Το 1938, ο Γάλλος Λοχαγός Ζιμά της Λεγεώνας των Ξένων βεβαίωνε ότι στο Μαρόκο υπήρχε μια φυλή ιθαγενών εντελώς πρωτόγονη και της οποίας οι άνθρωποι δε διέφεραν μορφολογικά από τους πιθήκους. Η φυλή αυτή αποκαλούνταν Σλέουχ από τους Μαροκινούς και κατοικούσε στην περιφέρεια Σκούρα.
Ο Γάλλος Λοχαγός ανέφερε:
«Μια νύχτα, είδα να πλησιάζει στον καταυλισμό μας, στην Κοιλάδα Ντάντες, ένα πλάσμα, το οποίο στην αρχή νόμισα ότι ήταν γορίλας. Διέταξα τους στρατιώτες μου να το αφήσουν να πλησιάσει και έσπευσα κι εγώ να το συναντήσω. Διαπίστωσα, τότε, ότι επρόκειτο περί ανθρώπου, που έφερε, όμως, χαρακτηριστικά πιθήκου.
Οι άνθρωποι αυτοί δε μιλούν. Εκβάλλουν μόνο κραυγές με τον λάρυγγα, όπως οι μεγάλοι πίθηκοι.
Κραυγές άναρθρες. Στέκονται όρθιοι και είναι πολύ ψηλοί, αλλά μπορούν να βαδίζουν με ευχέρεια στηριζόμενοι πάνω στα χέρια τους.
Αυτόν τον τρόπο βαδίσματος τον χρησιμοποιούν, όταν θέλουν να φύγουν γρήγορα ή όταν ανεβαίνουν μια ανηφόρα».
Ο μυστηριώδης άνθρωπος-γορίλας του Μαρόκου είχε αποτελέσει μέγα θέμα συζήτησης μεταξύ των επιστημόνων.
