Ὁ Άγιος Μακάριος περπατοῦσε κάποτε στὴν ἔρημο, καὶ βρῆκε ἕνα κρανίο νεκροῦ πεταμένο στὸ ἔδαφος καὶ ὅταν τὸ κούνησε μὲ τὴν ράβδο του, τοῦ μίλησε τὸ κρανίο καὶ ὁ Ἅγιος του ἀπάντησε...
- Ποιὸς εἶσαι ἐσύ;
- Ἐγὼ ἤμουν ἀρχιερέας τῶν εἰδώλων καὶ τῶν εἰδωλολατρῶν ποὺ ἀπέμειναν σὲ αὐτὸν τὸν τόπο. Ἐσὺ δὲν εἶσαι ὁ Μακάριος ὁ πνευματοφόρος, ποὺ ὅποια ὥρα σπλαγχνισθεῖς τοὺς εὑρισκόμενους στὴν κόλαση καὶ εὐχηθεῖς γιὰ αὐτούς, ἀνακουφίζονται λίγο;
- Ποιὰ εἶναι ἡ ἀνακούφιση καὶ ποιὰ ἡ τιμωρία;
- Ὅσο ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τὴ γῆ, τόσο εἶναι τὸ πῦρ ἀπὸ κάτω μας, ἐνῶ στεκόμαστε μέσα στὸ πῦρ ἀπὸ τὰ ποδιὰ ἕως τὸ κεφάλι καὶ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ δεῖ κανεὶς τὸν ἄλλον πρόσωπο μὲ πρόσωπο, ἀλλὰ τὸ πρόσωπο τοῦ καθενὸς εἶναι κολλημένο πρὸς τὴν πλάτη τοῦ ἄλλου. Ὅταν λοιπὸν ἐσὺ εὔχεσαι γιὰ μᾶς, τότε βλέπει κανεὶς λίγο το πρόσωπο τοῦ ἄλλου. Αυτή εἶναι ἡ ἀνακούφιση.
Καὶ κλαίγοντας ὁ Ἅγιος εἶπε:
- Ἀλίμονο στὴν μέρα ποὺ γεννήθηκε ὁ ἄνθρωπος ἂν αὐτὴ εἶναι ἡ ἀνακούφιση ἀπὸ....
τὴν τιμωρία! Ὑπάρχει ἄλλη βάσανος χειρότερη;
- Χειρότερη βάσανος εἶναι ἀπὸ κάτω μας.
- Καὶ ποιοὶ εἶναι ἐκεῖ;
- Ἐμεῖς μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι δὲν γνωρίσαμε τὸν Θεό, ἐλεούμαστε λίγο τουλάχιστον, ἐνῶ ἐκεῖνοι ποὺ εἶχαν γνωρίσει τὸν Θεὸ καὶ Τὸν ἔχουν ἀρνηθεῖ, εἶναι ἀπὸ κάτω μας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατὴρ ἠμῶν Μακάριε• νηστεία ἀγρυπνία προσευχή, οὐράνια χαρίσματα λαβῶν, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχᾶς τῶν πίστει προστρεχόντων σοί. Δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διά σου πάσιν ἰάματα.
Νὰ ἔχουμε τὶς πρεσβεῖες του!
