Εκείνη την Παρασκευή, στις 5 Ιανουαρίου του 1996, ο Γιάγια Αγιάς (Yahya Ayyash), ο «Μηχανικός» όπως τον ήξεραν όλοι, αφού ήταν ο αρχικατασκευαστής βομβών της Χαμάς, είχε ξυπνήσει στις 7 το πρωί, παρότι είχε κοιμηθεί ξημερώματα. Όταν το τηλέφωνο που ανήκε στον φίλο του με αριθμό 050507497 χτύπησε στις οχτώ και σαράντα ακριβώς, ήξερε ότι ήταν ο πατέρας του, στον οποίο είχε στείλει με μήνυμα το νούμερο της συγκεκριμένης συσκευής για να τον καλέσει.
Αυτό που δεν ήξερε ο άνθρωπος που ξεγλιστρούσε σαν χέλι από τη Μοσάντ, ήταν ότι το Motorola του φίλου του είχε παγιδευτεί με εκρηκτικά, μετά από μια απίστευτη επιχείρηση Ισραηλινών πρακτόρων που παραπέμπει σε κινηματογραφική ταινία.
Πάνω από την πόλη Μπέιτ Λαχία, στην οποία έμενε ο «Μηχανικός», ένα ισραηλινό αεροπλάνο έκανε κύκλους περιμένοντας την κλήση από τον πατέρα του Αγιάς, ο οποίος τον κάλεσε και στο πρώτο χτύπημα έστειλαν το σήμα του τηλεφώνου στο Κέντρο Επιχειρήσεων, που συντόνιζε την αποστολή. Όταν η φωνή του ανθρώπου που ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο 150 ανθρώπων ακούστηκε να λέει «πατέρα, τι κάνεις;», το παγιδευμένο τηλέφωνο του φίλου του, που κρατούσε, πυροδοτήθηκε από πράκτορες σε κτήριο πολύ κοντά στο σπίτι του Αγιάς, διαλύοντας τη δεξιά πλευρά του προσώπου του.
Οι Ισραηλινοί πράκτορες της Μοσάντ και της Σιν Μπετ που ανέλαβαν την επιχείρηση είχαν κάνει τόσο λεπτομερή δουλειά σε ό,τι αφορά την ποσότητα της εκρηκτικής ύλης, που το χέρι του τρομοκράτη που κρατούσε το τηλέφωνο δεν έπαθε τίποτε από την έκρηξη, ενώ ο φίλος του, που στεκόταν δίπλα, απέκτησε μόνο μια αμυχή. Ο πατέρας του Αγιάς κάλεσε ξανά και ξανά, αλλά ένα μήνυμα του επανέλαβε τρεις τουλάχιστον φορές ότι η κλήση του προωθείται, ενώ λίγη ώρα αργότερα έμαθε τη μοίρα του γιου του, που σφραγίσθηκε από τις διαβόητες μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ με ένα παγιδευμένο τηλέφωνο.
Οι επιχειρήσεις της Μοσάντ που «έγραψαν» ιστορία: Η απαγωγή Άιχμαν, η «οργή του Θεού», το «σκουλήκι» Stuxnet
Το συγκεκριμένο χτύπημα θεωρείτο μέχρι πριν λίγες ημέρες ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της Μοσάντ και της Σιν Μπετ, αφού ο συγκεκριμένος στόχος ήταν πολύ δύσκολο να εντοπιστεί, πρόσεχε πάρα πολύ τις κινήσεις του, μεταμφιεζόταν και ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά.
Ο άνθρωπος-κλειδί και ο κολλητός
Ο Γιάγια Αγιάς μεταμφιεζόταν ακόμη και σε γυναίκα φορώντας μπούργκα για να κυκλοφορεί στη Λωρίδα της Γάζας και σίγουρα δεν φανταζόταν ποτέ ότι οι Ισραηλινοί θα τον εκτελούσαν με ένα κινητό τηλέφωνο που θα ανήκε σε φίλο του. Η Μοσάντ και η Σιν Μπετ προσέγγισαν αρχικά τον Καμάλ Χαντάντ -θείο του Οσάμα, που ήταν στενός φίλος του «Μηχανικού- ο οποίος ήταν κατασκευαστής και του έδωσαν να καταλάβει ότι το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να τους βοηθήσει στην επιχείρηση που είχαν σχεδιάσει.
