Αρθρογράφος: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

Συνεχίζουν τα τουρκικά ΜΜΕ να προσπαθούν να επαναφέρουν το «πνεύμα» των μαχών της Καλλίπολης οπόταν και βρετανικά, γαλλικά και αποικιακά στρατεύματα επιχείρησαν, αποτυχημένα, να καταλάβουν τα στενά των Δαρδανελίων ώστε να αποκαταστήσουν τη θαλάσσια τροφοδοσία της Ρωσικής τότε Αυτοκρατορίας, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ειδικότερα η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Τουρκίας η οποία απηχεί απευθείας τις απόψεις, σκέψεις και μελλοντικές κινήσεις του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν, η Γενί Σαφάκ έχει αναλάβει «εργολαβικά» την «αναβίωση» της Καλλίπολης που συνεπάγεται έντονη δημιουργία ακραίου αντιδυτικισμού που στην παρούσα φάση συμφέρει την Ελλάδα καθώς δημιουργεί ομόρροπα συμφέροντα Αθήνας-Δύσης.

Μάλιστα δεν αναφέρεται μόνο στην πολεμική σκοπιά αλλά αποδίδει και έναν αφηγηματικό μύθο πως εκεί η Τουρκία προστάτεψε την μουσουλμανική πίστη και τους μουσουλμάνους όλου του κόσμου!

Τι έγινε στις μάχες της Καλλίπολης το 1915

μέχρι τις 9 Ιανουαρίου 1916 όταν μετά από έναν αποτυχημένη ναυτικό βομβαρδισμό, πραγματοποιήθηκε αμφίβια απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης.

Η προσπάθεια απέτυχε, και μετά από οκτώ μήνες σκληρών μαχών και πολλά θύματα και στις δύο πλευρές η δύναμη εισβολής τελικά αποχώρησε. Η εκστρατεία ήταν μια από τις μεγαλύτερες νίκες των Οθωμανών κατά τη διάρκεια του πολέμου και θεωρείται μια μεγάλη αποτυχία για τους Συμμάχους.

Οι απώλειες και από τις δύο πλευρές ήταν βαρύτατες όπως άλλωστε συνηθίζονταν σε όλες τις μάχες του Α’ ΠΠ όπου τα απαρχαιωμένα στρατιωτικά δόγματα της εποχής έστελναν τους στρατιώτες στον βέβαιο θάνατο.

Τότε υπήρχαν οι πυκνοί σχηματισμοί και έφοδοι εναντίον πυροβόλων όπλων που οδηγούσαν στο κομμάτιασμα εκατοντάδων ανδρών σε ελάχιστη ώρα αντίθετα με τον Β’ ΠΠ που πλέον επικρατούσε το δόγμα της «αραιοκατοίκησης», όπου μια ομάδα οκτώ μονάχα ανδρών κάλυπτε ένα μέτωπο 100 μέτρων, αυξάνοντας έτσι την επιβιωσιμότητά τους.

Ακολουθούν οι αμείλικτοι αριθμοί που δείχνουν τον βαρύ «φόρο» αίματος που πλήρωσαν όλες οι πλευρές.

British Empire: 160,790 (31,389 killed), 3,778+ died of disease, 90,000 evacuated sick

French Third Republic France: 27,169 killed, wounded or missing, deaths from disease: unknown, 20,000 evacuated sick

Total: 302,000 (46,000 killed)

Ottoman Empire: 164,828 (56,643 killed, 97,007 wounded or injured, 11,178 missing (or PoW), 69,440 evacuated sick, 21,000 died of disease

Total: 250,000

Όπως φαίνεται με όρους νεκρών οι Τούρκοι πλήρωσαν ακόμα μεγαλύτερο τίμημα σε αναλογία με τους Βρετανούς, που ήταν και οι επιτιθέμενοι.

Γι αυτό και διδάσκουν την μάχη αυτή με περηφάνια με την ιδέα πως έδειξαν αυταπάρνηση και δεν εγκατέλειψαν τις θέσεις τους. Η αλήθεια είναι πως ιστορικά είναι από τις ελάχιστες μάχες που οι Τούρκοι πολέμησαν με σχετικό ηρωισμό και μάλιστα λιγότεροι από τους αντιπάλους τους, ίσως γιαυτό και έμεινε στο υποσυνείδητό τους σαν ένα είδος «Άλαμο».

Τα τουρκικά αφηγήματα από την Καλλίπολη

Η μάχη της Καλλίπολης όμως πέραν του γεγονότος κρύβει από πίσω της δύο βασικά ιστορικά αφηγήματα που φτάνουν μέχρι το τώρα.

Τότε η Δύση επιχείρησε να καταλάβει τουρκικό έδαφος έξω από την Κωνσταντινούπολη (που εκείνο τον καιρό ήταν η πρωτεύουσα των Οθωμανών και ο Κεμάλ γιαυτό αποφάσισε να την μεταφέρει στην Άγκυρα για να έχει απόσταση ασφαλείας από μια μελλοντική εισβολή) και επιχείρησε να καταλάβει τα απαραίτητα για αυτήν Στενά.

Τα Στενά τα οποία τώρα οι Αμερικανοί επιχειρούν να παρακάμψουν δημιουργώντας βάσεις και εγκαταστάσεις στην Αλεξανδρούπολη είναι απαραίτητα για την παγκόσμια γεωπολιτική όπως τότε έτσι και τώρα.

