Τον Οκτώβριο του 1954, ο Υποσμηναγός Jean Plantier, βετεράνος του πολέμου της Ινδοκίνας (1946-1954), υπηρετούσε ως τεχνικός ερευνητής της γαλλικής Αεροπορίας σε θέματα που σχετίζονταν με τις εμφανίσεις ιπτάμενων δίσκων.Ο άνθρωπος αυτός δε δίσταζε να δηλώσει κατηγορηματικά ότι οι ιπτάμενοι δίσκοι όχι μόνο υπήρχαν, αλλά και ότι οδηγούνταν από πλάσματα από άλλους πλανήτες. Και πρόσθετε τα εξής:Δεν αντιμετώπισα ακόμη κανέναν δίσκο με το αεροπλάνο μου, αλλά ελπίζω ότι κάποτε θα συμβεί και αυτό.Ο Γάλλος αεροπόρος υποστήριζε ότι αν μελετούσε κανείς τις προόδους των ανθρώπων, θα πειθόταν ότι, εάν άλλα πλάσματα προηγούνται και ελαφρώς έστω του πολιτισμού μας, θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν τις αδέσμευτες δυνάμεις του Σύμπαντος. Στο Διάστημα υπάρχει κοσμική ενέργεια απεριορίστων δυνατοτήτων, η οποία περιβάλλει τους πλανήτες και δημιουργεί ορισμένα κέντρα ενέργειας, η εκμετάλλευση των οποίων θα δημιουργήσει ένα νέο τρόπο ώθησης, της “μετάθεσης σε μεγάλη ταχύτητα”.Εάν, δηλαδή, κατασκευαστεί μια συσκευή, η οποία να είναι εφοδιασμένη με έναν ή περισσότερους δέκτες της ενέργειας αυτής, θα μπορεί, μετατιθέμενη από το ένα κέντρο κοσμικής ενέργειας στο άλλο, να κινείται με την τρομακτική ταχύτητα του φωτός, δηλαδή 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Με την ταχύτητα αυτή, το ταξίδι από την Αφροδίτη στη Γη δεν θα διαρκεί περισσότερο από μία ώρα. Οι δέκτες θα παίζουν απλά τον ρόλο του κινητήρα.Η θεωρία αυτή έδινε μια ικανοποιητική απάντηση σε πολλά ερωτήματα που αντέτασσαν οι σκεπτικιστές και κυρίως στα ακόλουθα:Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 30/10/1954…
