Έχει επικρατήσει η γυναίκα να είναι η... σχεσάκιας και ο άντρας ο κάπως πιο τυχοδιώκτης! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μία σχέση, την κρατάει σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό μία γυναίκα, γιατί έτσι είναι τα πράγματα.
Είναι γνωστό επίσης, ότι τις αποφάσεις περί χωρισμού, αν δεν υπάρξει φυσικά κέρατο, τις παίρνει ο άντρας γιατί εμείς είμαστε όσο να πεις λίγο πιο ανασφαλείς και λίγο πιο της ρουτίνας και της συνήθειας.
Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που η γυναίκα είναι αυτή που δίνει το τέλος το οποίο συνήθως είναι και οριστικό και έπειτα από πολλή σκέψη. Εκεί δηλαδή που ο άντρας, θα χωρίσει, θα γλεντήσει και αν δε βρει κάτι άλλο θα επιστρέψει σαν βρεγμένη γάτα, εμείς κορίτσια είμαστε πολύ πιο απόλυτες καθώς πιστεύουμε ακράδαντα ότι αν το γυαλί ραγίσει δεν ξανακολλάει, ή έστω κολλάει αλλά με μεγάλη δυσκολία. Παρακάτω λοιπόν, σας έχουμε κάποιους πολύ βασικούς λόγους για τους οποίους μία γυναίκα χωρίζει, για να αφυπνιστούν και λίγο τα συμπαθή αγόρια.
1. Βαρεμάρα: Ναι σίγουρα έπειτα από κάποια χρόνια ή έστω διάστημα σχέσης, η βαρεμάρα και η ρουτίνα κάνουν τη εμφάνισή τους, αλλά αυτό συμβαίνει πολύ περισσότερο στον άντρα. Η γυναίκα καλώς ή κακώς πάντα θα θέλει να κάνει πράγματα, ταξίδια, εξόδους, αλλαγές στην εμφάνιση ή κάτι πιο δημιουργικό και πρωτότυπο. Ο άντρας από την άλλη, λατρεύει να αράζει με την καλή του, ταινιούλα άντε και καμιά πίτσα! Θα το κάνεις αυτό, αλλά όχι και συνέχεια! Στο κάτω κάτω, όλες οι γυναίκες έχουν ανάγκη κάποια στιγμή να γίνουν όμορφες και να βάλουν το καινούριο τους φόρεμα. Αυτό βέβαια είναι κάπως δύσκολο να γίνει στο σαλόνι του σπιτιού. Οπότε εκεί, αρχίζει και φεύγει σιγά σιγά...
2. Νιώθει παραμελημένη: Κάντα όλα, αλλά μην παραμελήσεις ποτέ τη γυναίκα που έχεις δίπλα σου γιατί θα το πληρώσεις! Μπορεί λοιπόν να θεωρούμε φυσιολογικό να μην αντιληφθεί την αλλαγή στα μαλλιά μας, αλλά ποιος είπε ότι είναι και... ωραίο; Ή μπορεί να δουλεύει πολύ και η δουλειά του να τον απασχολεί συνέχεια, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όταν του πούμε κάτι, να πρέπει να κάνει σαν τρελός. Όλοι έχουμε τα θέματά μας και όλοι έχουμε τα ψυχολογικά μας, αλλά σε μία σχεση υπάρχουν 2 και όταν ο ένας από αυτούς νιώθει περιττός, συνήθως την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
3. Υπάρχουν και... καλύτεροι: Είμαστε κι εμείς κάπως... εγωίστριες, μας έχει φουκώσει και τα μυαλά η μαμά μας που επιμένει ότι μας αξίζει κάτι πολύ καλύτερο, και με την πρώτη στραβή, μπαίνει μπροστά η γυναικεία φιλαρέσκεια με αποτέλεσμα να θεωρούμε τον άλλο πολύ κατώτερό μας τελικά. Αυτό είναι σωστό, σε περίπτωση που εκείνος δεν κάνει καμία προσπάθεια. Όταν δηλαδή εσείς φροντίζετε τον εαυτό σας, γυμνάζεστε, προσέχετε τη διατροφή σας και εκείνος το μόνο που κάνει είναι να τρώει και να κυκλοφορεί σαν... άστεγος, τότε ναι αξίζετε κάτι καλύτερο ή έστω κάποιον που προσπαθεί. Δεν εννοούμε φυσικά ο άνθρωπος να περνάει τη φάση του, αλλά όταν η γυναίκα είναι λεχώνα, και είναι ηφαίστειο ορμονών, εκείνοι γιατί είναι μέσα στο παράπονο και ψάχνουν αλλού παρηγοριά;
4. Για να τραβήξει την προσοχή: Κάποιες φορές, όχι λίγες, φτάνει και η γυναίκα στα όριά της. Αυτό σημαίνει, ότι εφόσον η λογική πάει περίπατο και το συναίσθημα βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, αντιδρά αυθόρμητα και κάπως αψυχολόγητα. Τι κάνει λοιπόν; Ρίχνει ένα χωρισμό μπας και τον αφυπνίσει! Αν εκείνος αντιδράσει τότε έχει καλώς. Αν όχι τότε πολύ απλά το παίρνει κι εκείνη απόφαση και ψάχνει για κάτι άλλο. Και κάπως έτσι όλες οι σχέσεις τελειώνουν, ή τουλάχιστον οι περισσότερες.