Κατά συρροή δολοφόνος που έδρασε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και κυρίως τη δεκαετία του ’70 στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο. Ο “Zόντιακ” κυνηγούσε κυρίως ζευγάρια, τα οποία δολοφονούσε μετά από μια μαρτυρική διαδικασία. Η ταυτότητα του παραμένει άγνωστη, αφού δεν πιάστηκε ποτέ…

Ο δολοφόνος με το ψευδώνυμο “Ζόντιακ”, συνδέθηκε άμεσα με τουλάχιστον πέντε δολοφονίες στη Βόρεια Καλιφόρνια το 1968 και το 1969, και ίσως ήταν υπεύθυνος για περισσότερες.

Τράβηξε την προσοχή της αστυνομίας και απειλούσε με δολοφονίες μέσω επιστολών που έστελνε σε τοπικές εφημερίδες από το 1969 έως το 1974, προτού σταματήσει τελείως την επικοινωνία. Παρά τις εντατικές έρευνες, κανείς δεν συνελήφθη ποτέ για τα εγκλήματα και η υπόθεση παραμένει ανοιχτή.

Τα γράμματα και η κρυπτογράφηση

Την 1η Αυγούστου του 1969, οι εφημερίδες San Francisco Examiner, San Francisco Chronicle και Vallejo Times-Herald, έλαβαν την ίδια πανομοιότυπη χειρόγραφη επιστολή σε ένα φάκελο χωρίς διεύθυνση επιστροφής. Οι επιστολές ξεκινούσαν ως εξής: “Αγαπητέ συντάκτη: Είμαι ο δολοφόνος των 2 εφήβων στη λίμνη Herman τα περασμένα Χριστούγεννα”, τα γράμματα περιείχαν λεπτομέρειες που μόνον ο δολοφόνος θα μπορούσε να γνωρίζει. Ο δολοφόνος απειλούσε με περαιτέρω επιθέσεις αν τα γράμματα δεν είχαν δημοσιεύονταν στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων.

Κάθε γράμμα συνοδευόταν από ένα κρυπτογραφημένο κείμενο και τελείωνε με ένα σύμβολο, που ήταν ένας κύκλος και μέσα είχε έναν σταυρό, που ήταν γνωστό ως η υπογραφή του “Ζόντιακ”.

Ενώ τα αστυνομικά τμήματα της περιοχής, με την υποστήριξη του FBI, εργάζονταν πυρετωδώς για να εντοπίσουν τον δολοφόνο, αυτός έστειλε ακόμα ένα γράμμα στην εφημερίδα San Francisco Examiner γράφοντας: “Αγαπητέ συντάκτη: Σου μιλάει ο “Ζόντιακ””, περιγράφοντας λεπτομερώς τις δολοφονίες και χλευάζοντας την αστυνομία επειδή δεν μπόρεσε να σπάσει τον κώδικα του και να τον πιάσει.

Τα γράμματα δημοσιεύονται και ένας δάσκαλος καταφέρνει να σπάσει τον κώδικα. Το μήνυμα ήταν το εξής:

«Μου αρέσει να σκοτώνω ανθρώπους γιατί έχει πολύ πλάκα. Έχει πιο πολύ πλάκα από το κυνήγι, γιατί ο άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο ζώο απ’ όλα. Το να σκοτώνω κάτι είναι η πιο δυνατή εμπειρία, είναι ακόμη καλύτερη από το να ξεδίνεις με ένα κορίτσι. Το καλύτερο όλων είναι πως, όταν πεθάνω, θα ξαναγεννηθώ στον Παράδεισο και όλοι όσους έχω σκοτώσει θα γίνουν σκλάβοι μου. Δεν θα σας πω το όνομά μου, γιατί θα προσπαθήσετε να με κάνετε να σταματήσω να συλλέγω σκλάβους για τη μετέπειτα ζωή.»

Ο Ζόντιακ έστειλε συνολικά 20 γράμματα. Σε ορισμένα αποκάλυπτε δολοφονίες που είχε διαπράξει, σε κάποια απειλούσε ότι θα σπείρει τον πανικό και σε μερικά απλώς ενημέρωνε τους παραλήπτες για τα γούστα και την καθημερινότητα του.

Σχεδόν όλα ξεκινούσαν με την φράση: “Σας μιλάει ο Ζόντιακ”, που είχε γίνει σήμα κατατεθέν του δολοφόνου. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, σκότωσε 37 ανθρώπους, αλλά δεν έχει αποδειχθεί κανένας φόνος περά από μερικά ζευγάρια και έναν οδηγό ταξί. Ο “Ζόντιακ” ανέφερε φόνους, οι δράστες των οποίων είχαν ήδη συλληφθεί ή έδινε πληροφορίες που είχαν αναφερθεί στις εφημερίδες και θα μπορούσε να γνωρίζει ο καθένας. Η αστυνομία κατέληξε ότι παραδεχόταν φόνους που δεν είχε διαπράξει για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου.

Ο Zόντιακ φέρεται να είναι υπεύθυνος για τουλάχιστον πέντε φόνους ενώ χρεώνεται ανεπίσημα και άλλες 37 δολοφονίες, καθώς είχαν γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε να φαίνονται σαν ατυχήματα.

Στις 29 Ιανουαρίου του 1974, σε ένα απ’ τα τελευταία γράμματά του στις εφημερίδες, ο Ζοντιακ εγραψε :

Αγαπητέ εκδότη, σου μιλά ο Ζόντιακ, είμαι εδώ μαζί σου. Πες στον Χερμπ Καεν οτι είμαι εδώ, πάντα ήμουν εδώ. Αυτό το γουρούνι ο Τόσκι είναι καλός αλλά εγώ είμαι πιο έξυπνος και καλύτερος, θα κουραστεί και θα με αφήσει ήσυχο. Περιμένω μια καλή ταινία για εμένα, που θα παίζει εμένα. Εχω τον έλεγχο ολων των πραγμάτων πλεον.

Θεωρίες και  ύποπτοι

Οι έρευνες για την σύλληψη του απέτυχαν ενώ για ορισμένους υπόπτους τα στοιχεία δεν ήταν τέτοια που θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι κάποιος από αυτούς ήταν ο Zόντιακ.

Τις περισσότερες πιθανότητες είχε συγκεντρώσει ο Άρθουρ Λέι Άλεν ο οποίος πέθανε το 1992.

Το 2009 η υπόθεση ξανάνοιξε για τις αρχές. Μια γυναίκα 47 ετών υποστήριξε στις αστυνομικές αρχές ότι ο πατέρας της ήταν αυτός που είχε σκορπίσει τον τρόμο στο Σαν Φρανσίσκο πριν από αρκετές δεκαετίες. Η γυναίκα ήταν η Ντέμπορα Πέρεζ, κόρη του Γκάι Γουορντ Χέντρικσον.

Να σημειωθεί πως ο πατέρας της Πέρεζ απεβίωσε το 1983, ενώ η ίδια αναφέρει πως όταν ήταν σε ηλικία επτά ετών είχε ταχυδρομήσει κάποια απ’ τα γράμματα του “Zόντιακ”.

Η επίσημη έρευνα της αστυνομίας απέκλεισε περισσότερους από 2.500 ανθρώπους χωρίς να καταλήξει πουθενά. Η υπόθεση του “Ζόντιακ” παραμένει ανοιχτή στην πολιτεία της Καλιφόρνιας…