Ο Μεσσίας Χριστός και ο αναμενόμενος μεσσίας των θρησκειών, ο Αντίχριστος

Μανώλης Καρακώστας
MSc Διοίκησης Επιχειρήσεων
Επαγγελματίας Υγείας – Ερευνητής

Στην σημερινή εποχή είναι γνωστή η προώθηση της παγκοσμιοποίησης, μέσω της οποίας επιχειρείται και ο θρησκευτικός συγκρητισμός, του οποίου η βασική ιδέα είναι ότι όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο και αποτελούν διαφορετικούς δρόμους προς τον θεό. Αυτός είναι ο γνωστός πλέον σε πολλούς Οικουμενισμός, ο οποίος δεν αποτελεί απλώς αίρεση, αλλά την μεγίστη αυτών, γι’ αυτό άλλωστε έχει χαρακτηριστεί παναίρεση. Όσοι πιστεύουν σε αυτές τις απόψεις, προσπαθούν να εφευρίσκουν συνεχώς υποτιθέμενες ομοιότητες μεταξύ των θρησκειών, με σκοπό να αποδείξουν ότι τα λεγόμενά τους είναι αληθή. Μία ομοιότητα μεταξύ των θρησκειών που μπορεί να εντοπίσει κανείς είναι η πίστη στον ερχομό ενός αναμενόμενου Μεσσία, που θα σώσει τον κόσμο από το κακό, πολλές φορές μάλιστα πιστεύεται ότι ο ερχομός του θα σηματοδοτήσει και το τέλος του κόσμου. Η αλήθεια είναι πως η δοξασία αυτή δεν είναι κατασκεύασμα της φαντασίας κάποιων που εξισώνουν τον Χριστιανισμό με άλλες θρησκείες, αλλά μια άποψη αληθής που υπάρχει στις παραδόσεις πολλών θρησκειών. Εκ πρώτης όψεως, μοιάζει και με την χριστιανική διδασκαλία, οπότε κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως όντως οι θρησκείες μεταξύ τους φέρουν σημαντικά κοινά στοιχεία, όπως αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω. Όμως, η ομοιότητα υπάρχει μόνο φαινομενικά, ενώ κάτι άλλο πολύ σημαντικό και ουσιώδες ενυπάρχει στο θέμα που αναλύουμε, γι’ αυτό στην έρευνα αυτή θα παρουσιαστεί η πραγματική διάσταση των πραγμάτων, για να φανεί η διαφορά της Εκκλησίας του Χριστού από τις θρησκείες του κόσμου.

Πλην του Χριστιανισμού, οι μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου είναι το Ισλάμ, ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός, ο Ιουδαϊσμός, ο Ταοϊσμός και η Θεοσοφία με τα παρακλάδια της, δηλαδή Μασονία, Αποκρυφισμό κ.α., στις οποίες υπάρχει η πίστη στην μελλοντική εμφάνιση ενός μεσσία. Πιο συγκεκριμένα στον Ινδουισμό υπάρχει η Kalki, που είναι η δέκατη και μεγάλη ενσάρκωση (maha avatara) του Vishnu, η οποία θα δώσει τέλος στο κακό που υπάρχει στον κόσμο. Στον Βουδισμό αναφέρεται ο Maitreya, ο οποίος θα εμφανιστεί στον κόσμο και θα του δώσει φώτιση και θα είναι ο διάδοχος του βούδα Sakhamuni. Με το ίδιο όνομα αναμένουν και οι Θεοσοφιστές, καθώς και άλλοι αποκρυφιστές, τον δικό τους μεσσία, ο οποίος θα είναι ένας παγκόσμιος διδάσκαλος. Στην θρησκεία του Ταοϊσμού, ο μεσσίας που αναμένεται ονομάζεται Li Hong, και λέγεται πως θα εμφανιστεί στο τέλος του κόσμου και θα διακρίνεται από κάποιες πρακτικές και αρετές. Οι οπαδοί του Ιουδαϊσμού πιστεύουν στον ερχομό του μεσσία, ο οποίος θα καταστήσει το κράτος τους κυρίαρχο σε όλο τον κόσμο, λέγοντας πως αυτή η δοξασία υπάρχει στην Παλαιά Διαθήκη, την οποία ασπάζονται και προωθούν οι φανατικοί Σιωνιστές. Φυσικό βέβαια είναι να πιστεύουν κάτι τέτοιο, αφού οι Εβραίοι είναι οι κατ’ εξοχήν ερμηνεύσαντες λανθασμένα τις Γραφές.

