«Γεώργιος Παπαζάχος, καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών: Θα σας αφηγηθώ τώρα ένα γεγονός, πού δείχνει πόσο έντονα ζούσε ό Γέρων Πορφύριος τη σταύρωση καί την Ανάσταση του Κυρίου μας.
«Ήταν, όπως μου είπε ό ίδιος, Μεγάλη Πέμπτη καί διάβαζε ένα από τα Ευαγγέλια στο εκκλησάκι του Αγίου Γερασίμου στην Πολυκλινική Αθηνών. «Οταν έφτασε στις φράσεις «ήλί, ήλί, λάμα σαβαχθανί; τοϋτ’ εστί, Θεέ μου, Θεέ μου, ίνατί με έγκατέλιπες:» σήκωσε τα μάτια τον από το Ευαγγέλιο και είδε τον Κύριο εσταυρωμένο, να στάζουν τα αίματα Τού. Τον πήραν τότε τα κλάματα και δεν μπορούσε να διαβάσει ούτε λέξη παρακάτω. «Εκλεισε το Ευαγγέλιο, μπήκε στο ιερό, άφησε το Ευαγγέλιο επάνω στην Αγία Τράπεζα και γονάτισε.
«Εμεινε έτσι λίγη ώρα, σκέφτηκε ότι τον περίμενε το εκκλησίασμα, έδωσε θάρρος στον εαυτό του, σηκώθηκε, έριξε λίγο νερό στα μάτια του καί ξαναβγήκε έξω να συνεχίσει την ανάγνωση του Ευαγγελίου. Κι όταν βγήκε έξω, είδε ότι όλος ό κόσμος έκλαιε.
Κλεΐτος Ίωαννίδης: Είναι εκπληκτικό.
Γ.Π.: Καί συνέχισε: «Άλλα που είσαι, Γιώργο, μη βγεις έξω στον κόσμο καί πεις ότι αυτό ήταν θαύμα. Το φαντάστηκα με το μυαλό μου, επειδή το διάβαζα εκείνη την ώρα στο Ευαγγέλιο».
Κ.Ι.: «Αν μου επιτρέπετε, κύριε Παπαζάχο, προσωπικά έχω την πεποίθηση ότι ό Θεός βοήθησε καί σ’ αυτήν την περίπτωση το Γέροντα Πορφύριο καί πήγε δύο χιλιάδες σχεδόν χρόνια πίσω καί πράγματι είδε, με τα μάτια της ψυχής του, τον Εσταυρωμένο.
Γ.Π.: «Οπως μου τα είπε ό ίδιος ό Γέροντας, έτσι ακριβώς σας τα λέω, κύριε Ίωαννίδη».
