Η Εκκλησία σήμερα, 4 Φεβρουαρίου, τιμά τη μνήμη του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτη.
O Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης γεννήθηκε στην Αίγυπτο περί το 360. Σε νεαρή ηλικία έλαβε πλούσια θεολογική και φιλοσοφική γνώση. Στην αρχή εργάσθηκε ως διδάσκαλος και κατηχητής της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Επιζητώντας όμως την ησυχία για να δύναται να ασχοληθεί με τη μελέτη των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε σε κάποιο μοναστήρι στο όρος Πηλούσιο, γι` αυτό έλαβε και το όνομα Πηλουσιώτης.
Αργότερα δέχθηκε την πρόταση να γίνει ιερέας και στη συνέχεια εξελέγη πανηγυρικά ηγούμενος στο μοναστήρι του. Λόγω της τεράστιας θεολογικής του κατάρτισης, απέκτησε μεγάλο κύρος και φήμη, ώστε να θεωρήθηκε μοναδικός στις ερμηνείες περίπλοκων γραφικών χωρίων. Συνέγραψε αρκετές πραγματείες, καθώς και πλήθος επιστολών, με τις οποίες νουθετούσε, συμβούλευε και συγχρόνως εξηγούσε τις θείες και σωτήριες Γραφές.
Ο άγιος Ισίδωρος, με τη Χάρη του Θεού, αναδείχτηκε έξοχος συγγραφέας πολλών θεολογικών έργων. Συνέγραψε αρκετές πραγματείες, ως και πλήθος επιστολών, από τις οποίες σώζονται 2.012, με τις οποίες νουθετούσε, συμβούλευε και συγχρόνως εξηγούσε τις θείες και σωτήριες Γραφές. Εκοιμήθη ειρηνικά το 440.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Αγάθωνος Φθιώτιδος.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’
Ἐν σοί Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβών γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἰσίδωρε τό πνεῦμά σου.
Κοντάκιον
Ἦχος α’
Ἑωσφόρον ἄλλον σε ἡ Ἐκκλησία, εὑραμένη ἔνδοξε, ταῖς τῶν σῶν λόγων ἀστραπαῖς, λαμπρυνομένη κραυγάζει σοι· Χαίροις παμμάκαρ, Θεόφρον Ἰσίδωρε.
