Το «SOS», όπως γνωρίζουμε, εδώ και περίπου έναν αιώνα αποτελεί το διεθνές σήμα κινδύνου. Μάλιστα, αρκετοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων «Save Our Souls» (σώστε τις ψυχές μας) ή «Save Our Ship» (σώστε το πλοίο μας).
Στην πραγματικότητα, επιλέχθηκε επειδή ήταν πολύ εύκολο, ακόμη και για τους αμύητους στον κώδικα Μορς, να το χρησιμοποιήσουν ή να το αναγνωρίσουν, έστω και με παρεμβολές.
Απαρτίζεται από τρεις συνεχόμενες τελείες, τρεις παύλες και τρεις τελείες «…—…» .
Το πρώτο σήμα κινδύνου ήταν το CQD. Προτάθηκε από τον εφευρέτη του ασυρμάτου Γκουλιέλμο Μαρκόνι και υιοθετήθηκε το 1904.
Ωστόσο, δεν χρησιμοποιήθηκε για πολύ. Στο Διεθνές Συνέδριο Ασύρματης Τηλεγραφίας, που διοργανώθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1906 στο Βερολίνο, επικράτησε η γερμανική πρόταση για το SOS.
Επισήμως, η απόφαση αυτή επικυρώθηκε το 1908. Το σήμα κινδύνου CQD συνέχισε να χρησιμοποιείται για λίγα ακόμη χρόνια, κυρίως από τους Βρετανούς που το είχαν προτείνει πρώτοι.
Η πρώτη μεγάλη διάσωση κατόπιν εκπομπής σήματος κινδύνου CQD έγινε το 1909.
Μετά τη σύγκρουση των πλοίων Republic και Florida, το Baltic, που έλαβε το μήνυμα, έσπευσε στην περιοχή και περισυνέλεξε τους 1.500 ναυαγούς.
Η πιο γνωστή από τις πρώτες χρήσεις του SOS ήταν στη βύθιση του Τιτανικού, οι ασυρματιστές του οποίου το χρησιμοποίησαν σε συνδυασμό με τον παλιό σήμα κινδύνου.
