Εκοιμήθη ο αρχιμανδρίτης Γέρων Γρηγόριος, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου του Αγίου Όρους. Ο αείμνηστος Γέρων Γρηγόριος υπήρξε χαρακτηριστική πνευματική φυσιογνωμία του Αγίου Όρους, η οποία επεσφράγισε κατά τρόπο ιδιαίτερο και ανεξίτηλο τόσον την Αγιώνυμο Πολιτεία, όσο και τη Μονή του. 

Υπήρξε μοναστής εκ νεαράς ηλικίας, είχε την ευλογία να μαθητεύσει κοντά σε έναν σύγχρονο Άγιο, τον Όσιο Αμφιλόχιο της Πάτμου, που πρόσφατα αγιοκατατάχθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και κοντά στον οσιακής μνήμης γέροντα Φιλόθεο τον Ζερβάκο.

Ο Γέρων Γρηγόριος διακρινόταν για την ευλάβειά του προς την Παναγία, την Γοργοϋπήκοο, την αφοσίωσή του προς το μοναχικό και ιδιαιτέρως το αγιορείτικο ιδεώδες, την αγάπη του για τη θεία λατρεία, τη φιλοπονία και το πνεύμα διακονίας, την απλότητα, τον αυθορμητισμό και την αγάπη του για τον κάθε προσκυνητή, στο πρόσωπο του οποίου έβλεπε τον ίδιο τον Χριστό, ενώ χαρακτηριζόταν και για τον θαρραλέο πνευματικό του λόγο, δια του οποίου επεδίωκε να αφυπνίσει συνειδήσεις και να οικοδομήσει τον λαό του Θεού.

Επ' αφορμή της κοιμήσεως του γέροντος Γρηγορίου, ο διοικητής του Αγίου Όρους Κωνσταντίνος Δήμτσας δήλωσε μεταξύ άλλων ότι ο Γέρων Γρηγόριος «υπήρξε ζηλωτής της Ορθοδόξου πίστεως και ακαταπόνητος εργάτης της αρετής και αυτό το πνεύμα το μετέδιδε και στα πνευματικά του τέκνα. Κατά την μακρά ηγουμενία του, επέτυχε να μετατρέψει τη Μονή Δοχειαρίου σε πραγματική πνευματική κυψέλη, ενώ δια πολλών κόπων και αγώνων συνέβαλε καίρια στην επιτυχή αναστήλωση ενός πανάρχαιου μοναστηριού, που κοσμείται δι’ ενός εκ των ωραιοτέρων Καθολικών του Αγίου Όρους. Αξίζει το μεγάλο αναστηλωτικό έργο, που επιτελέσθηκε, να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί με την ίδια αποτελεσματικότητα και επιτυχία. Η Ελληνική Πολιτεία, την οποία έχω την εξαιρετική τιμή και ευθύνη να εκπροσωπώ ως πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, οφείλει στον Γέροντα Γρηγόριο μεγάλη ευγνωμοσύνη για σύνολη τη συμβολή του στην Αγιώνυμο Πολιτεία». 

Ο κ.Δήμτσας πρόσθεσε: «Είναι βέβαιο ότι ο Γέρων Γρηγόριος ο Δοχειαρίτης αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό τόσο στην Αδελφότητα, όσο και στα πνευματικά του παιδιά εντός και εκτός Αγίου Όρους, που συνδέθηκαν πνευματικά με αυτόν και τον αγάπησαν βαθιά, ως ηγούμενο, αλλά και ως πνευματικό πατέρα και γέροντα». Και ο Διοικητής του Αγίου Όρους κατέληξε: «Εύχομαι ταπεινά ο Κύριος, δια των πρεσβειών της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου, την Οποία σε όλη του την ζωή διακόνησε αφοσίωση, να αναπαύσει τη μακαρία ψυχή του και να παρηγορήσει την απορφανισμένη Αδελφότητα και τα πνευματικά του τέκνα. Ας έχουμε την ευχή του!»