Όμως, εκτός από τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου, η πίστη του μεσσία υπάρχει και σε άλλες μικρότερες, όπως στον Ζωροαστρισμό, όπου σύμφωνα με την διδασκαλία του ο μεσσίας ονομάζεται Saoshyant, ο οποίος θα επιφέρει την τελική ανακαίνιση του κόσμου. Την ίδια άποψη συναντάμε και στο Bahai, μια θρησκεία που πιστεύει στην ενότητα των θρησκειών και έχει περσική καταγωγή, όπου αναφέρεται ο ερχομός του Bahaullah, του μεσσία τους, με την εμφάνισή του να έχει σχέση με τον Μωάμεθ και τον μεσσία του Ζωροαστρισμού, κυρίως λόγω της γεωγραφικής συνύπαρξης των θρησκειών αυτών. Ακόμα μια θρησκευτική ομάδα που αναμένει τον μεσσία της είναι αυτή του Rastafari, θρησκεία από την Τζαμάικα, στην οποία αναμένεται ο αυτοκράτορας Haile Selassie, ο οποίος πιστεύεται ότι δεν σκοτώθηκε στον εμφύλιο πόλεμο της Αιθιοπίας και θα επιστρέψει.

Παρουσιάστηκαν όλες οι θρησκείες που αναμένουν κάποιον μεσσία, πλην του Ισλάμ, και ο λόγος θα αναφερθεί παρακάτω. Βλέπουμε λοιπόν, μια ομοιότητα μεταξύ τους, αλλά και μια στοιχειώδη και μεγάλη διαφορά με τον Χριστιανισμό. Η διαφορά αυτή είναι ότι ενώ μεταξύ τους οι θρησκείες αναμένουν τον μεσσία, κατά τον Χριστιανισμό πριν την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, θα εμφανιστεί κάποιος ψεύτικος μεσσίας, ο Αντίχριστος. Δηλαδή, πριν τον δικό μας Μεσσία, θα εμφανιστεί ένας ψεύτικος, γεγονός που δεν υπάρχει στις άλλες θρησκείες. Και ποιος είναι ο λόγος που δεν υπάρχει; Πολύ απλά, δεν υπάρχει ψεύτικος μεσσίας στις θρησκείες του κόσμου, για τον λόγο ότι ο δικός τους μεσσίας θα είναι ο Αντίχριστος. Όλα τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν παραπάνω ως μεσσίες των θρησκειών, δεν θα είναι παρά μόνο ένα πρόσωπο, κοινό πρόσωπο, που θα παρουσιαστεί στον καθένα όπως τον περιμένει. Και να πούμε πως δεν γίνεται λόγος για διάφορους ψεύτικους «μεσσίες» που έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς, και τους ακολουθεί συνήθως μικρή μερίδα ατόμων για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά σε αυτόν που θα τον δεχτούν όλοι επίσημα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που σε όλες τις θρησκείες ο μεσσίας παρουσιάζεται σαν ένα άτομο καλό που θα νικήσει το κακό, παγκόσμιας αναγνώρισης, όπως θα παρουσιαστεί δηλαδή και ο Αντίχριστος. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να συσχετίσει τον ερχομό του Χριστού με τα παραπάνω, για τον πολύ απλό λόγο ότι ο Κύριος μάς έχει περιγράψει επακριβώς το πώς θα επιστρέψει και το τι θα προηγηθεί της Δευτέρας Παρουσίας Του (Ματθ. ΚΔ’, 1-51).