Η παράκαμψή τους είναι λύση ανάγκης για τις ΗΠΑ, θα έδιναν τα πάντα για να τα ξαναελέγξουν. Τότε η Αντάντ τα ήθελε για τον θαλάσσιο εφοδιασμό της Ρωσίας, τώρα η σημερινή «Αντάντ» του ΝΑΤΟ τα θέλει για τον θαλάσσιο «στραγγαλισμό» της αλλά και για τον έλεγχο της ίδιας της Τουρκίας.

, καθώς θεωρούν ότι ο αντίπαλος είναι πάλι ο ίδιος: Οι Αγγλοσάξωνες (οι ΗΠΑ όσο πολυφυλετική και πολυθρησκευτική χώρα κι άν είναι πάντοτε θα κυβερνάται από το αγγλοσαξωνικό στοιχείο και νοοτροπία, ακόμα και οι αφροαμερικανοί και οι λατινοαμερικανοί στις ΗΠΑ «αγγλοσαξωνίζουν»).

«Η μάχη της Καλλίπολης ήταν ένας πόλεμος όπου επιχείρησαν να θάψουν την πίστη των Μουσουλμάνων στην Ιστορία με βλασφημία.

Ήταν ο τελευταίος πόλεμος των Σταυροφόρων. Οι ήπειροι του πλανήτη ένωσαν τις δυνάμεις και επιχείρησαν να καταλάβουν τα Στενά.

Ήταν ένας πόλεμος απόλυτης καταστροφής στα ταραχώδη νερά των Δαρδανελίων, όπου αγέλες ανθρώπων όπως περιγράφει ο ποιητής «όπου Ινδουϊστές, κανίβαλοι και ένας Θεός ξέρει ποιοι άλλοι» (προφανώς αναφέρεται στα αποικιακά στρατεύματα από Ινδία και Αφρική) ήρθαν να θάψουν την αλήθεια στις σελίδες της Ιστορίας.

Ήταν μια εποχή που η Τουρκία ήταν οικονομικώς ασταθής, αλλά αποδείξαμε σε όλο τον κόσμο ότι η δύναμη της πίστης δεν μπορεί να νικηθεί από κανένα όπλο.

Ήταν ένας ευλογημένος πόλεμος, μια επική αντίσταση, στην οποία ο Θεός καθαρά έδωσε βοήθεια από τους ουρανούς.

Η Καλλίπολη δεν ήταν απλά ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την Τουρκία, αλλά για όλους τους Μουσουλμάνους.

Ήταν ένας πόλεμος κατά τον οποίο όλος ο κόσμος ήταν εναντίον μας.

Η Καλλίπολη ήταν ο πόλεμος της επιβίωσής μας και όχι μόνο για εμάς αλλά για όλο τον μουσουλμανικό κόσμος: Εάν πέρνα τα Στενά, η Κωνσταντινούπολη μπορεί να έπεφτε και το μέλλον του Ισλάμ θα ήταν σε κίνδυνο.

Αυτό θα ήταν το χειρότερο σενάριο για το Ισλάμ και θα σήμαινε την Αποκάλυψη για την Ανθρωπότητα.

Όσο η σημαία του Ισλάμ κυματίζει θα υπάρχει πάντα δικαιοσύνη και αλήθεια, νόμος και ελπίδα για ειρήνη πάνω σε αυτή τη Γη.

Αν έπεφτε η Κωνσταντινούπολη, θα τελείωνε το Χαλιφάτο, ο μουσουλμανικός κόσμος θα έχανε την αξιοπρέπειά του, θα ήταν σκλαβωμένος, θα έπεφτε σε έναν λάκο ταπείνωσης.

Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων από όλον τον καταπιεσμένο μουσουλμανικό κόσμο ταξίδεψαν στα Στενά, ώστε να μην πέσει η Πόλη και να μην παραβιαστεί η σημαία της αλήθειας το σύμβολο της ενότητα των Μουσουλμάνων, το φρούριό τους.

Πάλεψαν σώμα με σώμα με τον εχθρό.

Το πνεύμα της Καλλίπολης έκανε το αδύνατο, δυνατό και κατέστρεψε τα σχέδια των τελευταίων Σταυροφόρων και ιμπεριαλιστών και τους έθαψαν στα νερά των Δαρδανελίων.

Αυτό το πνεύμα απειλείται με εξαφάνιση σήμερα. Αυτό το θαυμάσιο πνεύμα της ισλαμικής αδελφοσύνης, ένωσε όλους τους Μουσουλμάνους από την Υεμένη στην Βοσνία και από το Χαλέπι στην Βυρηττό και από τα Σκόπια στο Κάιρο σε μια ψυχή και ένα σώμα, που τους οδήγησε στο να θυσιάσουν τις ζωές τους για το Χαλιφάτο, τον Θεό και την αλήθεια.»

Είναι σαφές ότι οι Τούρκοι επιχειρούν να δώσουν άλλη διάσταση στην Καλλίπολη για να κερδίσουν την στήριξη των απανταχού μουσουλμάνων ασχέτως με τις επιλογές των κυβερνήσεων των αραβικών κρατών.