπρου δεν πρέπει να δοθεί υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ παρά μόνο χωρικά ύδατα. Έτσι, επιχειρεί να "διαγράψει" την υφαλοκρηπίδα της Κρήτης, της Ρόδου, του Καστελόριζου, κ.ο.κ.
Casus belli
2. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, "οι εταιρείες μας, τις οποίες θα αδειοδοτήσουμε στα πεδία δικής μας θαλάσσιας δικαιοδοσίας και σε άλλες περιοχές, θα ξεκινήσουν μελέτες έρευνας και παραγωγής".
Άρα, η Άγκυρα σχεδιάζει να προχωρήσει σε περαιτέρω προκλήσεις, δίνοντας άδειες σε εταιρείες της και ερευνητικά σκάφη, ενδεχομένως μαζί με πλωτά γεωτρύπανα, συνοδεία πολεμικών πλοίων, θα επιχειρήσουν να εισβάλλουν σε θαλάσσιες περιοχές, όχι μόνο της Κύπρου, αλλά και της Ελλάδας. Βέβαια, τα όποια βήματα τολμήσει να κάνει η Τουρκία προς την κατεύθυνση της Ελλάδας, θα πρέπει να τα μετρήσει πολύ σοβαρά. Πόσο μάλλον, που στην προκειμένη δεν έχει να κάνει με ένα μικρό κράτος, δίχως καν ναυτικά μέσα, όπως η Κύπρος.
Να σημειωθεί ότι προχτές, ο αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού, Νίκος Τσούνης, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης εκπροσώπων του Τύπου, σημείωσε πως "σε περίπτωση που τουρκικό ερευνητικό πλοίο επιχειρήσει παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, θα πάμε μπροστά, θα ρίξουμε και ό,τι γίνει".
Μια αναφορά που, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, προκάλεσε τη δυσαρέσκεια κυβερνητικών παραγόντων, ένας εκ των οποίων φέρεται, μάλιστα, να εξέφρασε τηλεφωνικά τις ενστάσεις του στη στρατιωτική ηγεσία. Κι' αυτό με το "σκεπτικό" ότι η δήλωση έγινε λίγο πριν την ελληνοτουρκική συνάντηση στο Λονδίνο.
3. "Οι εργασίες αδειοδότησης θα ξεκινήσουν αμέσως μετά την έγκριση από τα κοινοβούλια Τουρκίας και Λιβύης αυτής της διμερούς συμφωνίας". Ήδη, μια ημέρα μετά την ελληνοτουρκική συνάντηση, πέρασε από την τουρκική Εθνοσυνέλευση το μνημόνιο συνεργασίας Τουρκίας - Τρίπολης.
Ωστόσο, από τη μεριά της Λιβύης, η οποία είναι πολυκερματισμένη πολιτικά, με διάφορες φατρίες εξουσίας να είναι σε σύγκρουση μεταξύ τους, είναι αμφίβολο εάν θα σταθεί δυνατή η έγκριση της συμφωνίας. Ήδη, ο στρατηγός Χαλίφα Χάφταρ, που θεωρείται ως ο ισχυρότερος στρατιωτικά και έχει την στήριξη της Γαλλίας, Αιγύπτου και Ρωσίας, εμφανίστηκε να διαφωνεί. Ωστόσο, η διείσδυση της Τουρκίας με την οικονομική υποστήριξη του Κατάρ είναι αρκετά σημαντική στην "κυβέρνηση" της Τρίπολης και άλλων "πόλεων - κρατών" της Λιβύης.
Το οξύμωρο είναι ότι η "κυβέρνηση" αυτή, η οποία έχει ισλαμιστικό στίγμα, είναι η διεθνώς αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυρίως με τις ευλογίες των ΗΠΑ. Γι' αυτό, εξάλλου, ο Ερντογάν φέρεται να είπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη, σύμφωνα με το τουρκικό κρατικό TRΤ ότι "το Μνημόνιο Συνεννόησης με τη Λιβύη, το έχουμε υπογράψει με την νόμιμη διοίκηση". Ο ίδιος γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι στη Λιβύη δεν υπάρχει μια κυβέρνηση, αλλά κατακερματισμός εξουσιών. Και κρύβεται πίσω από το ότι ο ΟΗΕ έχει αναγνωρίσει ως "κυβέρνηση" της πολυδιασπασμένης και διαλυμένης χώρας, την φατρία της Τρίπολης.
