Ο λόγος που παρακίνησε τον Αρχισυντάκτη της “ΒΡΑΔΥΝΗΣ”, Διονύσιο Δεβάρη, να δοκιμάσει και την κυρία Κωνσταντία Νικολαΐδου ως μέντιουμ στο ζήτημα του στοιχειωμένου σπιτιού στον συνοικισμό του Συγγρού οφειλόταν στην πεποίθησή του ότι το μέντιουμ αυτό δεν κατείχε απλώς τις ιδιότητες της τηλεπάθειας, αλλά και πολλές άλλες σπουδαιότερες ακόμη.Η κυρία Κωνσταντία κατόρθωνε να μεταφέρει το πνεύμα της οπουδήποτε χρειαζόταν και να βλέπει τα πάντα. Για παράδειγμα, η γυναίκα αυτή, κατά τη διάρκεια ενός πειράματος, μπόρεσε να κάνει πλήρη αναπαράσταση μιας ορισμένης σκηνής. Όχι μόνο περιέγραψε και τις πιο απίθανες λεπτομέρειες από μέρη που επισκέφτηκε νοερά, αλλά εισήγαγε και στοιχεία τελείως άγνωστα στους παρευρισκομένους, οι οποίοι τα εξακρίβωσαν πλήρως κατόπιν των πληροφοριών της.Εν τούτοις, μετά τα προκαταρκτικά πειράματα με την Κωνσταντία υπνωτισμένη, τα οποία επέτυχαν κατά τρόπον εκπληκτικό, δεν υπήρχαν πρόσωπα, τοποθεσίες, αντικείμενα, που δεν μπορούσε να τα περιγράψει και να τα ονομάσει με άπταιστη ακρίβεια. Ο σύζυγός της, ο Ιωάννης Νικολαΐδης, στη συνέχεια, την κοίμισε με ύπνο βαθύτερο και της είπε:-Κωνσταντία, τώρα θα πας όπου επιθυμεί ο κύριος.Συγχρόνως, ένευσε στον δημοσιογράφο να αποθέσει για μια στιγμή το χέρι του πάνω στο δικό της.Η Κωνσταντία, αφού ακούμπησε το κεφάλι της με το χέρι της για λίγο, άρχισε την εξής αφήγηση, που παρατίθεται επί λέξει:-Πού πάμε; Α! Έξω από την Αθήνα. Εδώ είναι συνοικισμός προσφυγικός. Προχωρούμε σ’ ένα στενό δρομάκι με μικρά σπίτια. Σταματήσαμε. Τι είναι τούτο; Σπίτι είναι; Μαγαζί; Τι πράγμα είναι;-Να μπεις μέσα, την κατηύθυνε ο σύζυγός της.-Η πόρτα είναι κλειστή.-Σπάσε την πόρτα.-Χαρά στην πόρτα! Δεν είναι δα και τίποτε σπουδαίο. Άλλωστε, είναι ξεκλείδωτη. Την έσπρωξα και μπήκα. Είμαι μέσα στο σπίτι. Αλλά δεν κάθεται κανείς εδώ. Είναι άδειο. Δεν έχει τίποτε. Ένα τετράγωνο δωμάτιο και δεξιά ένα άλλο μικρό καμαράκι, που χωρίζεται από μια τζαμένια πόρτα. Πολύ μικρό το δωματιάκι αυτό. Σαν κουζίνα είναι. Έχει κι έναν φεγγίτη από πάνω. Βγήκα από την κουζίνα.-Να ξαναμπείς. Ποιος έμενε εκεί πριν από τρεις μήνες;-Έμεναν τέσσερα πρόσωπα. Όχι. Τρία. Μια γυναίκα και δυο παιδιά.-Να πας να βρεις τη γυναίκα.-Κάθεται σε άλλο σπίτι πια. Α! Τη βρήκα. Είναι μεσόκοπη. Είναι χήρα. Τη βλέπω. Πω, πω, πω!-Τι τρέχει;-Τι φόβο που έχει το πνεύμα της! Πολύ τρόμο νιώθει! Πολύ μεγάλο φόβο! Της σφίγγει το πνεύμα ο φόβος!Συνεχίζεται…Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 03/04/1928…
