Η Μπόνι Ελίζαμπεθ Πάρκερ (Bonnie Elizabeth Parker, 1 Οκτωβρίου 1910 – 23 Μαΐου 1934) και ο Κλάιντ Μπάροου (Clyde Chestnut Barrow, 24 Μαρτίου 1909 – 23 Μαΐου 1934) ήταν Αμερικανοί εγκληματίες που ταξίδευαν στις κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες με την συμμορία τους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, ληστεύοντας ανθρώπους και σκοτώνοντάς τους όταν στριμώχνονταν ή έρχονταν αντιμέτωποι με τις αρχές. Κατά καιρούς η συμμορία συμπεριλάμβανε το μεγαλύτερο αδελφό του Μπάροου, τον Μπακ Μπάροου και τη σύζυγό του Μπλανς, τον Ρέιμοντ Χάμιλτον, τον W. D. Τζόουνς, τον Τζο Πάλμερ, τον Ραλφ Φαλτς και τον Χένρυ Μέθβιν.
Τα κατορθώματά τους τράβηξαν την προσοχή του αμερικανικού κοινού κατά τη διάρκεια της «Εποχής του εχθρού του λαού» μεταξύ του 1931 και 1935. Αν και είναι γνωστοί σήμερα για τις γύρω στις 12 ληστείες τραπεζών, οι δύο τους προτιμούσαν να ληστεύουν μικρά καταστήματα και αγροτικά βενζινάδικα.
Η συμμορία πιστεύεται ότι σκότωσε τουλάχιστον εννέα αστυνομικούς και αρκετούς πολίτες. Το ζευγάρι τελικώς σκοτώθηκε σε ενέδρα από αστυνομικούς, κοντά στην πόλη της Saline, στο Bienville Parish στην Λουιζιάνα. Η φήμη τους αναβίωσε και εδραιώθηκε στην αμερικανική ποπ κουλτούρα το 1967 στην ταινία του Άρθουρ Πεν, Μπόνι και Κλάιντ.
Τότε δεν έμοιαζε ρομαντικό, αλλά τώρα είναι και με το παραπάνω. Δύο εραστές –ληστές που ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τις τράπεζες των Ηνωμένων Πολιτειών στην δεκαετία του ’30. Δεν ξέρουμε ακριβώς πως πρωτοσυναντήθηκαν, αλλά λένε ότι ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Όταν βρέθηκαν για πρώτη φορά, ο Clyde είχε ήδη λερωμένο ποινικό μητρώο, αλλά την Bonnie δεν την ένοιαξε καθόλου. Ίσα ίσα που αποφάσισε να τον συνοδεύει στις ληστείες του και να μείνει μαζί του μέχρι τέλους. Και το τέλος ήρθε το 1934 όταν τους εντόπισε η αστυνομία της Louisiana και τους εκτέλεσε εν ψυχρώ. Το ζευγάρι επιθυμούσε να θαφτεί μαζί, αλλά η οικογένεια της Bonnie δεν το επέτρεψε.