Ο Ερντογάν, επίσης, πρόσθεσε ότι από τη συμφωνία "ενοχλήθηκαν αυτοί που διεκδικούν πράγματα που δεν δικαιούνται. Και, όταν προέκυψε κάτι τέτοιο, φυσικά προβληματίστηκαν. Με πρώτη την Ελλάδα, την Αίγυπτο, τη Ρωμαίϊκη Διοίκηση της Κύπρου, του Ισραήλ. Ενοχλούνται και προκαλούν και την Ευρωπαϊκή Ένωση".
Είναι οφθαλμοφανές πόσο πολύ "τσούζει" την Τουρκία κάθε καταδίκη - έστω και λεκτική - εκ μέρους της ΕΕ.
Η τουρκο-λυβική καρικατούρα οριοθέτησης
4. Επιχειρήθηκε να κρατηθεί η Τουρκία εκτός "ενεργειακού παιχνιδιού", αλλά, κατά τον Ντονμέζ, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία Τουρκίας - Τρίπολης.
Όπως έγινε γνωστό, από το μνημόνιο συμφωνίας Άγκυρας - Τρίπολης:
Με τον πειρατικό τρόπο που ξέρει να "μετράει" τις θαλάσσιες ζώνες, η Άγκυρα διέγραψε παντελώς την επίσης γνωστή αρχή του διεθνούς Δικαίου ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα. Και, έτσι "διέγραψε" παντελώς ακόμα και μεγάλα νησιά, όπως η Κρήτη.
Η Άγκυρα, στην πραγματικότητα δεν επιθυμεί προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, όπως αντίθετα είναι η θέση της Αθήνας. Η Τουρκία είναι άκρως αμφίβολο εάν επιθυμεί κάτι τέτοιο και για θαλάσσιες περιοχές, όπως βόρεια, ανάμεσα στην Κύπρο και τα νότια τουρκικά παράλια. Αντίθετα, χαράσσει αυθαίρετα γραμμές, προσπαθώντας να δημιουργήσει τετελεσμένα και να εγείρει απαιτήσεις ακόμα και εκεί που ουδεμία θέση έχει. Όπως νοτίως της Κύπρου, στην ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου, Αιγύπτου, Ισραήλ. Χώρες, με τις οποίες η Λευκωσία έχει συμφωνίες οριοθέτησης των ΑΟΖ.
Ως γνωστόν, η Τουρκία εμφανίζεται ως ο πατερούλης των κατεχομένων, διεκδικώντας δήθεν τα δίκαια των κατοίκων τους. Στην πραγματικότητα, αυτό που την ενδιαφέρει, είναι να πάρει η ίδια μερίδιο της πίτας των ενεργειακών πόρων στην κυπριακή ΑΟΖ.
Μεταναστευτικό
Στο σκηνικό αυτό, ήλθαν να προστεθούν οι συνηθισμένες προβοκατόρικες τακτικές της Άγκυρας να υπονομεύσει συνολικότερα το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα και τις όποιες προσπάθειες για εθνική συναίνεση.
Κάτι που έκανε και παλαιότερα. Αξέχαστες θα μείνουν, άλλωστε, οι "διαρροές", στις οποίες προέβαινε η Άγκυρα σε ελληνικά και κυρίως τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης, μετά από ελληνοτουρκικές συναντήσεις υψηλού επιπέδου, παρά το γεγονός ότι οι δυο πλευρές κεκλεισμένων των θυρών είχαν συμφωνήσει να μην διαρρεύσουν πληροφορίες. Η Άγκυρα ελάχιστες φορές κράτησε το λόγο της.
Τώρα, λοιπόν, με ένα κείμενο στο τουρκικό κρατικό Μέσον "Ενημέρωσης", TRT, όπου γράφεται ότι πρόκειται για δηλώσεις του Τ. Ερντογάν στα τουρκικά ΜΜΕ σχετικά με το τι είπε ο ίδιος στον Κ.Μητσοτάκη, η Άγκυρα:
Α) Αναφέρει πως για το Μεταναστευτικό, αφού ο Τούρκος πρόεδρος επέκρινε πρωτίστως την ΕΕ, είπε στον Έλληνα πρωθυπουργό:
Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, άφησε να εννοηθεί ότι, αν δεν πιέσει η Ελλάδα την ΕΕ, η Τουρκία θα συνεχίσει να ανοίγει την κάνουλα για να περνούν μετανάστες και πρόσφυγες στην Ελλάδα.
