Στο news-on.net παρεχουμε Ειδήσεις και σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ΟΝΤΑ

Ο Έλληνας που είδε τον “Χιονάνθρωπο των Ιμαλαΐων”, το 1925…

Ο περίφημος “Χιονάνθρωπος των Ιμαλαΐων”, αυτό το μυστηριώδες πλάσμα των ψηλότερων ορέων, είχε γίνει αντικείμενο οξύτατων διαφωνιών, καθώς είχε κάνει την εμφάνισή του εκ νέου, το 1956.Για τρίτο κατά σειρά έτος ανακαλύφθηκαν τα ίχνη του δίποδου αυτού πλάσματος στις χιονοσκεπείς κορυφές των Ιμαλαΐων, αλλά και πάλι ο “Χιονάνθρωπος” παρέμενε άφαντος.Τη φορά αυτή, τα ίχνη του εντοπίστηκαν από έναν Αυστραλό δημοσιογράφο, τον Peter Byrne, σε μια αναγνωριστική ανάβασή του στην περιοχή Σίκκιμ. Ο Αυστραλός δημοσιογράφος συνοδευόταν από τρεις οδηγούς Σέρπα, όταν διέκρινε τα ίχνη του πολυθρύλητου όντος, που ήταν ευδιάκριτα επάνω στο παγωμένο χιόνι και είχαν μήκος 10,5 ίντσες και πλάτος 4,5 ίντσες.Οι τρεις Σέρπα αναγνώρισαν αμέσως ότι τα τεράστια αυτά ίχνη ανήκαν στο “Γέτι”, όπως αποκαλούσαν τον τρομερό “Χιονάνθρωπο” στη γλώσσα τους.Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ίχνη βρέθηκαν σε ύψος 5.500 μέτρων, σε μια εξαιρετικά δυσπρόσιτη περιοχή, όπου ακόμη και οι εξοικειωμένοι Σέρπα έφταναν σπανίως, ενώ από το σημείο αυτό δεν είχε περάσει τα τελευταία δύο χρόνια καμία ορειβατική αποστολή.Όταν, όμως, ο Peter Byrne θέλησε να ακολουθήσει τα ίχνη, οι Σέρπα τον εγκατέλειψαν εξαιτίας της επικινδυνότητας του σημείου και έτσι, συνέχισε μόνος του την πεισματική του αναζήτηση σε απόσταση δύο μιλίων, μέχρι που τα πελώρια ίχνη χάθηκαν στις όχθες μιας μικρής παγωμένης λίμνης.Τα χνάρια του πλάσματος ήταν πρόσφατα και πιθανόν το Γέτι να έφυγε, όταν είδε τον ξένο να πλησιάζει. Πάντως, ο τολμηρός δημοσιογράφος σκέφτηκε να συνεχίσει την αναζήτηση, μέχρι που μια σφοδρή χιονοθύελλα τον μετέπεισε.Αλλά δεν ήταν μόνο ο Peter Byrne που ανακάλυψε ίχνη του “Χιονανθρώπου των Ιμαλαΐων”. Οι Σέρπα, που ζουν στους αιώνιους πάγους του Έβερεστ, πιστεύουν ότι το Γέτι είναι μισός άνθρωπος και μισός ζώο. Εν τούτοις, παρά τις αφηγήσεις πολλών Σέρπα, καθώς και πολλών ορειβατών, υπάρχουν διαφωνίες ως προς την ύπαρξή του.Πάντως, ο διάσημος Νεοζηλανδός ορειβάτης και εξερευνητής Edmund Hillary, που ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην κορυφή του όρους Έβερεστ το 1953, μαζί με τον Σέρπα οδηγό του Tenzing Norgay, υποστήριζε με πάθος την ύπαρξη του μυθικού αυτού πλάσματος, πεπεισμένος από τις γλαφυρές αφηγήσεις των λαών των Ιμαλαΐων, αν και ο ίδιος δεν έτυχε να το δει.