Στο news-on.net παρεχουμε Ειδήσεις και σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

Το μαύρο φάντασμα…

Σε μία μικρή χερσόνησο της Αγγλίας, το 1905, υπήρχε μια μικρή παραλία, στην οποία δεν πλησίαζε κανείς. Δεν περνούσαν από εκεί ποδηλάτες. Τα αυτοκίνητα δεν την διέσχιζαν. Οι άνθρωποι έσκυβαν το κεφάλι και λοξοδρομούσαν, τρέχοντας μακριά της.Όλα αυτά συνέβαιναν, όχι γιατί ο τόπος εκεί ήταν έρημος και κινδύνευε ο περαστικός από ληστές και κακούργους, αλλά διότι, απλά, ο τόπος εκείνος ήταν στοιχειωμένος.Το στοιχειό που εμφανιζόταν ήταν, κατά τις πεποιθήσεις εκείνης της εποχής, το πνεύμα μιας γριάς, η οποία σε εκείνο το μέρος είχε εξαφανιστεί πριν από πολλά χρόνια, κατά μυστηριώδη και ακατανόητο τρόπο.Κοντά σε εκείνη την ακτή ήταν κάποτε το σπιτικό της και τώρα, καθώς λεγόταν, το φάντασμά της έριχνε βαρύ και πένθιμο ίσκιο σε εκείνα τα τοπία, τα οποία περπατούσε άλλοτε, κατά τη διάρκεια της ζωής της.Δεν ήταν ένας και δύο, ήταν πάμπολλοι οι αυτόπτες μάρτυρες που είχαν δει το φάντασμά της να ταράσσει τη σιγαλιά και την ηρεμία της νύχτας. Φορούσε μαύρα ρούχα, μαύρη σκούφια, ενώ μαύρο, κατάμαυρο κι εβένινο, ήταν και το πρόσωπό της.Ήταν το μαύρο φάντασμα… Όσοι την είχαν δει, την είδαν μόνο στιγμιαία και κατόπιν η σκιά εξαφανιζόταν.Δύο νεαροί είχαν αποφασίσει να επισκεφθούν τον απαίσιο εκείνο τόπο, νικημένοι από άσβεστη περιέργεια. Μετέβησαν εκεί και κρύφτηκαν μέσα στα βάτα. Μια ώρα περίμεναν και τελικά διέκριναν ξεκάθαρα τη μαύρη της μορφή να περπατάει ανάλαφρα, σχεδόν σαν να μην ακουμπά στη γη. Η ώρα πλησίαζε κοντά στα μεσάνυχτα, όταν η μυστηριώδης φιγούρα χάθηκε, λες και τη ρούφηξε η αύρα η θαλασσινή.Η αφήγηση των δύο νεαρών Άγγλων στήριξε ακόμη περισσότερο την πεποίθηση του κόσμου για τα όσα υπερφυσικά γεγονότα συντελούνταν σε εκείνο τον τόπο.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, στις 25/04/1905…
Tags
Back to top button