Τοιχογραφία που αντιπροσωπεύει τον Άγιο Δημήτριο αγιογραφήθηκε πριν από δύο αιώνες στο αγιογραφείο του μοναστηριού, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Οrgeevskom της Μολδαβίας, 40 χλμ. βόρεια του Κισινάου.
Είχαν επανειλημμένα προσπαθήσει να την κρύψουν από τον κόσμο, στη σοβιετική εποχή την έβαψαν με μαύρη μπογιά.
Ο Άγιος Δημήτρης απεικονίζεται στο εξωτερικό των μοναστικων τοίχων και είναι επομένως ανοιχτός σε όλους τους ανέμους, τη βροχή, το χιόνι και τον ήλιο. Παρ ‘ όλα αυτά, η φύση έχει μικρή επιρροή στην εμφάνιση της τοιχογραφία.
Όπως και άλλες δημιουργίες αυτού του είδους, η εικόνα του Αγίου Δημήτρη είναι γραμμένη από α ωμά γύψινα χρώματα που γίνονται σε νερό. Φυσικά, τα ίχνη του χρόνου ήταν ορατά, αλλά υπήρχαν μόνο μικρές ρωγμές και ελαφρώς έγχρωμη μπογιά.
Ο Άγιος Δημήτρης θα ευχαριστούσε τους πιστούς αν δεν ήταν για τη σοβιετική κυβέρνηση.
Στα τέλη της δεκαετίας του ‘ 1950, στη Μολδαβία ξεκίνησε με έναν τεράστιο τρόπο να κλείσουν και να καταστρέψουν μοναστήρια και ναούς. Η θλιβερή μοίρα δεν έχει παρακαμφθεί και για το μοναστήρι του kurkʹ.
Οι μοναχοί και οι εικόνες, όπως και όλη η υπόλοιπη ιδιοκτησία του μοναστηριού, πήγαν σε άγνωστη κατεύθυνση. Και το μοναστήρι μετατράπηκε σε νοσοκομείο για ψυχικά άρρωστος και για τον αλκοολισμό.
Ωστόσο, η αγιογραφια τοίχου, φυσικά, ήταν αδύνατο να βγει έξω. Και μετά από πάνω ήρθε η ένδειξη: Αφού δεν έχετε καταφέρει να «εξορίσετε » τον Δημήτρη, τότε πρέπει να το ζωγραφίσεις για να μην το δουν πια.
– τη δεκαετία του ‘ 1960, έβαλαν για πρώτη φορά μαύρη μπογιά αγνώστου προέλευσης – αναφέρει ο μοναχό Αβραάμ, το μοναστήρι naselʹnik του kurkʹ. Και αντί για την εικόνα στον τοίχο εμφανίστηκε ένα ορθογώνιο ενός μιλίου.
Αλλά μετά από λίγο, η εικόνα άρχισε να βγαίνει μέσα από μαύρη μπογιά. Οι τότε άθεοι πήραν τα πινέλα στα χέρια τους ξανά για να κρύψουν την εικόνα του.
Αλλά σε λίγα χρόνια, η σιλουέτα του μάρτυρα, τα χρωματιστά ρούχα του για άλλη μια φορά πέρασε από την μαύρη μπογιά: εμφανίστηκε ξανά και ξανά.
Προσπάθησε να καλύψουν και πάλι αλλά ο Άγιος Δημήτριος Ερχόταν πάλι πίσω.
Υπάρχουν δύο ακόμα τοιχογραφίες των Αγίων στην περιοχή του ναού του μοναστηριού, που επίσης ζωγράφισαν . Σύμφωνα με αναφορές των κατοίκων του χωριού kurkʹ, προσπάθησαν να » κρύψουν » με την ρητίνη.
Αυτό διαλύθηκε, αλλά αυτές οι εικόνες ήταν εξίσου εύκολο να περάσουν μέσα από το μαύρο που ήταν καλυμμένες . Ωστόσο, ακόμα πιο αργά από την εικόνα του μάρτυρα Δημήτρη.
Ο Μοναχός Αβραάμ λέει:
– Η ενημέρωση των τοιχογραφίες είναι ένα θαύμα, αλλά οφείλεται στον Θεό .
Το γεγονός ότι η εικόνα είναι στην επιφάνεια ξανά και ξανά, σε αντίθεση με το κακό των ανθρώπων, σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ο τόπος αυτών των εικόνων βρίσκεται ακριβώς εδώ στην είσοδο του μοναστηριού.
Για παράδειγμα, η εικόνα και η δύναμη του μάρτυρα Δημητρίου τίποτα δεν μπορεί να την καταστρέψει. Ακόμα και όταν η εικόνα του Αγίου ήταν σχεδόν εντελώς κλειστή, δεν σταμάτησε να θεραπεύει τους αρρώστους.
