1865. Το παιδί του Θωμά Σαρή, ο Γιάννης, είχε αρρωστήσει βαρειά από μία μορφή ψυχασθένειας. Ήταν επιθετικός στους ανθρώπους και επικίνδυνος για τον εαυτό του και τους άλλους.
Τον έφεραν στον άγιο και τον αλυσόδεσαν, με τις ειδικές αλυσίδες, που ήταν προσδεδεμένες στη λάρνακα του αγίου. Έμεινε κοντά στον άγιο για τρία ολόκληρα ημερόνυχτα με νηστεία, προσευχή και αγρυπνία.
Την τρίτη μέρα, μετά τη θεία λειτουργία, αφού ο παπάς τον διάβασε και οι δικοί του έταξαν στον άγιο ιερά τάματα, λάδι, κερί και λιβάνι και «τελετουργικά» ο παπάς απελευθέρωσε τον ασθενή, τότε αμέσως ο νέος θεραπεύτηκε.
Όχι μόνο έζησε φυσιολογικά στο υπόλοιπο της ζωής του, αλλά και πρόκοψε σαν έμπορος στην Πόλη.
Από το βιβλίο του Δημητρίου Ν. Κάτσικα – Καππαδόκη, ο “Ιερομάρτυς Γεώργιος ο Νεαπολίτης, εικονογραφημένη βιογραφία, ασματική ακολουθία”, έκδοση της Εταιρίας Καππαδοκικών Σπουδών.