Είδαμε λοιπόν, πως σε όλες τις θρησκείες υπάρχει μεσσίας, αλλά όχι και ένας ψεύτικος πριν από αυτόν, εκτός από το Ισλάμ, γι’ αυτό και δεν το αναφέραμε παραπάνω. Στο Ισλάμ λέγεται πως ο μεσσίας θα είναι ο Mahdi, ο οποίος θα νικήσει τον ψευδεμεσσία Al-Masih ad-Dajjal, τον αντίστοιχο Αντίχριστο του Χριστιανισμού. Πάντως, ούτε εδώ πρόκειται για πραγματική ομοιότητα, κυρίως γιατί το Ισλάμ στις απαρχές του θεωρούταν μια χριστιανική αίρεση, οπότε φυσικό είναι να αντέγραψε από τον Χριστιανισμό την ύπαρξη του Αντιχρίστου, όπως και άλλα στοιχεία.1 Επίσης, η ύπαρξη του ψευδομεσσία του Ισλάμ, δεν αναφέρεται στο Κοράνι, αλλά στις Χαντίθ, κάποια ιερά βιβλία του Ισλάμ, τα οποία δεν θεωρούνται έγκυρα ακόμη και από πολλούς Μουσουλμάνους.2, 3, 4 Αυτό διότι η διαλογή και ο έλεγχός τους έγινε περίπου 3 αιώνες μετά την ίδρυση του Ισλάμ, και από αυτές που κυκλοφορούσαν τότε, ελάχιστες έχουν γίνει αποδεκτές, διότι οι περισσότερες θεωρούνται πλαστές.5 Επομένως, πολλοί Ισλαμιστές αναμένουν απευθείας τον μεσσία τους χωρίς να προηγείται κάποιος ψεύτικος. Τέλος, αν κανείς παρακολουθήσει δηλώσεις ηγετών του Ισλάμ, θα καταλάβει την προθυμία τους να συνεργαστούν με την Νέα Εποχή, για το «καλό του κόσμου», μιλώντας για έναν παγκόσμιο ηγέτη που θα φέρει ειρήνη στους ανθρώπους.6 Οπότε, βλέπουμε πως η ύπαρξη ψεύτικου μεσσία στο Ισλάμ, δεν μπορεί να παραλληλιστεί με αυτήν του Χριστιανισμού, στην καλύτερη περίπτωση να αποτελεί αντιγραφή της, όπως και συμβαίνει.

Για να μην θεωρηθεί τώρα πως το ότι οι μεσσίες των θρησκειών θα είναι ο Αντίχριστος είναι μια μετέωρη άποψη, παρατίθενται λόγοι Αγίων που μίλησαν γι’ αυτό το θέμα. Αρχικά παρουσιάζουμε μια αναφορά του Αγίου Παϊσίου για το ζήτημα που λέει: «Οικουμενισμός, και κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία. Γι’ αυτούς ο Μεσσίας είναι βασιλιάς, δηλαδή θα κυβερνήση εδώ στην γη. Οι Ιεχωβάδες και αυτοί αποβλέπουν σε έναν βασιλιά επίγειο. Θα παρουσιάσουν οι Σιωνιστές έναν, και οι Ιεχωβάδες θα τον δεχθούν. Θα πουν «αυτός είναι». Θα γίνη μεγάλη σύγχυση. Μέσα στην σύγχυση αυτή όλοι θα ζητούν έναν Μεσσία, για να τους σώση. Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πη: «Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδας, εγώ είμαι ο Χριστός που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων». Πέντε «εγώ» θα έχη!…».7 Το ότι οι θρησκείες και οι αιρέσεις είναι εκ του πονηρού είναι γνωστό στους Χριστιανούς, αλλά ας δούμε την άποψη του Θεοδώρου Επισκόπου Μοψουεστίας, που ενισχύει και επαληθεύει τα λεγόμενά μας, λέγοντας ότι «ο διάβολος δημιούργησε τις αιρέσεις και τις θρησκείες ως μία σκαλωσιά επί της οποίας θα οικοδομήσει μια «αψίδα», τη λατρεία του, στο πρόσωπο του Αντιχρίστου. Όταν θα οικοδομηθεί η λατρεία αυτή, η σκαλωσιά θα είναι άχρηστη, οπότε και ο Αντίχριστος θα καταργήσει τις αιρέσεις και τις θρησκείες, κάθε «θεό» και «σέβασμα», ώστε να καθιερώσει φανερά τη δική του λατρεία, ως «αψίδα» που στήθηκε πάνω στις, άχρηστες πια, αυτές σκαλωσιές».8 Ακόμα, ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων σημειώνει ότι ο διάβολος δημιούργησε τις διαιρέσεις των λαών για να γίνει εύκολα αποδεκτός ο Αντίχριστος, «προετοιμάζει γαρ ο διάβολος τα σχίσματα των λαών, ίνα ευπαράδεκτος γένηται ο ερχόμενος».8 Βλέπουμε λοιπόν, πως η άποψη ότι οι μεσσίες των θρησκειών θα είναι ο Αντίχριστος, όχι μόνο δεν είναι αυθαίρετη, αλλά επαληθεύεται από τους λόγους των Αγίων Πατέρων, οι Οποίοι είχαν μιλήσει ακόμα και αιώνες πριν γι’ αυτά τα γεγονότα.

Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητο να σημειωθεί κάτι ακόμα. Εκτός των θρησκειών που αναφέραμε, υπάρχουν κι άλλες εκ των οποίων φέρουν πολλούς οπαδούς, και δεν υπάρχει αναφορά για κάποιον μεσσία, όπως άλλωστε και σε μερικές εθνικές θρησκείες ή ακόμα και στους άθεους. Μήπως αυτές οι θρησκείες εξαιρούνται από τις παραπάνω αναφορές; Όχι, δεν είναι έτσι και εξηγούμε αμέσως τον λόγο. Θρησκείες όπως οι Sikhism, Jainism, Ayyavazhi, Shinto, Κονφουκιανισμός κ.α. κυρίως ανατολικές, έχουν κοινές παραδόσεις, μαζί με τις όποιες διαφορές υπάρχουν. Οι πρώτες τρεις που αναφέρθηκαν έχουν ινδική καταγωγή και άμεση σχέση με τον Ινδουισμό, ενώ το Shinto και ο Κονφουκιανισμός με τον Βουδισμό, οπότε εύκολα μπορεί να υπάρξει επιρροή από την μία θρησκεία στην άλλη, αφού όλες οι ανατολικές θρησκείες είναι πολύ κοντά μεταξύ τους. Αυτό πάντως συνέβαινε ανέκαθεν με τις εθνικές θρησκείες όλου του κόσμου, αφού για παράδειγμα ο Ηρόδοτος αναφέρει πως οι θεοί που λάτρευαν οι Έλληνες είχαν αιγυπτιακή προέλευση,9 άλλωστε είναι γνωστές οι αλληλεπιδράσεις που υπήρχαν ανάμεσα στους λαούς της ανατολικής Μεσογείου, και ο μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης, Ιεραπόστολος στην Αφρική, μαρτυρά την σχέση που υπάρχει μεταξύ των ινδικών παραδόσεων και αυτών της Αφρικής.10 Οπότε, μπορούμε να συμπεράνουμε πως η ειδωλολατρία έχει κοινό παρονομαστή, απλώς αλλάζει η έκφανσή της αναλόγως την περιοχή και την χώρα. Επίσης, «ο Αντίχριστος θα ξεγελάσει τους Ιουδαίους υποκρινόμενος το Μεσσία, τους δε εθνικούς με τα «θαύματά» του»,11 και αυτό το αναφέρουμε για να δείξουμε ότι ούτε όσοι πιστεύουν σε εθνικές θρησκείες μένουν έξω από την επιρροή του Αντιχρίστου, πράγμα που ισχύει και για τους άθεους, αφού όλους θα τους ξεγελάσει με τα τεχνάσματά του.

