Ευάγγελος Βενιζέλος και Στέλιος Ράμφος ανέλυσαν το ιστορικό, θεσμικό, κοινωνικό και ψυχολογικό υπόβαθρο της ελληνικής κρίσης και προσπάθησαν να απαντήσουν στο ερώτημα αν οι Έλληνες θα ονειρευτούν ξανά στην πορεία προς τη συμπλήρωση 200 ετών από την Επανάσταση του 1821.
Ο πρώτος σε ρόλο θεολόγου- φιλοσόφου και ο δεύτερος σε ρόλο αιχμηρού πολιτικού παρατηρητή συνομίλησαν στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, «Η Ελλάδα Μετά», για... τη σωτηρία της (ορθόδοξης- ελληνικής) ψυχής και την Ανάσταση του σώματος (κράτους).
«Ζητάμε χάρη για το χρέος από αυτούς που λέμε κατατητές» επισήμανε το παράδοξο ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δίνοντας στον Στέλιο Ράμφο το έναυσμα για μια πολιτική τοποθέτηση. «Αντί να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ζητάμε ελεημοσύνη» συμφώνησε ο φιλόσοφος με τον πολιτικό.
Και επισήμανε πως: πρώτον, επειδή δεν λύνουμε τα προβλήματα του παρελθόντος συσσωρεύονται σαν απόστημα και, δεύτερον, ο πολιτικός λόγος λέει μόνο αφηρημένα πράγματα ή έχει δοσίματα μόνο.
«Αν διορίσω 400 χιλιάδες πόσο εκσυγχρονιστής είμαι;» αναρωτήθηκε και προσέθεσε με νόημα: «Και μετά γίνομαι και Πρόεδρος της Δημοκρατίας».
Ο Στέλιος Ράμφος άσκησε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας λόγο για... γκρουπ ψυχοθεραπείας που οι συνθήκες το έκαναν κυβέρνηση. «Όταν λες ο λαός είναι θεσμός, υπονονεύεις τη δημοκρατία» τόνισε ο γνωστός φιλόσοφος και αναρωτήθηκε «γιατί ψηφίζουμε κάποιον που δεν φορά γραβάτα, βάφει τα μαλλιά του ή φορά στολές παραλλαγής».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος «πήρε» την «πάσα». «Λέει ο Τσίπρας: όταν έχω λύση θα βάλω γραβάτα, δηλαδή λέει θα μεταταγώ σε μια παράδοση δυτικής σαλιάρας» σημείωσε.
«Ψηφίζουμε όποιον μας προτείνει τον Παράδεισο» είπε σε αυτό το σημείο ο Στέλιος Ράμφος.
«Πότε καταλαβαίνουμε την κόλαση» ρώτησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος
»Σε δύο χρόνια» απάντησε ο φιλόσοφος, που δέχθηκε το επόμενο ερώτημα από το κοινό.
- Γιατί δεν βγαίνει κανείς να φωνάξει;
- Η κοινωνία εμπιστεύεται όποιον της δίνει, δεν της δίνει κανείς, δεν βγαίνει στους δρόμους.
Τόσο απλά.
«Η Ελλάδα του Επέκεινα έχει όνομα: Σώρρας», προσέθεσε και έκλεισε την ομιλία του δίνοντας τη δική του απάντηση στο ερώτημα της συνάντησης: «Θα ονειρευτούμε ξανά αν δεν φαντασιωνόμαστε»...