Ο Χαντάντ που ήταν κατασκευαστής αγόρασε ένα κινητό Motorola -εκείνη την περίοδο τα κινητά ήταν ακόμη σπάνια και πανάκριβα- το οποίο έκανε δώρο στον ανιψιό του Οσάμα Χαντάντ και, όταν ο Αγιάς το είδε, του ζήτησε να το χρησιμοποιεί για πιο ασφαλή επικοινωνία με τους δικούς του. Το νερό είχε μπει για τα καλά στο αυλάκι και όταν ο Καμάλ ζήτησε μια μέρα το κινητό από τον ανιψιό του με μια δικαιολογία ότι το δικό του είχε χαλάσει, ο νεαρός του το έδωσε και αυτό κατέληξε στα χέρια των Ισραηλινών. Ειδικοί της Σιν Μπετ τοποθέτησαν 50 γραμμάρια εκρηκτικής ύλης RDX στον χώρο της μπαταρίας του τηλεφώνου, ποσότητα ικανή για να σκοτώσει μόνο αυτόν που είχε στο αυτί του το συγκεκριμένο κινητό και μιλούσε.
Ο Οσάμα είδε σοκαρισμένος λίγα δευτερόλεπτα μετά την έκρηξη την αριστερή πλευρά του προσώπου του Αγιάς ακέραιη και την δεξιά να έχει διαλυθεί όλη, μια απόκοσμη εικόνα φρίκης που δεν ξέχασε ποτέ. Όσο για τον θείο του, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Independent, λίγους μήνες μετά την εκτέλεση του Αγιάς, φέρεται να πληρώθηκε 1.000.000 δολάρια από τους Ισραηλινούς, οι οποίοι τον εφοδίασαν με ψεύτικο διαβατήριο και μια βίζα για την Αμερική. Έκτοτε δεν τον ξαναείδε κανείς!
Τζον Κυριάκου: «Οι Ισραηλινοί ήθελαν να κόψουν το κεφάλι της Χεζμπολάχ»
Ο Τζον Κυριάκου, πρώην επιχειρησιακός πράκτορας της CIA με θητεία στη Μέση Ανατολή, σχολίασε στο protothema.gr το πιο εντυπωσιακό χτύπημα της Μοσάντ με την ταυτόχρονη ανατίναξη χιλιάδων βομβητών, αλλά και φορητών ασυρμάτων που χρησιμοποιούσε η οργάνωση: «Μίλησα με αρκετούς φίλους μου, συμπεριλαμβανομένου του πρώην διευθυντή Αντιτρομοκρατικής στο FBI, οι οποίοι επισήμαναν τα εξής σημεία: Αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα χτύπημα στην λειτουργία της εφοδιαστικής αλυσίδας επικοινωνιών της Χεζμπολάχ.
Οι Ισραηλινοί είτε δημιούργησαν την ουγγρική εταιρεία με τους βομβητές είτε τους έκλεψαν, αφού είχαν αποσταλεί από την Ταϊβάν, με μια πολύ καλά οργανωμένη ειδική επιχείρηση και τότε ήταν που έβαλαν τα εκρηκτικά μέσα στους βομβητές».
Και συνέχισε: «Αυτή η κίνηση θα προκαλέσει περαιτέρω διαταραχές στη συγκεκριμένη εφοδιαστική αλυσίδα για την Χεζμπολάχ, ενώ υπάρχει τώρα μια κίνηση στον Λίβανο για την αγορά συσκευών επικοινωνίας μόνο από την Huawei, επειδή είναι ιδιαίτερα αξιόπιστη εταιρεία. Οι Ισραηλινοί προχώρησαν στο συγκεκριμένο χτύπημα για διάφορους λόγους. Πρώτον, ήλπιζαν ότι θα έκοβαν το κεφάλι της Χεζμπολάχ. Δεν το πέτυχαν. Τώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν έναν πραγματικό πόλεμο και την τελευταία φορά που πολέμησαν τους Λιβανέζους, έχασαν. Δεύτερον, το Ισραήλ ήλπιζε σθεναρά ότι μια μάχη σε ένα δεύτερο μέτωπο θα ανάγκαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες να συμπράξουν στο πλευρό του, αλλά αυτό απλά δεν θα συμβεί. Έχουμε πει επανειλημμένα στους Ισραηλινούς τα τελευταία 25 χρόνια ότι δεν μας ενδιαφέρει να τους βοηθήσουμε να επιτεθούν στο Ιράν. Μας ενδιαφέρει ακόμη λιγότερο να τους βοηθήσουμε να πολεμήσουν τη Χεζμπολάχ».