Είδαμε λοιπόν, πως μέσω των θρησκειών ο Αντίχριστος θα ξεγελάσει τον κόσμο, ας δούμε όμως πως θα προσπαθήσει να το επιτύχει αυτό και μέσω των αιρέσεων, αφού και αυτές είναι τέχνασμα του πονηρού, όπως αναφέρθηκε και από τον Θεόδωρο Μοψουεστίας. Σαν πρώτο παράδειγμα φέρνουμε τον προτεσταντισμό, στον οποίο υπάρχουν χιλιάδες ομολογίες, και εκτός τούτου υπάρχει μία τάση υιοθέτησης πρακτικών και μεθόδων άλλων θρησκειών, κυρίως ανατολικών.12 Έπειτα, βλέπουμε την περίπτωση του πάπα, του μεγάλου αιρεσιάρχη, τον οποίο πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως τον εκπεσόντα αστέρα (Απ. Θ’, 1-12),13 τον ψευδοπροφήτη (Απ. ΙΣΤ’, 13), το δεύτερο θηρίο της Αποκάλυψης (Απ. ΙΓ’, 11) ή πρόδρομο του Αντιχρίστου γενικότερα, και όχι αδικαιολόγητα, αφού είναι γνωστές οι σχέσεις του με την Νέα Τάξη και τους εχθρούς της Εκκλησίας.14 Μάλιστα υπάρχει και η άποψη, πως το δεύτερο θηρίο της Αποκάλυψης είναι φορέας εξουσίας πνευματικής και μάλιστα ιερατικής,14 οπότε καταδεικνύεται ακόμα περισσότερο το πρόσωπο του πάπα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε «τον πάπα να καταράσθε γιατί αυτός είναι η αιτία του κακού». Αυτά αναφέρονται για να φανεί πως στον ερχομό του Αντιχρίστου, οι αιρέσεις όχι μόνο θα πλανέψουν τον κόσμο, αλλά θα συνεπικουρήσουν στο άνομο και ανόσιο αυτό έργο.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως μέσω του Σιωνισμού, της Μασονίας και των κλάδων της προωθείται το σχέδιο της εγκατάστασης του παγκόσμιου κυβερνήτη, ούτε βέβαια είναι τυχαίο που οι Rockefellers ήταν πίσω από την ίδρυση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών και συνεργάζονται με πολλούς θρησκευτικούς ηγέτες, χρηματοδοτώντας μάλιστα προτεσταντικές οργανώσεις.15 Γι’ αυτό χρήσιμο θα ήταν να θυμηθούμε τα λεγόμενα του Αγίου Παϊσίου, που είχε περιγράψει την σχέση μεταξύ Σιωνισμού, Βατικανό και Ισλάμ, η οποία όσο παράξενη κι αν φαινόταν κάποτε, με τα σημερινά παγκόσμια τεκταινόμενα, τα οποία ο καθένας τα βλέπει και δεν θα τα αναλύσουμε εδώ, φαίνεται βάσιμη και αληθινή.16 Μάλιστα, μέσω του αποκρυφισμού και της μασονίας γίνονται οι εντατικότερες ενέργειες για τον ερχομό του Αντιχρίστου, μεταξύ άλλων με έναν δάσκαλο που ακούει κυρίως στο όνομα Maitreya, που όπως είπαμε είναι το όνομα του μεσσία των αποκρυφιστών και έχει την καταγωγή του από χώρες της άπω ανατολής, χωρίς όμως να είναι αυτός ο συγκεκριμένος και ο αναμενόμενος, απλώς αποτελεί έναν από τους προδρόμους του Αντιχρίστου.17 Αυτό βέβαια για να μας θυμίσει την ρήση του Ανδρέα Καισαρείας (6ος αι.) που έλεγε ότι «ο Αντίχριστος θα προέρχεται από μέρη ανατολικά της περσικής γης»,18 και να επαληθευθεί και αυτός ο λόγος. Σίγουρα ο λόγος αυτός λαμβάνει περισσότερο κύρος, αν σκεφτούμε πως ο οικουμενισμός, για να προσδώσει και ένα πνευματικό υπόβαθρο στο όλο έργο του, προωθεί τον Ινδουισμό σε όλο τον κόσμο, όπως αναφέρει εκτενώς ο ευλογημένος π. Σεραφείμ Ρόουζ, στο έργο του «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος».19 Κι ας μην νομίζει κανείς πως όλα αυτά τα πνευματικά ρεύματα, ινδουιστικά, βουδιστικά, αποκρυφιστικά, είναι ουδέτερα προς τον Χριστιανισμό, αλλά το αντίθετο αφού «η βασική τους προσπάθεια είναι η εκθεμελίωση του Χριστιανισμού από τον κόσμο με απίστευτο μίσος κατά του Χριστού, της Παναγίας, της Αγίας Τριάδος και κάθε ιερού και οσίου και με φανερή και δεδηλωμένη πίστη στην αξία και στις πρακτικές της σατανολατείας».20

