Η επίσκεψη μιας Σουηδέζας βρεφονηπιοκόμου στην τοπική βιβλιοθήκη του Borås της βγήκε «ξινή», αφού τελείωσε στην αστυνομία με μήνυση εναντίον της για «έκθεση σε φυλετική ταραχή» (hets mot folkgrupp).

Σύμφωνα με την Expressen, τα παιδιά που ήταν υπό την φύλαξή της άκουγαν ένα CD με διάφορες ιστορίες της Πίπης της Φακιδομύτης (Pippi Longstocking), όταν ένας χρήστης της βιβλιοθήκης αισθάνθηκε «προσβεβλημένος» από την περιγραφή του πατέρα της Πίπης ως «negerkung» (βασιλιάς των νέγρων).

Ο χρήστης της βιβλιοθήκης υπέβαλε επίσημη καταγγελία στην αστυνομία, επισημαίνοντας ότι υπήρχαν παιδιά διαφόρων εθνοτικών καταγωγών στην ομάδα.

Η επικεφαλής του ινστιτούτου παιδικής φροντίδας, Marie Gerdin, περιέγραψε το περιστατικό ως «λυπηρό» και είπε ότι είχε θεωρήσει ότι το υλικό της βιβλιοθήκης ήταν «κατάλληλο για παιδιά».

«Δεν είναι σύμφωνη με τις αξίες της φροντίδας του παιδιού», δήλωσε η Gerdin στην  Expressen. «Αυτό μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε τις διαδικασίες του καθημερινού προγράμματός μας για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα ξανασυμβεί».

Μετά την αναφορά της αστυνομίας, η υπόθεση παραπέμφθηκε σε δικαστή, ο οποίος έκρινε ότι δεν χρειάζονται περαιτέρω ενέργειες.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα βιβλία της Πίπης της Φακιδομύτης (στα σουηδικά Pippi Långstrump σημαίνει Πίπη η Μακρύκαλτση) της Astrid Lindgren έχουν χαρακτηριστεί «ρατσιστικά». Τα πρώτα τέσσερα βιβλία της Πίπης δημοσιεύθηκαν μεταξύ του 1945 και του 1948 και εκτός από την περιγραφή του πατέρα της Πίπης ως «βασιλιά των νέγρων», ο κεντρικός χαρακτήρας αναφέρεται επίσης σε κάποια ιστορία ως «Negroprinsessa» (πριγκίπισσα των νέγρων) και απεικονίζονται κινέζικοι χαρακτήρες με «υπερβολικά κλειστά μάτια».

Οι κατηγορίες για «ρατσισμό» απορρίφθηκαν έντονα από τηνKarin Nyman, κόρη της Lindgren (φώτο), η οποία πέθανε το 2002.

«Η Pippi Longstocking δεν είναι ρατσίστρια. Είναι το αντίθετο. Δεν είναι μόνο εναντίον των μεγάλων που είναι υπεύθυνοι, αλλά και σθεναρά αντιτάσσεται στη βία κατά των ζώων και είναι σίγουρα εναντίον του ρατσισμού», δήλωσε η Nyman στονGuardian το 2011.

Η ώθηση για τη λογοκρισία των βιβλίων της Πίπης συχνά υποδεικνύεται από εκείνους που υποστηρίζουν ότι στην Σουηδία η πολιτική ορθότητα έχει ξεσαλώσει.

Όσο για τη βιβλιοθήκη του Borås, το προσωπικό εκεί είπε ότι είναι σημαντικό να διατηρηθούν οι αρχικές εκδόσεις των βιβλίων τηςLindgren αλλά ότι θα «λάβουν μέτρα» για να βεβαιωθούν ότι τα παιδιά δεν θα ακούσουν τις ενδεχομένως «προσβλητικές» λέξεις.

Τα βιβλία της Πίπης της Φακιδομύτης έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 διαφορετικές γλώσσες και έχουν προσαρμοστεί σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές.