Από τα επόμενα δέκα μοντέλα, το κάθε ένα έχει αφήσει το στίγμα του στον τρόπο με τον οποίο από εκεί κι έπειτα εξελίχθηκε η αυτοκίνηση.
Σημειώνοντας ότι αναφερόμαστε σε αυτά με χρονολογική σειρά, σας τα παρουσιάζουμε και κάνουμε μια μικρή αναφορά στην καινοτομία του καθενός.
Μετά την ίδρυση της Ford Motor Company το 1903 και το λανσάρισμα του Model T το 1908, όλα άλλαξαν στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Από το 1913 μάλιστα, κάθε Model T χρειαζόταν μόλις μιάμιση ώρα (93 λεπτά για την ακρίβεια) για να κατασκευαστεί αντί για 12,5 που ήταν μέχρι τότε. Αυτό έγινε χάρη στην «κινούμενη» γραμμή παραγωγής που εφάρμοσε ο Henry Ford, η οποία εκτός από τη γρήγορη παραγωγή έφερε και χαμηλότερο κόστος. Τελικά 16,5 εκατομμύρια Model T πουλήθηκαν, από το 1908 έως και το 1927.
Ο Herbert Austin ίδρυσε τη δική του εταιρεία το 1905, η οποία κατασκεύαζε κυρίως μεσαία για την εποχή αυτοκίνητα. Ωστόσο ήταν αντίθετος στην ιδέα ότι μικρό αυτοκίνητο σημαίνει και συνολικά μικρό κέρδος, γι’ αυτό και ξεκίνησε να εξελίσσει ένα μικρό αλλά αξιοπρεπές μικρό μοντέλο. Ένα αυτοκίνητο που κάποιος θα αγόραζε αντί για μια μοτοσικλέτα με καλάθι. Το Austin Seven παρουσιάστηκε τελικά το 1922, με υδρόψυκτο κινητήρα 750 cc, φρένα σε όλους τους τροχούς και καμπίνα με οροφή. Η επιτυχία που γνώρισε το Seven ήταν πραγματικά πολύ μεγάλη, τόσο που θα μπορούσες να πεις ότι άλλαξε τη Βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία.
Το κυριολεκτικά επαναστατικό Type 7A ή αλλιώς Traction Avant, παρουσιάστηκε το 1934 για να αλλάξει σοβαρά τα δεδομένα. Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο βοιμηχανικής μαζικής παραγωγής με ατσάλινο αυτοφερόμενο πλαίσιο, εμπρός κίνηση, υδραυλικά φρένα σε όλους τους τροχούς, ανεξάρτητη ανάρτηση με ράβδο στρέψης και κινητήρα με βαλβίδες επικεφαλής και αφαιρούμενα χιτώνια. Παρά τη μεγάλη επιτυχία του πάντως, το Traction Avant δεν κατάφερε να βγάλει την εταιρεία από τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αμερική θα χρειαζόταν ένα ελαφρύ αναγνωριστικό όχημα με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Το Willys MB που λάτρεψαν οι στρατιώτες είχε 4κύλινδρο κινητήρα, τροχούς στις γωνίες του αμαξώματος για ακρίβεια στους χειρισμούς, κίνηση στους δύο άξονες και μεγάλη ελευθερία άρθρωσης της ανάρτησης. Ύστερα από το τέλος του Πολέμου βγήκε αμέσως και πολιτική έκδοση, η CJ-1A, που μετά το 1950 πήρε την άδεια να χρησιμοποιεί σε αποκλειστικότητα το όνομα Jeep.
Ο Σκαραβαίος είναι ένα από τα πρώτα αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής που εξελίχθηκαν με τη βοήθεια αεροδυναμικής σήραγγας. Είχε αερόψυκτο, 4κύλινδρο μπόξερ κινητήρα και χώρους για μια 5μελή οικογένεια. Ήδη από το 1938 η γραμμή παραγωγής ήταν έτοιμη όμως λόγω του Πολέμου δεν παραδόθηκαν αυτοκίνητα. Πέρασαν αρκετά χρόνια μετά τον Πόλεμο μέχρι να ομαλοποιηθεί η παραγωγή, όμως από εκεί κι έπειτα μετατράπηκε από ανάγκη σε μόδα και τις δεκαετίες που ακολούθησαν ξεπούλησε. Η παραγωγή του σταμάτησε μόλις το 2003 και μέχρι τότε πουλήθηκαν πάνω από 23,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα.