Όλα αυτά αναφέρθηκαν για να φανεί πως οι θρησκείες του κόσμου και οι αιρέσεις δεν έχουν καμία σχέση με την Αλήθεια, και να δοθεί μια απάντηση σε όσους αναρωτιούνται ποια είναι η αληθινή θρησκεία, και σε όσους πιστεύουν πως όλα τα θρησκευτικά ρεύματα έχουν τον ίδιο σκοπό. Η απάντηση είναι σαφέστατη, ο Χριστιανισμός και η Ορθόδοξος Εκκλησία, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με όλα αυτά, αντιθέτως βρίσκονται απέναντί τους, αφού όπως αναφέρεται στους Ψαλμούς «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια, ὁ δὲ Κύριος τοὺς οὐρανοὺς ἐποίησεν» (Ψλ. 95, 5), δείχνοντας πως από αρχαιοτάτων χρόνων οι θρησκείες είναι πλάνες και κατασκευάσματα του πονηρού, και πως ένας είναι ο Θεός και μία η αληθινή Πίστη που μας παρέδωσε, πράγμα που αποτελεί δοξασία της Εκκλησίας από την απαρχή Της. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που οι Άγιοι Μάρτυρες ποτέ δεν συγκατάβαιναν προς άλλες θρησκείες και προτιμούσαν τον θάνατο, και το τονίζουμε αυτό για να φανεί πως εκπτώσεις δεν χωρούν στα θέματα της Πίστεως, αφού ζούμε σε μια εποχή που χάριν της συμφιλίωσης παραμερίζουμε τις Παραδόσεις μας.

Και αυτό δεν συμβαίνει διότι οι Χριστιανοί είμαστε πολεμοχαρείς ούτε γιατί θέλουμε να θίγουμε τους άλλους ούτε γιατί είμαστε δήθεν εγωιστές και επιδιώκουμε να έχουμε μόνο εμείς δίκιο, αλλά γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Κάποτε, στην προ Χριστού εποχή, σοφοί από όλα τα μέρη του κόσμου, έψαχναν την αλήθεια και αφιέρωσαν σε αυτήν την έρευνα όλη τους την ζωή, και έτσι δημιουργήθηκαν τα φιλοσοφικά ρεύματα και οι θρησκείες, αλλά καμία φιλοσοφία και θρησκεία δεν ήταν πλήρης, για τον λόγο ότι ήταν έργα και απόψεις ανθρώπων, που πολλές φορές αλληλοσυγκρούονταν μεταξύ τους, και εν τέλει δεν γνώριζε κανείς ποια είναι η σωστή. Για να φανερωθεί η αλήθεια στο πλήρωμά της ήρθε ο Υιός του Θεού στον κόσμο, αφού κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο από τους ανθρώπους, και ο κόσμος την δέχτηκε και πίστεψε σε Αυτόν, όπως μαρτυρά και η ιστορία. Σήμερα λοιπόν, που κατέχουμε την Αλήθεια, την απεμπολούμε για να γυρίσουμε πίσω, σε εποχές προ Χριστού, και να αναζητούμε κάτι το οποίο κατέχουμε; Αυτό είναι παράλογο και παράδοξο, κι ας μην θεωρηθεί ότι με τις απόψεις μας θίγουμε τα πιστεύω άλλων ανθρώπων, γιατί η αλήθεια είναι πάνω απ’ όλα, την οποία και επιθυμούμε να την γνωρίσει όλος ο κόσμος, γιατί δεν αφορά μια μερίδα ατόμων αλλά όλους τους ανθρώπους, απλώς μερικοί την έχουν γνωρίσει.21 Εξ άλλου όπως είχε πει και ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, πως είναι δυνατόν να γίνει δεκτό το ψέμα, ψέγοντας όλους όσους επικαλούνται τον «σεβασμό στις απόψεις των άλλων».22