"Τρομοκρατία"
Β) Ζήτησε από τον Έλληνα πρωθυπουργό στήριξη στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Άπαντες, βέβαια, γνωρίζουν πως εννοεί η Άγκυρα την "τρομοκρατία". Εδώ ο Ερντογάν έφτασε στο σημείο να ζητάει από τα μέλη του ΝΑΤΟ, κατά την Σύνοδό του, να χαρακτηρίσουν το κουρδικό κίνημα YPG, στη Συρία, ως τρομοκρατική οργάνωση, και όλοι σχεδόν αρνήθηκαν.
Από αυτού του σημείου, όμως, μέχρι να χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως καταφύγιο των Τούρκων και Κούρδων "τρομοκρατών", η απόσταση είναι μεγάλη. Κατά το TRT, ο Ερντογάν είπε στον Κ.Μητσοτάκη:
Κοντολογίς, όσο μας δίνετε τους αντικαθεστωτικούς που έρχονται στην Ελλάδα και ζητούν καταφύγιο, τόσο θα... δούμε αν θα ακολουθήσουμε μια λιγότερο προκλητική τακτική απέναντί σας ή όχι (!).
Έως τώρα, πέρα από τη διπλωματική απάντηση του Ν. Δένδια στον Ν. Βούτση ότι "δεν είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε με οποιονδήποτε ότι ελληνικό κόμμα έχει σχέση με τρομοκρατία", δεν έχει γίνει γνωστό αν και τι απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός στον Τούρκο πρόεδρο.Πάντως, σκόπιμο θα ήταν να ξεκαθαριστούν τα πράγματα, ούτως ώστε να μην αιωρούνται σκιές πάνω από την ελληνική πολιτική σκηνή. Γεγονός που ωφελεί μόνον τους κάθε λογής Ερντογάν.
Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο Τ.Ερντογάν, ανέκαθεν τα προηγούμενα χρόνια επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όποτε συναντιόταν με τον Α.Τσίπρα και με άλλους αρμόδιους υψηλόβαθμους κυβερνητικούς παράγοντες, επέμενε σε εξοντωτικό βαθμό να θέτει τα ζητήματα:
- Των 8 Τούρκων αξιωματικών που, αμέσως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, δραπέτευσαν στην Ελλάδα με ελικόπτερο και ζήτησαν άσυλο.
Ο Ερντογάν φέρεται να ήταν πεπεισμένος ότι αυτοί είχαν πάρει μέρος στην επιχείρηση δολοφονίας του. Πολύ περισσότερο, είχε γίνει ... Τούρκος, επειδή, όπως ισχυριζόταν ο ίδιος, ο Α.Τσίπρας του είχε τάξει ότι θα τους εκδώσει. Βέβαια, κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο πρώην πρωθυπουργός, όποτε στη συνέχεια συναντιόταν με τον Τ.Ερντογάν και αυτός του έθετε το ζήτημα, ο Α.Τσίπρας απαντούσε ότι δεν είναι αρμοδιότητα της πολιτικής αλλά της δικαιοσύνης.
- Της έκδοσης στην Τουρκία των μελών του DHKP-C, τα οποία είχαν συλληφθεί στην Ελλάδα λίγο πριν την επίσκεψη Ερντογάν στη χώρα μας, τον Δεκέμβριο του 2017. Ουδέποτε εκδόθηκαν.
- Της έκδοσης στην Τουρκία αντικαθεστωτικών που ακόμα και σήμερα διαφεύγουν στην Ελλάδα μέσω των νησιών και του Έβρου.
Είναι απίστευτο, αλλά οι Τούρκοι κυβερνητικοί παράγοντες, με το έτσι θέλω, ανέβαζαν τον αριθμό όσων ήθελαν να εκδοθούν, με παντελώς αυθαίρετο τρόπο, σε πρωτοφανή ύψη. Ενώ αρχικά ζητούσαν τους 8 στρατιωτικούς, στη συνέχεια, σύμφωνα με πληροφορίες, οι απαιτήσεις τους ανέβηκαν σε πάνω από εξήντα, για να φτάσουν στο απίστευτο άνω των χιλίων. Κανονικό διπλωματικό παζάρι, δηλαδή.