Μετά το θάνατο του André Citroën, την εταιρεία ανέλαβε ο Pierre Boulanger, ο οποίος φύτεψε το σπόρο για ένα αυτοκίνητο με τις εξής προδιαγραφές: Να μπορεί να μεταφέρει τέσσερις ενήλικους και 50 kg πατάτες, να καίει 3 lt/100 km, να έχει τελική 60 km/h και να είναι εξαιρετικά άνετο στο χωματόδρομο. Ήταν η σύλληψη του θρυλικού 2 CV, που όμως δεν παρουσιάστηκε πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρωτότυπα γλίτωσαν από τους βομβαρδισμούς και τελικά το ντεμπούτο έγινε το 1948. Μέχρι το 1990 που σταμάτησε οριστικά η παραγωγή του, πουλήθηκαν πάνω από 5 εκατομμύρια αυτοκίνητα.
Την εποχή που παρουσιάστηκε ήταν ένα συγκλονιστικά πρωτοποριακό αυτοκίνητο κι αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με την πολύ ιδιαίτερη σχεδίαση. Η DS διατηρούσε πάντα σταθερή απόσταση από το έδαφος, χάρη σε ένα υδραυλικό κύκλωμα υψηλής πίεσης που επιπρόσθετα υποβοηθούσε το τιμόνι και τα φρένα. Τα τελευταία ήταν δισκόφρενα, για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής. Η DS είχε μοναδικό επίπεδο άνεσης, τη στιγμή που μπορούσε να υπερπηδά μεγάλα εμπόδια χωρίς να βρίσκει κάτω, αλλά και να στέκεται σε τρεις μόνο τροχούς. Στην ανανέωση του 1967, τα εμπρός φώτα έγιναν τέσσερα, εκ των οποίων τα δύο ακριανά έστριβαν μαζί με το τιμόνι για καλύτερη ορατότητα τη νύχτα.
FIAT NUOVA 500 1956
To FIAT Nuova 500, το στιλάτο μικρό αυτοκίνητο που απογείωσε τις πωλήσεις της FIAT αποδείχθηκε τόσο σημαντικό που μετά από σχεδόν 50 χρόνια η εταιρεία το ξαναγέννησε. Κατά ένα μεγάλο μέρος χάρη στην επιτυχία του κλασικού 500, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960 το ανθρώπινο δυναμικό της εταιρείας σχεδόν διπλασιάστηκε και η παραγωγή τετραπλασιάστηκε.
Το σχέδιο του MK1 ανήκει στον ελληνικής καταγωγής Αλέξανδρο Ισηγόνη. Αρχικά δεν υπήρχε καν η μάρκα MINI και το μοντέλο ήταν γνωστό ως Austin 850 ή Morris 850, βάσει του πρώτου κινητήρα των 848 cc και 37 ίππων. Είχε αυτοφερόμενο αμάξωμα που το καθιστούσε εντυπωσιακά ελαφρύ, μόλις 585 kg, ενώ η διάταξη των μηχανικών μερών και οι πατέντες που χρησιμοποιούσε στην ανάρτηση έδιναν εντυπωσιακούς -για ένα αυτοκίνητο μήκους 3 m- χώρους.
Η πρώτη Alfa Romeo μαζικής παραγωγής με την κίνηση μπροστά, αγαπήθηκε όσο λίγα αυτοκίνητα. Η Alfasud έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα καλύτερα προσθιοκίνητα μοντέλα που φτιάχτηκαν ποτέ και όχι άδικα. Με 1.200άρη μπόξερ κινητήρα, τέσσερα δισκόφρενα κι εξαιρετικό πλαίσιο είχε σίγουρα ένα καινοτόμο μηχανολογικό πακέτο, έτη φωτός μπροστά από τα δεδομένα της εποχής του.
