Κάποιος θα πει «Γούστα είναι αυτά». Ή, ενδεχομένως, «Ό,τι αρέσει στον καθέναν». Ή μπορεί, πάλι, να τονίσει πως «Αυτό που αρέσει σε σένα μπορεί να μην αρέσει σε μένα και το αντίστροφο». Υπάρχει η πιθανότητα, τέλος, ν’ ακουστεί και το «Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια»- αλλά αυτός που θα το πει θα είναι ελαφρώς εκτός θέματος.

Η ουσία είναι μία: ο καθένας έχει το γούστο του. Όσον αφορά στις γυναίκες, όμως, υπάρχει μια γενική αλήθεια: το μεγαλύτερο ποσοστό των αντρών προτιμάει τις κοντές γυναίκες, παρά τους θηλυκούς Φασούλες. Αυτό είναι, άλλωστε, το αποτέλεσμα των εκτεταμένων ερευνών του menshouse, όταν ρωτήσαμε ο ένας τον άλλον «Κοντές ή ψηλές, ρε μ@λάκα;» και οι κοντές νίκησαν με 4-2.

Και, ξέρετε, υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που δείχνουμε μια προτίμηση στο συγκεκριμένο «είδος» γυναικών…

Τα παρατσούκλια

Από τη μία «Αλόγα», «Νταρντανογυναίκα», «Μπρίεν του Ταρθ» και «Βουνό». Από την άλλη «Πιτσιποπάκι», «σταλίτσα», «Ηρακλής Τσέπης» (ή «Θηλυκός Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου») και «Στρουμφίτα».

Ε, όσο να πεις, οι κοντές από εναλλακτικές ονομασίες στήνουν γλέντι άνευ προηγουμένου στις ψηλές κι αυτό τεκμαίρεται από ένα και μόνο σκηνικό: γυρίζεις σπίτι, ημίφως κεριών παντού, φύλλα από τριαντάφυλλα στο πάτωμα και στην κρεβατοκάμαρα σε περιμένει προκλητικά ντυμένη εκείνη.

«Φτιάξε με κι άλλο, αλόγα μου!», κραυγάζεις μόλις τη βλέπεις.

Δεν πολυλέει, έτσι δεν είναι;

Χωρίς περαιτέρω ανάλυση- το πρόστυχο ακρωνύμιο αρκεί από μόνο του. Tip για όσους δεν το έχουν ξαναδεί: όχι, δε σημαίνει «Παλαιών Πατρών Ολλανδός».

Για πρώτη φορά στη ζωή σας, σκεφτείτε με το άλλο κεφάλι.

Άσε μας ρε Θεοπούλα

Μας χτυπούσε στα νεύρα κάθε φορά που το ακούγαμε: «Η κοντή, για όλα φταίει η κοντή… Η κοντή, η κοντή, η κοντή, Η ΚΟΝΤΗ!». Μπορεί όλοι μας να πηγαίναμε με χίλια την Θεοπούλα από το «Παρά 5», όμως αυτή της η εμμονή με τη νύφη της μας τη βαρούσε στα νεύρα και λειτουργούσε, ασυναίσθητα, υπέρ όλων των κοντών γυναικών.

Γι’ αυτό, νιώθοντας μια εσώτερη ανάγκη να προστατέψουμε τ’ απανταχού ημίψηλα σκαμπό με στήθος, ταχθήκαμε υπέρ τους: ναι ρε Θεοπούλα, τις γουστάρουμε!

Άντε καλέ, κόβεται το σεξ (με τις κοντές);

Εντάξει, μεταξύ μας είμαστε: στο υποθετικό σενάριο που τα είχαμε με μια κοπέλα που ξεπερνούσε το 1.80 και καλούμασταν να παίξουμε pick and roll μαζί της, τότε εμείς θ’ αναλαμβάναμε τον ρόλο του πλέι- μέικερ κι αυτή θα ήταν ο ψηλός που «κόβει» στο καλάθι για να πάρει την μπάλα και να παίξει με πλάτη.

Οι περισσότεροι εξ ημών δεν αποτελούμε ακριβώς ανθρώπινες ενσαρκώσεις κυπαρισσιών, οπότε οι κοντές γυναίκες μας… βολεύουν, καθώς μπορούν να φορέσουν τακούνια ακόμα και 15 πόντων και να τις βλέπουμε αφ’ υψηλού (σε κυριολεκτικό επίπεδο- δεν είμαστε φαλλοκράτες).

Φαντάζεστε, για παράδειγμα, να βγαίναμε με την Εύα Λάσκαρη, αυτή ν’ αποφάσιζε να φορέσει ψηλοτάκουνες γόβες και το “Hello” ν’ απαθανάτιζε τη στιγμή που θα μπαίναμε μαζί στο μαγαζί;

Ξέρετε ποιο θα ήταν το σχόλιο από κάτω, έτσι;

«Η εκτυφλωτική Εύα Λάσκαρη είναι του ύψους, τη στιγμή που ο σύντροφός της είναι του βάθους- όπως ΔΕΝ μπορείτε να δείτε στην φωτογραφία».

Γιατί να… βουλιάξουμε οικειοθελώς;

«Κοντή» μνήμη

Πάμελα Άντερσον. Κάρμεν Ελέκτρα. Γιασμίν Μπλιθ. Τίφανι Θίσεν. Σάλμα Χάγιεκ. Τζένιφερ Λόπεζ- και τόσες ακόμη, οι οποίες μας μεγάλωσαν (δυστυχώς για εμάς, όχι στα γόνατά τους).

Ξέρετε ποιο είναι το κοινό όλων των sex symbols των 90s με τα οποία μεγαλώσαμε; Ότι καμία εξ αυτών δε θα έπαιζε σέντερ σε ομάδα του ΝΒΑ. Ή της Ευρώπης. Ή στο τοπικό πρωτάθλημα. Όλες τους ήταν κοντές, αλλά πλεονεκτούσαν αλλού- τις εκτιμούσαμε για το μυαλό τους επειδή είχαν κορμάρες και τα προσόντα τους έβγαζαν μάτι (στην περίπτωση του Κύκλωπα) ή μάτια (για όλους τους υπόλοιπους).

Λένε πως τα παιδικά «βιώματα» καθορίζουν αυτό που γινόμαστε όταν μεγαλώνουμε.

Ε, ποια περιμένατε να γουστάρουμε μετά, δηλαδή;

Την… Υψηλάντη;