Και για να αποδείξουμε και έμπρακτα τα λεγόμενά μας, και όχι μόνο θεωρητικά, αναφέρουμε τις περιπτώσεις των Σεραφείμ Ρόουζ,23 Αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ,24 Κλάους Κένεθ,25 Διονυσίου Φαρασιώτη,26 Σεραφείμ Λάρσεν,27 οι οποίοι είχαν ασχοληθεί με ανατολικές θρησκείες ή άνηκαν σε αιρέσεις, όπως ο τελευταίος, και αναφέρουν τις τραυματικές και δραματικές εμπειρίες που έζησαν σε αυτές, και την γαλήνη που τους προσέφερε η Ορθοδοξία. Και επειδή μιλάμε για εμπειρίες ζωής, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι είναι λανθασμένες, αφού οι άνθρωποι αυτοί έζησαν τις καταστάσεις που περιγράφουν και δεν τις άκουσαν ούτε τις διάβασαν από κάπου αλλού. Επίσης, χρήσιμες είναι οι εμπειρίες του Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη, από την Ιεραποστολή στην Αφρική,28 καθώς και η περίπτωση του λεγόμενου «μικρού Γιωργάκη», που η ιστορία του ήταν γνωστή σε πολλούς Πατέρες της Ορθοδοξίας.29, 30, 31 Η έρευνα αυτή είχε σκοπό να παρουσιάσει την διαφορά μεταξύ του Χριστιανισμού και των θρησκειών του κόσμου, καθώς και των αιρέσεων, όπως επίσης και την σχέση που υπάρχει μεταξύ τους, εν προκειμένω μέσα από την περίπτωση του αναμενόμενου μεσσία, αφού όλες υπηρετούν τον Αντίχριστο και να δειχθεί πως ο πραγματικός Μεσσίας είναι Ένας, ο Χριστός. Αφού είδαμε λοιπόν, κι άλλη μια πτυχή των κινδύνων που ελλοχεύουν, ας μένουμε προσκολλημένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, γιατί μόνο σε Αυτήν υπάρχει η Αλήθεια. Αυτό μαρτυρά και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγοντας ότι «Οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τῆς ἀληθείας εἰσί καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες, οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσὶ».

http://oodegr.co/oode/islam/genika/ioudaioxristianismos_1.htm
Latif, Abu Ruqayyah Farasat, The Quraniyun of the Twentieth Century, Masters Assertion, September 2006
Brown, Daniel W., Rethinking Tradition in Modern Islamic Thought, Cambridge University Press, 1996 (Paperback 1999), σ. 15–16; excerpted from Abdur Rab, ibid, σ. 199–200
Esposito, John L, Islam – The Straight Path, Oxford University Press, 1991, σ. 134
http://oodegr.co/oode/islam/piges/xantith_genika_1.htm

http://www.impantokratoros.gr/33DC5EAF.el.aspx
http://www.impantokratoros.gr/1A1EAE30.el.aspx
http://www.oodegr.com/neopaganismos/ellinikotita/xenoi1.htm
http://www.impantokratoros.gr/4C1AF3E0.el.aspx
http://www.impantokratoros.gr/1A1EAE30.el.aspx
Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ, Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος, σελ. 33, http://www.imdleo.gr/diaf/files/2012/Rose-UFO-Future_relegion.pdf
http://oodegr.co/oode/profities/apokalypsis/asteri_kleidi_1.htm
http://www.impantokratoros.gr/1A1EAE30.el.aspx
http://www.impantokratoros.gr/741CE610.el.aspx
http://ellinilatris.blogspot.gr/2010/11/blog-post_2242.html
https://www.youtube.com/watch?v=XFnOWEnQzR8
http://www.impantokratoros.gr/1A1EAE30.el.aspx
Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ, Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος, σελ. 19, http://www.imdleo.gr/diaf/files/2012/Rose-UFO-Future_relegion.pdf
https://www.imp.gr/images/Antiairetika/O%20ERXOMENOS%20THS%20EKKLHSIAS.pdf
Ο Αριστοτέλης επειδή είχε έρθει αρκετές φορές σε διαφωνία με τον δάσκαλό του, τον Πλάτωνα, έλεγε πως «φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ’ αλήθεια». Το αναφέρουμε αυτό για να δείξουμε την αξία της αλήθειας, και ότι τίποτα δεν πρέπει να μπαίνει πάνω από αυτήν, πόσο μάλλον όταν κάνουμε λόγο για τον Χριστό. Μάλιστα επί του προκειμένου ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «εί που τήν εύσέβειαν παραβλαπτομένην ίδοις, μή προτίμα τήν όμόνοιαν της αληθείας, άλλ’ ίστασο γενναίως έως θανάτου… τήν άλήθειαν μηδαμού προδιδούς».
http://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/pos-ine-dinaton-na-ginete-sevasto-to-psema/

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/gerontikon/panagiwths_mpoyrdalas_elder_sophrony.htm

Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου, Η δράσις της μαγείας στην Αφρική, http://www.impantokratoros.gr/78922EEE.el.aspx

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2016/05/blog-post_967.html