Ωστόσο, μεταξύ των Σέρπα επικρατούσε η πρόληψη ότι η εμφάνιση του Γέτι ήταν ένας κακός οιωνός και γι’ αυτό, αν κάποιος από τη φυλή τύχαινε να το δει, έπρεπε να κλείσει τα μάτια του. Παρά τις δεισιδαιμονίες, όμως, πολλοί Σέρπα διηγούνταν τις συναντήσεις τους με το παράξενο πλάσμα.Ένας από αυτούς περιέγραψε σε Βρετανό ορειβάτη ότι το Γέτι είναι ένα πλάσμα “μισό άνθρωπος και μισό ζώο”, ύψους περίπου δύο μέτρων και με το σώμα του σκεπασμένο από φαιόχρωμο τρίχωμα, εκτός τους προσώπου του.Ο διακεκριμένος Έλληνας φωτογράφος Νικόλαος Τομπάζης, ένας από τους λιγοστούς Ευρωπαίους που, όπως ισχυριζόταν, είδε τον “Χιονάνθρωπο” το 1925, έγραφε στο βιβλίο του με τίτλο: “Account of a Photographic Expedition to the Southern Glaciers of Kangchenjunga in the Sikkim Himalaya”, που κυκλοφόρησε σε λίγα αντίτυπα ότι είδε το ον αυτό σε απόσταση 300 μέτρων από το Ζέμον Καμπ, σε ύψος 5.800 μέτρων, στην περιοχή του Σίκκιμ.Ο Νικόλαος Τομπάζης έγραφε σχετικά:“Ο Χιονάνθρωπος ήταν ακριβώς όπως ένα ανθρώπινο πλάσμα. Βάδιζε όρθιο, αλλά δε φορούσε κανενός είδους ρούχα και εξαφανίστηκε αμέσως μόλις με αντίκρισε. Μπορώ να διαβεβαιώσω αδιστάκτως ότι τα πελώρια ίχνη του δεν ανήκαν σε κανένα γνωστό ζώο των Ιμαλαΐων”.Ο λοχαγός ντ’ Ωβερνιέ, Γάλλος θιβετολόγος, υποστήριζε ότι τα μυστηριώδη αυτά ίχνη ανήκαν σε μια προϊστορική φυλή ανθρώπων. Πρόσθετε, λοιπόν, ότι οι “Χιονάνθρωποι” ανάγονταν στην Εποχή του Χαλκού και ζούσαν κάποτε στις κοιλάδες των Ιμαλαΐων από όπου, κατά πάσα πιθανότητα, τους εξεδίωξε κάποιος τυραννικός επιδρομέας και τους εξανάγκασε να καταφύγουν στις άγριες κορυφές της υψηλότερης οροσειράς της Γης.Μάλιστα, με την πάροδο των αιώνων, κατόρθωσαν να προσαρμοστούν στις οξύτατες κλιματολογικές συνθήκες και απέκτησαν τρίχωμα, που τους προστάτευε από το δριμύτατο ψύχος.Ακόμη πιο καταπληκτικός είναι ο ισχυρισμός του ότι είχε ως υπηρέτη του ένα Γέτι, αλλά δεν μπόρεσε να μάθει περισσότερα από αυτόν, καθώς δε γνώριζε να μιλά.Εν τούτοις, ο πρώτος Ευρωπαίος που ανακάλυψε ίχνη των μυστηριωδών “Χιονάνθρωπων των Ιμαλαΐων” ήταν ο πολυμαθής Άγγλος εξερευνητής και Συνταγματάρχης Laurence Waddell, ο οποίος έμελλε στα κατοπινά χρόνια να γίνει πηγή έμπνευσης για τον πασίγνωστο κινηματογραφικό ρόλο του “Indiana Jones”.Ο Συνταγματάρχης Laurence Waddell είδε τις τεράστιες πατημασιές του Γέτι κατά το έτος 1887 και έγραψε σχετικό βιβλίο. Έκτοτε, πολλοί Ευρωπαίοι ακολούθησαν το παράδειγμά του και έσπευσαν να δοκιμάσουν την τραχιά γλύκα της περιπέτειας, αλλά και τις αντοχές τους, ίσως στην πιο αφιλόξενη γωνιά του κόσμου.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 21/07/1956…
Tags
Back to top button