Το πρωί της Τρίτης 27 Μαρτίου του 1928, επισκέφτηκε τον Αρχισυντάκτη της “ΒΡΑΔΥΝΗΣ”, τον Διονύσιο Δεβάρη, ο ιδρυτής και διευθυντής της Εταιρείας Ψυχικοπνευματιστικών Ερευνών, κύριος Δημάρατος.Η επίσκεψη ήταν φιλική και άσχετη με την παρούσα έρευνα στο στοιχειωμένο σπίτι του συνοικισμού Συγγρού. Εν τούτοις, δεν ήταν δυνατόν να αποφύγουν τη συζήτηση επί του θέματος, που τόσο απασχολούσε τον Δεβάρη, καθώς ένιωθε πως είχε μπροστά του έναν ειδικό, από τον οποίο θα μπορούσε να αντλήσει ωφέλιμη γνώση. Άλλωστε, ο Δημάρατος εκτελούσε καθημερινώς πνευματιστικά πειράματα, πολλά από τα οποία δημοσιεύονταν στο επίσημο όργανο της Εταιρείας Ψυχικοπνευματιστικών Ερευνών, το περιοδικό “Χαραυγή του Ανθρωπισμού”.Ο Δημάρατος είπε στον Δεβάρη ότι παρακολουθούσε με τεράστια προσοχή την έρευνα της “ΒΡΑΔΥΝΗΣ”.Τότε, ο δημοσιογράφος του είπε:-Η περίπτωση του Στέλιου Γραβαρία έχει κάνει πάταγο.-Ναι, είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, αλλά όχι τόσο εύκολη, σημείωσε ο Δημάρατος.-Δηλαδή, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην έχει θεραπευθεί εντελώς από το ακάθαρτο πνεύμα που τον είχε εγκλωβίσει στα δίχτυα του;-Βεβαίως! Ένας άνθρωπος, έρμαιο στις ορέξεις ενός δαιμονίου, δηλαδή ενός κατώτερου πνεύματος, είναι ουσιαστικά ένας μεσάζων που διατελεί υπό την υποβολή του πνεύματος, το οποίο τον έχει στην εξουσία του. Δεν υπνωτίζεται.-Αυτά μου τα είπε και ο Αποστολίδης τη νύχτα του πειράματος. Αλλά, φαίνεται τελικά πως ο Στέλιος υπνωτίστηκε.-Προσωπικά, πιστεύω πως το ακάθαρτο πνεύμα που τον κυριεύει, έπαιξε σε όλους ένα βρόμικο παιχνίδι. Ή επέτρεψε στον Στέλιο να υπνωτιστεί ή μάλλον το ίδιο το πνεύμα μιλούσε κατά τη διάρκεια της ύπνωσης.-Ώστε, η ανακοίνωση σχετικά με το στοιχειωμένο σπίτι λέτε να είναι του κατώτερου αυτού πνεύματος;-Είμαι βέβαιος, κύριε Δεβάρη. Εκτός τούτου, το πείραμα της εξαγωγής δαιμονίου απαιτεί απόλυτη πίστη όλων των πειραματιζομένων, όλου του κύκλου δηλαδή, όπως και προπαρασκευή με νηστεία και προσευχή ακόμη.-Εν τούτοις, ο Στέλιος ήταν αλλιώτικος κάθε φορά που επισκεπτόταν το ατελιέ. Είχε σθένος, ηθικό, ήταν θαρραλέος και δυνατός, θα μπορούσε να πει κανείς. Την περασμένη Τετάρτη, μάλιστα, φοβόταν μήπως τον ξανάπιανε κρίση, αλλά μόλις τον υπνώτισε ο Αποστολίδης, του έφυγαν όλοι οι φόβοι. Δεν έπαθε κρίση ούτε τη μέρα εκείνη ούτε την επόμενη.-Όλα αυτά, κατά τη γνώμη μου, είναι παιχνίδια και δολοπλοκίες του δαιμονίου, που πιθανόν κυριεύει ακόμη τον νεαρό, δήλωσε ο Δημάρατος.