Το 1953, ο δικηγόρος και γνωστός ερευνητής μεταφυσικών φαινομένων Δημήτριος Αμπελάς ισχυριζόταν ότι είχε παρακολουθήσει ένα διαπλανητικό ταξίδι ενός από τα ισχυρότερα μέντιουμ της Αθήνας, της κυρίας Φιλίας Καρακάση. Η Φιλία Καρακάση, λοιπόν, υπνωτίστηκε. Κατόπιν, ο Δημήτριος Αμπελάς την παρακάλεσε να μεταφερθεί σε κάποιον άλλο πλανήτη. Τότε, το μέντιουμ αισθάνθηκε πως έπεφτε στο κενό. Στη συνέχεια, φώναξε:

-Πλησιάζω στη Σελήνη. Προσγειώνομαι στη Σελήνη. Βρίσκομαι ανάμεσα σε πελώρια βουνά, σε φαράγγια, σε βαθιές χαράδρες. Εδώ, όμως, δεν υπάρχει πουθενά ζωή, γιατί λείπει το οξυγόνο.

Ο Αμπελάς της ζήτησε να την εγκαταλείψει και να προχωρήσει σε άλλον πλανήτη. Εκείνη σε λίγο έσυρε μια τρομαγμένη φωνή:

-Α! Προσγειώνομαι στον Άρη… Φως! Πολύ φως! Πράσινο, παντού πράσινο φως! Υπάρχουν άνθρωποι από πνευματικό συστατικό με ένα περίβλημα υλικό γύρω τους, που φτιάχνει τη σιλουέτα τους.

Σε ερώτηση εάν ήταν άνθρωποι σαν κι εμάς, με χέρια και πόδια, η Φιλία Καρακάση επαναλάμβανε χαρούμενα:

-Είναι σαν κι εμάς και εργάζονται με το πνεύμα τους περισσότερο και προπαντός με ηλεκτρισμό ή με κάτι παρόμοιο. Παντού βλέπω παράξενα ηλεκτρικά κουμπιά. Όλα γίνονται ταχύτατα και δίχως καθόλου κόπο. Αυτοί τον περισσότερο καιρό τον περνούν ασχολούμενοι με τα θέματα του Σύμπαντος και με τις γεωλογικές εκρήξεις των πλανητών, που συχνά θέτουν σε κίνδυνο τα γειτονικά τους άστρα. Έχουν, όμως, και την ψυχαγωγία τους. Καλλιεργούν τους κήπους τους με αφάνταστα ωραία άνθη, επιδίδονται στη μουσική και κάνουν διαπλανητικά ταξίδια, όχι μόνο για έρευνες, αλλά και για αναψυχή.

-Έχουν σπίτια; ρώτησε ο Δημήτριος Αμπελάς.

-Ναι, έχουν, αλλά τα κατασκευάζουν με διαφανή φράγματα.

-Μήπως βλέπεις κάποιον γνωστό σου από τη Γη, που να μετενσαρκώθηκε εκεί με μια νέα ίσως γέννηση;

-Βλέπω πολλούς ανθρώπους, μα κανείς τους δε μου είναι οικείος.

Ξαφνικά, το μέντιουμ εξέβαλε αγωνιώδεις κραυγές:

-Κουράστηκα! Κουράστηκα! Δε θέλω, όμως, να επιστρέψω στη Γη. Εκεί είναι θάνατος! Εδώ στον Άρη το φως είναι πράσινο. Υπάρχει πολιτισμός και αγάπη. Δεν υπάρχει πουθενά πόλεμος. Αφήστε με, δεν επιθυμώ να φύγω από εδώ! Είναι τόσο όμορφα, τόσο γαλήνια…

Με ένα επιδέξιο χειρισμό, ο Αμπελάς της προξένησε το συναίσθημα της αναγκαστικής φυγής. Κατόρθωσε να την αποσπάσει από τον Κόκκινο Πλανήτη, τη στάθμευσε για λίγο στη Σελήνη και τελικά, την έβαλε να ακουμπήσει τα πόδια της στο πάτωμα, δίνοντάς της την αίσθηση ότι επιτέλους προσγειώθηκε πίσω στη Γη.

Άραγε, το διαπλανητικό ταξίδι του μέντιουμ Φιλίας Καρακάση είχε πράγματι επιτευχθεί ή μήπως όλα αυτά ήταν μόνο φανταστικά;