Τα πράγματα, λοιπόν, έμοιαζαν να περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Οι διευθυντές των δύο πνευματιστικών εταιρειών στην Αθήνα κατέθεταν διαφορετικές απόψεις. Από τη μία, ο Άγγελος Τανάγρας, Πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, υποστήριζε πως ο Στέλιος έγινε καλά, ενώ ο Πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχικοπνευματιστικών Ερευνών, κύριος Δημάρατος, βεβαίωνε ότι ο Στέλιος δεν είχε γίνει καλά και ότι το δαιμόνιο θα εμφανιζόταν ξανά και θα έπαιρνε τον έλεγχο.Όπως και να ‘χε το πράγμα, η εφημερίδα είχε αποφασίσει να συνεχίσει την έρευνα μέχρι την απόλυτη διαλεύκανση της μυστηριώδους υπόθεσης στον συνοικισμό Συγγρού.Σημειωτέον ότι την προηγούμενη μέρα, η Μαρία Στραβαρίδου πληροφόρησε τον συντάκτη ότι στο στοιχειωμένο σπίτι είχε κουβαλήσει τα έπιπλά της μια οικογένεια προσφύγων και το ίδιο εκείνο βράδυ, μάλιστα, θα κατοικούσε σ’ αυτό, αποφασισμένη να μη λάβει υπόψη της τις “αλλόκοτες διαδόσεις για φαντάσματα”.Αυτό ήταν πολύ ενδιαφέρον, λοιπόν…Όμως, το βράδυ της ίδιας μέρας, τα δεδομένα άλλαξαν. Ένας υπάλληλος της “ΒΡΑΔΥΝΗΣ” έσπευσε να ειδοποιήσει τον Αρχισυντάκτη Διονύσιο Δεβάρη ότι ο Στέλιος είχε υποστεί καινούρια κρίση. Πράγματι, λοιπόν, ο δημοσιογράφος, μετά από την πενθήμερη απομόνωσή του εξαιτίας της γρίπης που τον ταλαιπωρούσε, βγήκε επιτέλους από το σπίτι του και κίνησε ευθύς για τα γραφεία της εφημερίδας.Εκεί πληροφορήθηκε ότι ο Χατζηπέτρος, συνοδευόμενος από την οικογένεια του Στέλιου, προσήλθε στα γραφεία την προηγούμενη νύχτα και ανέφερε ανήσυχος πως το “δαιμόνιο” εμφανίστηκε ξανά. Μάλιστα, πρόσθεσε πως το ακάθαρτο πνεύμα έλεγε και ξανάλεγε:-Τους κορόιδεψα όλους! Τους είπα πως έφυγα και με πίστεψαν, οι μωροί! Εδώ είμαι! Χα, χα, χα!Το μοναδικό ενθαρρυντικό ήταν πως αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο νεαρός άντρας από τα Παλαιά Σφαγεία δεν είχε υποστεί κρίση για 8 ολόκληρες μέρες. Επομένως, μπορεί η μέθοδος που ακολούθησε ο Αποστολίδης να μην ήταν πλήρης, ωστόσο του παρείχε μια απτή, σημαντική βελτίωση, που δε γινόταν να αγνοήσει κανείς.Φυσικά, η έρευνα για την ανακάλυψη της ταυτότητας της ξανθής κόρης συνεχιζόταν εντατικά. Οι δημοσιογράφοι κατέθεσαν στο συμβολαιογραφείο του κυρίου Κουτσοχέρη, επί της οδού Αριστείδου, στον αριθμό 11, έναν φάκελο σφραγισμένο με τα στοιχεία που είχαν συγκεντρώσει από τα λεγόμενα του υπνωτισμένου Στέλιου. Αν επαληθευόταν το περιεχόμενό του, τότε ο φάκελος θα ανοιγόταν.Παράλληλα, η οικογένεια προσφύγων που σκόπευε να μείνει στο στοιχειωμένο σπίτι του συνοικισμού Συγγρού, αποφάσισε τελικά να μη διανυκτερεύσει εκεί μέσα ούτε για μια νύχτα, τρομοκρατημένοι από τις ιστορίες των γειτόνων για το φάντασμα της ξανθής κόρης.Συνεχίζεται…Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 29/03/1928…
